روزنامه رسالت در گزارش خبری نوشت:مذاکرات هسته ای ایران و اعضای 5+1 ،موسوم به مذاکرات وین 5 بار دیگر در پایتخت اتریش برگزارشد.این مذاکرات در حالی برگزار می شود که در مذاکرات وین 4 شاهد زیاده خواهی و غیر واقع بینی واشنگتن بر سر میز مذاکرات بودیم.
در ادامه این مطلب آمده است: این بار خبرنگاران رسانه های خارجی در حالی به مرکز رسانه ای وین(Austria Center)آمده اند که برگزاری یک دور مذاکره میان آقای ظریف و کاترین اشتون در استانبول و همچنین برگزاری مذاکرات دو و سه جانبه میان نمایندگان ایران و 1+ 5 در ژنو، رم و تهران نشان از اراده دو طرف برای رسیدن به توافق نهایی دارد.
با این حال هنوز اختلافات به قوت خود باقی مانده است. اختلافاتی که بیشتر خود را در موضوعاتی مانند تعیین نیازهای اساسی ایران و در نتیجه تعیین تعداد سانتریفیوژها و البته موانع دیگر نشان داده است.
بدیهی است که اختلافات موجود هنوز عمیق و بنیادین هستند. روز نخست مذاکرات وین 5 در حالی آغاز شد که جدال اختلافات و امیدهای دو طرف برای رسیدن به توافق خود را در مصاحبه و گفتگوی نمایندگان 1+ 5 نشان داده است.
همچنین تلاش چین و روسیه برای نقش آفرینی بیشتر در رسیدن ایران و اعضای 5+1 به توافق نهایی موضوعی است که در روز نخست مذاکرات و از مواضع نمایندگان پکن و مسکو قابل استنباط است.
سرگئی ریابکوف در جمع خبرنگاران هنگام ترک هتل محل اقامتش با اشاره به دیدار دیروز خود با سید عباس عراقچی معاون وزیر امور خارجه کشورمان اعلام کرد که این دیدار خوب و سازنده بود.
وی در پاسخ به این پرسش که مذاکرات درباره نگارش متن پیش نویس آغاز شده است؟ گفت : ما خیلی جلو نرفته ایم اما در فرایندش هستیم. ریابکوف در پاسخ به اینکه نگارش متن پیش نویس آغاز شده است ؟ گفت: بله تقریبا.
آغاز فرآیند نگارش توافقنامه نهایی میان ایران و اعضای 1+ 5 در عین وجود برخی اختلافات بنیادین نشان از تلاش دو طرف برای رسیدن به توافق نهایی تا 20 ژوئیه( ضرب الاجل تعیین شده در توافق ژنو) است.
البته این مهم تنها در صورتی به دست خواهد آمد که اعضای 1+ 5 با نگاهی واقع بینانه و به دور از زیاده خواهی ها و زمان کشی های مرسوم خود پای میز مذاکره حضور پیدا کنند.
در این خصوص تکرار زیاده خواهی های آمریکا و برخی سنگ اندازی های فرانسه (که نمونه آن را در سخنان اخیر لوران فابیوس مشاهده کردیم) جایی برای رسیدن طرفین به توافق نهایی تا پایان تیرماه باقی نخواهد گذاشت.
مذاکرات وین به صورتی فشرده در جریان است. دیروز نشست کارشناسی ایران و اعضای 1+ 5 نیز در دو بعد فنی و حقوقی برگزار شد.
مایکل مان سخنگوی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در گفتگو با خبرنگار اعزامی رسالت به وین اعلام کرد: طرفین سعی دارند تا تاریخ 20 ژوئیه،یعنی زمان مشخص شده شش ماهه در توافق ژنو به توافق دست پیدا کنند اما در این مسیر اختلافاتی وجود دارد.
بر اساس اظهارات مایکل مان، دو طرف هم اکنون مشغول بررسی مسائل مهم و اساسی در زمینه نگارش پیش نویس توافقنامه نهایی هستند.
از سوی دیگر، یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا در گفتگو با خبرنگاران در واشنگتن اظهار داشت: «مذاکرات شدت یافته و البته این مورد را ما قبلا اعلام کرده بودیم. ما این مسیر را در هفته های منتهی به 20 ژوئیه ( 29 تیر) انجام خواهیم داد.
نمی توانم تصور کنم که تا تاریخ 29 تیر جلسات بدین شکل به صورت متناوب انجام شود.هدف ما پیشرفت بیشتر در مذاکرات و حصول توافق هسته ای تا تاریخ 29 تیر است.
همگی اعضای 1+5 با این مورد موافقند . فکر می کنم ایران نیز موافق است که تصمیم به تمدید مذاکرات امروز به نفع هیچ کس نیست.
البته این مسئله هم امکان پذیر است و می توانیم بر آن تمرکز داشته باشیم. » این مقام آمریکایی همچنین گفت: « می دانیم که در آمریکا احساس راسخی به حصول توافق تا 29 تیر وجود دارد و البته جامعه بین الملل نیز می تواند اطمینان بدهد که برنامه های هسته ای ایران کاملا صلح آمیز است.
به همین دلیل فعلا بر تاریخ 29 تیر تمرکز کرده ایم. » این گزارش حاکی است نماینده چین در گروه 1+ 5 در آستانه دور پنجم مذاکرات ایران و این گروه در وین گفت: که اراده سیاسی برای دستیابی به توافق جامع هسته ای وجود دارد.
«وان چون » مدیرکل خلع سلاح وزارت خارجه چین عصر دوشنبه بعد از پایان نشست سه جانبه ایران، آمریکا و کاترین اشتون در جمع خبرنگاران در پاسخ به این سئوال که چقدر احتمال می دهید که تا 20 ژوئیه ( 29 تیر ماه) توافقنامه جامع هسته ای حاصل شود، گفت : اراده سیاسی برای دستیابی به توافق وجود دارد.
وی با بیان اینکه از مذاکرات وین 4 در حال گفتگو در خصوص آغاز نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته ای بودیم، عنوان کرد نمی توان در این خصوص پیش داوری کرد.
مدیرکل خلع سلاح وزارت خارجه چین خاطرنشان کرد که کشورش از برنامه صلح آمیز هسته ای ایران در چارچوب معاهده NPT حمایت می کند.
در هر حال روزهای آتی مذاکرات تعیین خواهد کرد که در جدال امیدها و اختلافات کدام کفه ترازو سنگین تر خواهد شد.سئوالی که بسیاری از تحلیلگران مسائل بین الملل هنوز نتوانسته اند پاسخ دقیق و گویایی برای آن بیابند.