فرزانه عبدلی - طراح این اثر حجمی- در گفت و گو با ایسنا، درباره این اثر اظهار کرد: سال گذشته سازمان زیبا سازی شهرداری تهران برای تهیه طرحی از مدل‌های مختلف آب‌نما، برای نصب در سطح شهر تهران فراخوانی داد که من در آن شرکت کردم و طرحی که ارایه کرده بودم انتخاب شد. به دنبال آن؛ قرارداد تهیه این اثر در اسفند ماه سال گذشته با من بسته شد و تهیه آن هم از عید تا امروز طول کشیده است.
ابتدا تصمیم داشتم که این اثر را بدون حضور پسرک ترسیم کنم. به این صورت که ابر به جای وصل شدن به طنابی در دستان آن کودک، متصل به چوبی بر زمین باشد ولی بعد احساس کردم که تصویر این اثر با پسر بچه، شازده کوچولو را به خاطر می‌آورد و جالب‌تر است در نتیجه پسرک را به این کار اضافه کردم.
این هنرمند درباره مفهوم اثرش توضیح داد: در ابتدا مفهومی که درباره
این اثر در ذهن داشتم، محافظت و تلاش برای حفظ لطافت‌های زندگی بود ولی
هنگام اجرای طرح مفهومی دیگر به ذهنم رسید.
روزی عابری هنگام گذر از کنار این اثر به من گفت که دیدن این کار این مفهوم را به او منتقل می‌کند که افراد خودشان باید خوشبختی را به زندگیشان بیاورند و بعد من هم احساس کردم که درست است خوشبختی را باید خودمان به زندگی بیاوریم وگرنه خودش نمی‌آید و تصویر این اثر با پسر بچه‌ای که ابری را بالای سر گلی نگه داشته است، نشان می‌دهد چنین مفهومی را به مخاطب منتقل می‌کند.
همچنین
طرحی دیگر را به بی‌نیال شهری ارایه کردم که به عنوان طرح دوم انتخاب شده
بود و در میدانی در شهر مشهد اجرا شد. طرح دیگری با نام گل قالی نیز ارایه
کردم که در پارک چیتگر اجرا و به نمایش در آمده است.
دستتم درد نکنه