«من میل ندارم رادیو هر وقت باز می‌شود اسم من باشد، مدتهاست که از این جهت متنفرم، این کار غلطی است، به اندازه متعارف نسبت به همه خوب است، زیادی‌اش مضر است، این به ضرر مطبوعات است و مطبوعات را سبک میکند.»
پایگاه خبری جماران نوشت: دقت و توجه امام خمینی با همه مشغله ذهنی ملی و بین‌المللی، به جزئی‌ترین مسائل اجتماعی چه از بابت حقوق فردی و چه اجتماعی عموم مردم ایران واقعا مثال‌زدنی و درس‌آموز است.
به عنوان نمونه سخنرانی مورخه 10/6/1364در جمع مسئولان روزنامه های کیهان و اطلاعات و جمهوری اسلامی - روزنامه های کثیرالانتشار آن ایام - و اشارات متعدد ایشان در مورد رعایت حقوق عمومی، نحوه و کمیت اخبار مربوط به خود ایشان، پرهیز از مسائل تکراری، طرح انتقاد و نه انتقام گیری و... بیانگر دقت نظر و همه جانبه نگری ایشان و راهگشای شیوه ارائه مطالب خبری برای رسانه ها است. (علاقمندان می توانند به صحیفه امام،ج19،ص361تا363 مراجعه نمایند.) و از جمله در باره خودشان چنین مطرح می کنند:
«من میل ندارم رادیو هر وقت باز می شود اسم من باشد، مدتهاست که از این جهت متنفرم، این کار غلطی است، به اندازه متعارف نسبت به همه خوب است، زیادی اش مضر است، این به ضرر مطبوعات است و مطبوعات را سبک می کند. اشخاص، شخصیتهایشان با خودشان است، این طور نیست که اگر اسمشان زیاد یا کم مطرح گردد، شخصیتشان زیاد یا کم شود. در ایران هر کس معلوم است چه جوری است. بنا بر این، آنچه راجع به خودم می گویم این است که اگر قرار است عکس مرا بگذارید، به جای آن، عکس یک رعیت را بگذارید و زیرش بنویسید این رعیت چه کار مهمی کرده است.» (صحیفه امام،ج19،ص362)