ریفلاکس معده یک بیماری شایع است که معمولا با عوارضی مانند گلودرد همراه است و همین عامل سبب ایجاد ابهام در تشخیص علت اصلی بروز بیماری می شود.
بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) یا ریفلاکس اسیدی یک اختلال گوارشی است و به بازگشت محتویات و اسید معده به مری گفته می شود که طبق آمارگیری، یک پنجم انگلیسی ها به آن مبتلا هستند.
دلیل اصلی بروز این بیماری، اختلال در عملکرد اسفنکتر تحتانی مری (LES) است. این حلقه ماهیچه ای مانع از برگشت محتویات معده به مری می شود.
معمولا عوامل موثر در بروز این اختلال رژیم غذایی، سن و سبک زندگی هستند.
بسیاری از افرادی که مبتلا به GERD هستند، از بیماری خود بی اطلاع هستند. این افراد از سوزش مداوم معده و گلودرد رنج می برند. این بیماران اغلب تصور می کنند که این گلودرد مزمن ناشی از عفونت ویروسی است؛ در حالی که هیچ ربطی به عفونت ندارد. بازگشت اسید به گلو سبب می شود که این ناحیه مدام بوسیله اسید تحریک شود و گلودرد مزمن ایجاد کند.
برخی از افراد به ریفلاکس خاموش دچار هستند؛ به این معنی که بیماری به هیچ علامتی اعم از سوزش گلو و سردل همراه نیست. این حالت بسیار خطرناک تر است. 10 درصد از بیماران مبتلا به ریفلاکس گلودرد مزمن دارند. برخی از پوسیدگی مداوم دندان رنج می برند؛ اسید معده باعث بروز پوسیدگی می شود. طیف وسیعی از افرد مبتلا به GERD آسم دارند چراکه مقداری اسید به درون مجاری تنفسی راه می یابد.
برخی دیگر از رایج ترین علایم ریفلاکس، بادگلو، ترش کردن معده و تلخی طعم دهان است.
ریفلاکس مزمن زمانی خطرناک می شود که پوشش مری از بین برود. در این حالت احتمال بروز سرطان افزایش می یابد.
راهکار های متفاوتی برای درمان این بیماری وجود دارد و در برخی موارد جراحی توصیه می شود. تغییر شیوه زندگی و کاهش وزن می تواند در رفع این مشکل موثر باشد. برخی از دلایل تشدید ریفلاکس عبارتند از :
• سیگار کشیدن
• با عجله غذا خوردن
• مصرف کردن غذاهای چرب و پرادویه
• پوشیدن لباس های تنگ
• مصرف غذاهای تحریک کننده اسید معده مانند : گوجه فرنگی، آب مرکبات، چای و قهوه، پیاز، سیر، نوشابه های گازدار
• درازکشیدن بعد از غذا
• نوشیدن مایعات
• عدم تحرک
برخی از تحقیقات نشان می دهد که جویدن آدامس پس از غذا باعث تحریک بزاق و کاهش ریفلاکس می شود.