عصر ایران؛ سروش بامداد- برنامه تلویزیونی «مناظره» بعد از ظهرهای جمعه از شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می شود و هر بار به مقوله ای می پردازد. موضوع عصر جمعه 17 مرداد 93 به بحث جذاب کمک های دولتی به باشگاه های فوتبال، اختصاص داشت و از این نظر پس از مدتی که جاذبه های عمومی گذشته را از دست داده بود مناظره جالبی رقم خورد.
در این برنامه هوشنگ نصیر زاده (رییس کمیته حقوقی و تدوین مقررات فدراسیون فوتبال ایران)، محمد مایلی کهن (سرمربی سابق چند تیم باشگاهی)، خداداد عزیزی (بازیکن پیشین تیم ملی با سابقه 4 سال مربی گری)، غلامعلی جعفر زاده ایمن آبادی (نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی) و مجید جلالی (رییس کانون مربیان فوتبال) حضور داشتند.
از نکات جالب درباره این برنامه می توان به این موارد اشاره کرد:
1- مجید جلالی تصریح کرد: مادام که نگاه امنیتی، سیاسی و سرگرمی به فوتبال بر نگاه اقتصادی و تولید ثروت در آن می چربد امکان واگذاری واقعی باشگاه ها وجود ندارد و محال است که استقلال و پرسپولیس را با میلیون ها هوادار به دو یا چند مالک خصوصی بسپارند. از اشارات قابل تامل دیگر او این بود که 65 درصد هزینه باشگاه های خصوصی در دنیا از محل پخش تلویزیونی تامین می شود. چگونه می توان فوتبال را خصوصی کرد در حالی که تلویزیون دولتی است؟
2- به نظر می رسد بحث حق پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال از خطوط قرمز تلویزیون است چرا که مجریان وارد این موضوع نمی شوند و موضعی نمی گیرند و برخی مانند مرتضی حیدری می کوشند بحث را به مسیری دیگر سوق دهند. با این حال غلامعلی جعفر زاده گفت: اصل پرداخت حق پخش تلویزیونی پذیرفته شده و اختلاف بر سر عدد است که البته رقم کمی هم نیست.
فدراسیون خواستار دریافت 180 میلیارد تومان است و تلویزیون عدد 20 میلیارد تومان را قبول دارد!
3- از 120 دقیقه برنامه مجموعا 10 دقیقه هم فرصت به خبرنگاران حاضر داده نشد. از چند خبرنگار معدود حاضر در برنامه که چند دقیقه صحبت کردند نیز دو نفر از جانب دو خبرگزاری کاملا همسو با صدا و سیما آمده بودند! تلویزیون غیر خصوصی ایران در حالی سنگ فوتبال خصوصی را به سینه می زند که در دعوت از خبرگزاری ها هم ترجیح می دهد خصوصی ها و تخصصی ها نباشند!
4- خداداد عزیزی با زیرکی به تبلیغ «پدیده» پرداخت و ازمالک و مدیر عامل آن -محسن پهلوان- نام برد و گفت بر ریال ریالِ 8 میلیارد تومانی که در باشگاه هزینه می شود نظارت، صورت می پذیرد.
5- در بخش مربوط به نظرات کارشناسی درباره واگذاری باشگاه ها بلافاصله پس از نقل قولی از رییس جمهور روحانی از محمود احمدی نژاد نیز یاد شد. هر چند همین نقل قول به جعفر زاده انگیزه داد تا از پای بند نبودن دولت سابق به قوانین مصوب بگوید.
6- اکثریت بینندگان شرکت کننده در نظر سنجی با وابسته بودن بودجه باشگاه ها به دولت مخالفت کردند. اما به نظر می رسید این مخالفت بیشتر به خاطر نوع پرسش مطرح شده بود. حال آن که اگر سوال به گونه ای دیگر مطرح می شد احتمال نتیجه یا درصد نظر سنجی می توانست متفاوت باشد و مثلا با مقایسه کمک و سرمایه گذاری دولت در زیر ساخت ها با پرداخت های مستقیم.
7- برنامه مناظره در حالی فوتبال دولتی را مورد انتقاد قرار می داد که می توانست به این نکته قابل تامل هم اشاره کند که مالک یک باشگاه خصوصی – داماش گیلان- متهم ردیف اول پرونده فساد مالی سه هزار میلیارد تومانی چندی پیش اعدام شد و مالک قبلی راه آهن – بابک زنجانی- نیز زندانی است و به خاطر بدهی 9 هزار میلیارد تومانی او به وزارت نفت یک دهم اموال او در ایران از جمله همین باشگاه مصادره شده و در حال حاضر وضعیت مالکیت آن به رغم اخباری که درباره حمید استیلی منتشر شد مبهم است.
8- حضور یک نماینده جانباز مجلس با ویلچر در برنامه فضای آن را تحت تاثیر قرار داده بود. هنگامی که دوربین تصویر را از بالا نشان می داد و او نه، نشسته بر صندلی های آشنای سفید رنگ که بر روی صندلی چرخ دار سخن می گفت.
9- سرنوشت محمد رویانیان مدیر عامل سابق باشگاه پرسپولیس با وعده هایی که داده بود و هزینه هایی که از محل پروژه هایی با عنوان درآمدزایی پرداخت و در نهایت دردسر ساز شد می توانست به عنوان یک نمونه قابل بحث باشد و البته اشاره ای نشد.
10-مجری برنامه عدد واقعی بودجه سالانه کل کشور را 800 هزار میلیارد تومان اعلام کرد که 300 هزار میلیارد تومان آن شفاف است و 500 هزار میلیارد تومان مربوط به شرکت های دولتی است که به اعتقاد مرتضی حیدری هزینه کرد آن مبهم است و با استفاده از این ابهام، امکان تزریق کمک های دولتی به باشگاه ها را به رغم ممنوعیت های قانونی به دست می آورند. البته جعفر زاده توضیح داد شرکت های دولتی درآمدزایی هم دارند و اعداد اعلام شده هم شامل درآمدهاست و هم هزینه ها. با توجه به پخش سخنان محمود احمدی نژاد در برنامه اما این پرسش در ذهن مخاطب شکل گرفت که کاش آقای حیدری این همه حساسیت و دقت و نکته سنجی را خصوصا درباره ابهامات شرکت های دولتی درسال های گذشته ودر گفت و گوهای مستقیم با رییس جمهور سابق به کار می بست.
کارشناسی؟
خخخخخخخخ
ولی انصافا گل ملبورنش هیچ وقت از یادم نمیره!
این برنامه حاوی چند نکته برای من بود.1- مهمانهای انتخاب شده اصلا مناسب نبودند . باید مدیر عامل های تیم های خصوصی و دولتی و نیز نماینده ای از دولت حضور داشتند.2- بحث ها بیشتر پوپولیستی بود تا کارشناسی البته آقایان جلالی و نصیر زاده نکات خوبی مطرح کردند ولی نظرات آنها در فضای برنامه زیاد به چشم نیامد.3- مردم ما بیشتر با بد هزینه کردن ، عدم توجه به نسل جوان فوتبال و کیفیت پایین مسابقات اعتراض دارند.
در ترکیه همه چی خصوصیه پیشرفت همه هست
مثلن چه تاثیری
چی چیز باعث شد ک شما این تاثیر رو حس کنید و من بیننده تاثیر خاصی رو ندیدم؟
ایشون هم بعنوان یک نماینده مردم داشتن نظراتشونو مطرح می کردن هیج تاکید یا تاثیری هم در اثر جانبازی ایشون نبود
درضمن لحظات آخر برنامه هم دوربین در زاویه ای قرار گرفت که این مساله مشخص شد
من هم اصلا تحت تاثیر قرار نگرفتنم من زمانی که رقمها را اعلام می کردنند شدیدا تحت تاثیر قرار گرفتم