اگر به خسوس فرصت لازم داده شود پتانسیل بالقوه ای در تیم ملی جوان کشورمان و شخص خسوس وجود دارد تا ایران را جز 4 تیم جام جهانی و حتی فینالیست جام کند که باید با صبر و حوصله محصول کاشته شده توسط خسوس را برداشت کنیم تا موفقیت های آینده فوتسال را جشن بگیریم.
به گزارش عصرخبر، در ماه های اخیر تیم ملی فوتسال کشورمان با وجود تلاش های فراوان و قدرت نمایی مقتدرانه ای که داشت رتبه نایب قهرمانی فوتسال آسیا را کسب کرد. هر چند که انتقادات شدید اللحنی علیه سرمربی تیم ملی فوتسال کشورمان مطرح می شود که البته هیچگاه نمی توان گفت که جانب انصاف در آنها رعایت شده است . چهره ای که از او انتقادات زیادی شده است (آن هم به خاطر یک باخت که علت آن خوش شانسی ژاپن و نه ضعف تاکتیکی ایران بوده است)، خسوس کاندلاس است.
سرمربی تیم ملی فوتسال کشورمان متولد 7 اکتبر 1962 در اسپانیاست. وی تاکنون 5 بار موفق به کسب قهرمانی اسپانیا با تیم بومرنگ شده است و عناوین و افتخارات متعددی در اسپانیا کسب کرده است که یکی از مهمترین آن ها دریافت مدال افتخار ورزشی از پادشاه اسپانیا در سال 2009 است. خسوس از سال 1391 سکاندار تیم ملی فوتسال کشورمان را بر عهده گرفته است و قهرمانی در تورنمنت آسیا در چین در سال 2012 و قهرمانی در بازی های آسیایی داخل سالن در سال 2013 از موفقیتهای وی است.
حال چرا پس از یک شکست در مقابل تیم ملی ژاپن و آن هم به خاطر شانس بسیار زیاد تیم ژاپن ، دفاع و انجام بازی بسته و ناجوانمردانه و درخشش دروازه بان این تیم، به سرعت به سرمربی لایق و شایسته تیم ملی فوتسال حمله می شود؟ فقط به خاطر یک شکست ؟ این دلیل خوبی نیست و باید مسئولان فوتسال با تمام توان خسوس را حفظ کنند چون آینده خوبی در انتظار ایران با کاندلاس در بازی های جهانی وجود دارد.
وقتی محصولی می کاریم ، انتظار نداریم که فردا درو کنیم اگر جوانگرایی کردیم نباید انتظار داشته باشیم در همان تورنمنت نتیجه بگیریم . یک مثال در این زمینه تیم ملی فوتبال آلمان در جام جهانی 2006 که یورگن کلینزمن سرمربی وقت آلمان جوانگرایی کرد و یک تیم جوان به بازیها فرستاد و هزینه آن را هم تقبل کرد و در جام جهانی که خود میزبان آن بود سوم شد. اما بعد از 4 سال از دل همان آلمان فیلیپ لام، باستین شوان اشتایگر و مرته ساکر خارج شدند .
همچنین همان آلمان جوان جز 4 تیم جام جهانی 2010 و در جام جهانی 2014 یکی از مدعیان جدی قهرمانی به شمار می آید . یواخیم لو سرمربی کنونی این تیم به دستیار خود دستور داده استعداد های جوان را شناسایی و به تیم ملی دعوت کند تا وارد چرخه بازیکن سازی تیم ملی شده و نسل بعدی جوان آلمان ها حفظ شود.
با این تفاسیر تیم ملی فوتسال ایران هم باید همین مشی را دنبال می کرد که به یمن حضور سرمربی کاردان و صاحبنظری مثل خسوس تیم ملی فوتسال در 3 زمینه پیشرفت کرده است و این پیشرفت قطعا در آینده ملموس خواهد بود:
1-جوانگرایی
2-روحیه بازی تیمی و تاکتیک پذیری
3-حس تعاون و همکاری فوق العاده و مشارکت محوری به جای بازیکن محوری
اگر خسوس روی این سه پارامتر تمرکز نمی کرد شاید سال های آینده تیم ملی فوتسال کشورمان چندان پر فروغ ظاهر نمی شد. اولین کمکی که خسوس به تیم ملی کرد این بود که بدون ستاره های آنچنانی هم می توان پرفروغ ظاهر شد و با جوانگرایی پتانسیل آینده تیم ملی تقویت می شود. دومین نکته ای که خسوس با خود به ارمغان آورد روحیه بازی تیمی و تاکتیک پذیری و نهادینه کردن فرهنگ تلاش همه گیر برای کسب موفقیت بود.
اگر بازی ها را تا انتها نظاره گر بوده باشید بازی زمینی و زیبای ایران و پاس های تک ضرب به خوبی جلب توجه می کرد، در حالی که در گذشته بیشتر تکنیک 2 یا 3 نفر به چشم می آمد. دستاورد دیگر، از خود گذشتگی بی نظیر و کم سابقه بازیکنان است که تا حد امکان سعی می کردند با پاس های زمینی و ایجاد موقعیت برای هم تیمان گل آوراژ تیمی را افزایش دهند که این خود نشان از تکامل یافتگی هر چه بیشتر تیم ملی است. ایران در تورنمنت جام ملتهای آسیا 214 بیش از 50 گل زد (نه به کمک تکنیک ذاتی بازیکنان بلکه با شعور کار تیمی و تاکتیکی بازیکنان و تیم)، خط حمله ایران بهترین خط حمله جام شد، طیبی با 15 گل آقای گل جام شد و علی اصغر حسن زاده بهترین بازیکن جام شد.
در این بازی ها شجری، طاهری، وفایی، شفیعی، اسماعیل پور، طیبی و توکلی و حسن زاده عملکرد خوبی داشتند و در آینده یقینا از این بازیکنان بیشتر خواهیم شنید . تیمی که به چین 12 گل، به استرالیا 8 گل، به ویتنام 15 گل و به تیم قدرتمند ازبکستان 10 گل می زند و در بازی فینال تنها به خاطر بدشانسی بازی را واگذار می کند که این هیچ از ارزشهای تیم ملی و شخص کاندلاس نمی کاهد.
نباید با خسوس به مثابه تیم های حاشیه خلیج فارس برخورد کنیم و به خاطر یک باخت او را سرزنش کنیم ، زیرا خسوس سوغات فراوانی را از کشور صاحب فوتبالش برای ایران به ارمغان آورده که بازی تاکتیکی و زمینی و جوانگرایی نمونه هایی از آن هاست. اگر به خسوس فرصت لازم داده شود پتانسیل بالقوه ای در تیم ملی جوان کشورمان و شخص او وجود دارد تا ایران را جز 4 تیم جام جهانی و حتی فینالیست جام کند، اما باید با صبر و حوصله محصول کاشته شده توسط خسوس را برداشت کنیم تا موفقیت های آینده فوتسال را جشن بگیریم.