رئیس‌جمهوری آمریکا برنامه‌ای را برای خروج تمام نیروهای این کشور به جز 9800 تن از افغانستان را تا پایان سال جاری میلادی و مابقی را تا پایان 2016 ارایه کرده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، این تصمیم باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا پیش از ترک سمتش در اوایل 2017، آمریکا را از جنگی طولانی مدت که بیش از یک دهه به طول انجامیده، خلاص می‌کند. وی در سال 2011 جنگ آمریکا در عراق را پایان داد، جنگی که در دوران ریاست جمهوری جورج بوش آغاز شد.
اوباما که چند روز قبل در یک سفر غیرمنتظره به افغانستان رفته و با سربازان آمریکایی دیدار کرده بوده، به نظر می‌خواهد افغانستان را به حال خود رها کند. چرا که گفته بود زمان آن فرا رسیده افغان‌ها خود امنیت کشورشان را بر عهده بگیرند.
رئیس جمهوری آمریکا گفته بود: ما می‌دانیم که افغانستان در موقعیتی خوب و کامل قرار نخواهد گرفت اما این وظیفه آمریکا نیست که این کار را برای افغان‌ها انجام دهد.
براساس برنامه اوباما، 9800 سرباز آمریکایی تا سال آتی میلادی در افغانستان خواهند ماند و در پایان 2015، این تعداد هم نصف می‌شود. در پایان 2016، آمریکایی‌ها تنها به سفارت این کشور در کابل و گارد امنیتی منتهی می‌شود همان‌طور که در عراق به این صورت است.
این 9800 سرباز آمریکایی که قرار است در افغانستان به مانند مسئولیت مشاوره دادن به نیروهای افغان و پشتیبانی آن‌ها را بر عهده دارند. آن‌ها به آموزش و کمک نیروهای افغان برای ریشه‌کنی القاعده می‌پردازند.
همچنین هر نوع باقی ماندن سرباز آمریکایی و حضور آن‌ها در افغانستان پس از 2013 به امضای توافق نامه امنیتی دو جانبه میان کابل و واشنگتن منوط است.
البته حامد کرزای، رئیس جمهوری در حال کناره‌گیری افغانستان تاکنون این توافق‌نامه را امضا نکرده است.
اوباما گفته که حضور بلندمدت سربازان آمریکایی در افغانستان ثابت می‌کند که پایان دادن به جنگ افغانستان سخت‌تر از شروع آن است. اما چگونه در قرن 21 یک جنگ را می‌توان پایان داد. البته از طریق مراسم مربوط به ضربه زدن دشمنان اتفاق نمی‌افتد بلکه از طریق تشکیل دولت‌های انتقالی و آموزش نیروهای امنیتی که به خوبی راهکارها را می‌دانند و مسئولیت‌پذیر کاملی دارند.
سناتور جان مک کین و لیندسی گراهام جمهوری‌خواه در بیانیه‌ای اعلام کردند: تصمیم اوباما در تعیین تاریخی برای خروج کامل سربازان آمریکایی از افغانستان یک خطای بزرگ و ضربه مهلک به سیاست‌های استراتژیک است.
افغان ها که تونستن انتخابات را خودشون برگزار کنن؟
دیگه ویژه تر از انتخابات که شرایطی وجود نداره؟