170 کودک در شیرخوارگاه و خانه فرزندان حضرت علی اصغر(ع) بهزیستی خراسان رضوی در انتظار برخورداری از کمترین حقشان از زندگی یعنی خوشبختی در میان خانواده، روزگار می گذرانند.
هنوز طنین صداهای کودکانه شان در گوشم نجوا می کند: ˈخاله من، من، منو بغل کن ˈ دستهایشان را بالا می گیرند و برای لحظه ای بغل گرفتن اصرار می کنند؛ نمی دانم کدام را بغل کنم و در آغوش بگیریم تا هرآنچه محبت را در سینه دارم با این کار نثارشان کنم.
به محض بلند کردن هرکدام و لبخند زدن به هر کدام از آنها دیگر کودکان انتظار دارند همان کار را برای آنها هم انجام دهی. بغضی گلویم را گرفته اما به اجبار لبخند می زنم تا در این کوتاه دقایق شادشان کنم.
هرکدام از آنان به فراخور سن و سالشان به گروههای مختلف تقسیم بندی شده اند و برای گذران روز به بهترین نحو برنامه هایی دارند تا تربیت و تعلیمشان همانند سایر کودکان پیش برود و حداقل در این زمینه از همسالان خود عقب نمانند. مربیانی که از جان و دل با آنان همراهی می کنند و در کنارشان همچون یک مادر و در عین حال یک پدر خطاهایشان را اصلاح می کنند و ادب می آموزند تا برای خود خانم و آقا شوند.
مربیانی که عشق به کودکان در صبوریهایشان، محبت به کودکان در رفتارشان و تربیت عاشقانه کودکان در همه نگاه و کردارشان موج می زند.
آنان به ترحم نیازی ندارند، قلبی مملو از محبت و آغوشی پرمهر و لبخندی بی منت می خواهند تا شور و شوق کودکانه شان پاسخی در خور بگیرد. حاضرند قلب کوچکشان را بی بها ببخشند و آنچه در دست دارند را به تو می دهند تا شادت کنند اما با بخشندگی شان در حقیقت ما را خجالت می دهند.
گرچه نیازمند آغوشی بی کینه هستند و لبخندی پرمهر اما خود به تو لبخند می زنند و این محبتها همه ما بزرگترها را از غروری که داریم و حد و مرزی که برای محبت ورزیدن به دیگران برای خود می گذاریم هر لحظه بیشتر و بیشتر خجل می کند.
عشق ورزیدن و شاد بودن را باید از این کودکان آموخت، آنهایی که محبت مادر و عشق پدر را ندیده اند و بی رحمانه رها شده اند اما هنوز روح خداوندی را در وجود خود دارند و محبت می کنند و در عین حال همچنان پدر و مادر می خواهد و هر روز فکر می کنند خاله ها و عموها آمده اند تا آنها را با خود ببرند و برایشان بشوند پدر و مادر همیشگی.
هنوز برای محبت و توجه به کودکانی که بی سرپرست و بدسرپرست در این شیرخوارگاه زندگی می کنند دیر نیست و شاید حمایت معنوی و مادی از این کودکان معصوم نقطه عطفی در زندگی هر یک از ما برای تحولی عظیم باشد.
شیرخوارگاه و خانه فرزندان حضرت علی اصغر(ع) مشهد تابستان 1379 فعالیت خود را در زمینه نگهداری، آموزش و پرورش فرزندان بی سرپرست و بدسرپرست در تمامی مقاطع سنی آغاز کرد. نگهداری و خدمات رسانی به این کودکان به تفکیک سن و در بخشهای مختلف انجام می گیرد.
کودکان شیرخواره و تا شش سال در بخش شیرخوار، دختران 12 تا 20 سال در بخش شبانه روزی نگهداری و خدمات رسانی می شوند. شیرخوارگاه حضرت علی اصغر(ع) تنها مکان نگهداری کودکان شیرخوار تا شش سال در استان خراسان رضوی است.
مساحت کل مجموعه حدود هفت هکتار و زیربنای آن حدود هفت هزار مترمربع در قالب پنج بلوک است.
مدیر این مجموعه که صمیمانه گروه خبرنگاران ایرنا را همراهی می کند می گوید: این مرکز در طول بیش از 13 سال فعالیت خود تلاش کرده تا خدمات مطلوب و مناسبی را به کودکان خود ارائه دهد و در این راستا با کمک و مشارکت خیرین در کنار اعتبارات دولتی موفقیتهای زیادی حاصل شده است.
ˈفرخنده پیرنهادˈ اظهارداشت: هم اینک سه خوابگاه شامل خوابگاه شیرخوارگان، خوابگاه کودکان سه تا شش سال و خوابگاه دختران 13 سال به بالا در این مرکز فعالیت دارند که در کنار این امکانات مجموعه زمین بازی، مهدکودک و غیره نیز خدمات آموزشی و تفریحی را در اختیار کودکان قرار می دهد.
وی با بیان اینکه خوابگاه دختران بالای 13 سال هم اینک 25 مقیم دارد گفت: در شیرخوارگاه 80 کودک و در خوابگاه کودکان سه تا شش سال نیز 90 کودک هم اینک از خدمات این مجموعه استفاده می کنند.
او با بیان اینکه معمولا شمار کودکان مرکز با احتساب واگذاریها و ورودیهای جدید بین 170 تا 180 نفر است افزود: انتقال فرزندان خردسال متکدیانی که توسط شهرداری جمع آوری می شوند به این مرکز مقداری موجب افزایش آمار شده است.
فرزندخواندگی و واگذاری کودکان به شکل ˈامین موقتˈ از جمله راههای خانواده دار شدن این کودکان معصوم است که سالها متقاضیان را پشت نوبت نگه می دارد.
مدیر شیرخوارگاه حضرت علی اصغر(ع) در این زمینه می گوید: نوبت انتظار متقاضیان برای واگذاری کودکان به صورت فرزندخوانده حدودا بین دو تا سه سال و شمار متقاضیان در این زمینه بسیار بالا است لذا انتظار متقاضیان برای واگذاری کودکان به صورت ˈامین موقتˈ کمتر است.
وی با اشاره به اینکه در قانون قدیم فرزندخواندگی که متعلق به سال1353 می باشد احراز صلاحیت والدین برای واگذاری بر عهده دادگستری بوده است افزود: اما در قانون جدید ابلاغی مورخ 23 آبان ماه 1392 متقاضیان با مراجعه به بهزیستی، به سایر ارگانها جهت انجام امور لازم معرفی می شوند، نتایج تحقیقات از طریق بهزیستی به دادگاه ارسال و در نهایت با نظر موافق یا مخالف بهزیستی رای صادر می شود.
پیرنهاد گفت: در این روند نظارت بهزیستی بسیار قوت پیدا کرده و علت نوبتهای طولانی برای واگذاری کودکان به متقاضیان نیز آن است که 70 تا 75 درصد کودکان مرکز دارای خانواده هستند و بدسرپرست محسوب می شوند لذا تا تعیین و احراز فاقد صلاحیت بودن سرپرستان واقعی باید در انتظار صدور رای دادگاه بود.
مدیر شیرخوارگاه واگذاری کودکان بی سرپرست را به خانواده های متقاضی در کوتاهترین زمان میسر می داند و می گوید: در واگذاری کودکان به متقاضیان به ترتیب سه اولویت واگذاری به خانواده و بستگان نسبی، خانواده های متقاضی و نگهداری در مرکز لحاظ می شود لذا بازگشت کودک به خانواده حقیقی خود به دلیل مسائل عاطفی از اولویت برخوردار است.
وی ادامه داد: در قانون جدید واگذاری کودکان به عنوان فرزندخوانده به دختران مجرد نیز با تایید برخورداری از شرایط و امکانات لازم امکانپذیر شده است.
او گفت: پارسال 350 واگذاری در این مجموعه داشته ایم که 150 کودک به خانواده و بستگان، همین تعداد به عنوان فرزندخوانده و امین موقت و حدود 50 کودک نیز به سایر مراکز هیات امنایی زیر نظر بهزیستی تحویل داده شده اند.
مدیر شیرخوارگاه و خانه فرزندان حضرت علی اصغر(ع) همچنین کمک خیرین را در تامین نیازهای کودکان بی نهایت موثر دانسته و افزود: در عین حال خیرین و حامیانی هستند که به فراخور نیاز کودکان مرکز ما را در تامین نیازهایشان یاری می دهند که حدودا 50 نفر می شوند و ماهیانه بین 100 تا 200 هزار تومان به کودکان این مجموعه کمک می کنند.
وی با اشاره به همکاری و مشارکت پزشکان متخصص با این مرکز نیز از همکاری 20 پزشک و دندانپزشک متخصص و فوق تخصص کودکان به صورت رایگان با این مجموعه خبر می دهد.
پیرنهاد گفت: هم اینک چهار نوبت کاری در قالب سه نوبت گردشی و یک نوبت اداری با 150 کارمند در این مجموعه در خدمت کودکان فعالیت دارند.
مدیر شیرخوارگاه حضرت علی اصغر(ع) تاکید می کند: کودکان این مجموعه نیاز به ترحم ندارند بلکه نیازمند حمایت حقیقی هستند و در این راستا کمک خیرین و نیکوکاران می تواند ما را در ارائه خدمات بهتر به این کودکان یاری دهد.
بیش از دو ساعت دیدار با کودکان به طول انجامیده و حالا با باری از مسولیتی که بر دوشم سنگینی می کند قصد ترک مجموعه را می کنم. ذهنم سخت درگیر پیدا کردن راهی برای کمک به معصومیت کودکانه شان است، معصومیتی که برای حفظش باید از دلهای تپنده کمک گرفت، معصومیتی که هر روز دلهای آسمانی و چشمهای مهربان را به انتظار می نشیند.