عصر ایران - فصلنامه بخارا در شماره جدید خود چند نمونه از دستخط ریچارد نلسون فرای ایران شناس برجسته و فقید آمریکایی به زبان فارسی را منتشر کرده است. در دو ماه اخیر بر سر دفن جسد این پژوهشگر در ایران بحث های گسترده ای درگرفت.
فرای در این دستخط ها احساس خود را درباره ایران بیان کرده است.
در متن اول ریچارد فرای نوشته است:در ایران همیشه در یاد من سخانهای [سخن های] رودکی می ماند:
هیچ شادی نیست اندر این جهان
بهتر از دیدار روی دوستان
خیلی خوش حال شدم از بازگشت به وطن خود یعنی ایران زمین و امیدوارم که خدا به من چند سال دیگر [عمر] بدهد برای خدمت ایران.
در کوه البرز - ریچارد فرای، ایران دوست/ 3 تیرماه 1383- کوشک- لورا
در متن دوم نیز نوشته است: من همیشه گفتم [گفته ام] که از قدیم دو تا تمدن در منطقه آسای [آسیا] اهمیت داشت. یکی چینی بود و دیگر ایرانی. اما ایران امروز نیست. البته ایران بزرگ بود یعنی از مجارستان تا مغولستان و چین غربی و از هند تا بین النهرین ودر آن سرزمین چند خورده [خرده] فرهنگ مثل ساکا، سُغدی و غیره موجود بودند. و چنان که مغول ها وابستگی به چین داشت [داشتند] همچنین ترک ها ارتباط به ایران بود.[با ایرانیان ارتباط داشتند].
محمود کاسغری [کاشغری] نویست [نوشت] کلاه بیدن[بدون] سر و ترک بیدون[بدون] تاجک[ تاجیک] وجود ندارد. ریچارد فرای/ ایران دوست