بالکن یا تراس، بخشی از یک ساختمان است که معمولاً از دیوارهای ساختمان دارای بیرون زدگی است. این کلمه احتمالاً از ریشه‌ی کلمه‌ی فارسی "بالاخانه" اقتباس شده‌است.برای آنها که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند، داشتن یک بالکن هر چند کوچک برای استنشاق هوای تازه فرصتی است که باید آن را غنیمت شمرد، اما حالا مدت هاست چهره بالکن ها دستخوش آشفتگی شده است.بالکن هایی که پر شده از وسایل دورریختنی، شیشه های شور و ترشی، لوله بخاری، نردبان، کارتن های خالی و اشیای اضافه‌ی منزل و یا لباس های رنگارنگی که روی بند آویخته شده است.در گذشته بالکن‌ها وسیله ای برای ارتباط با همسایه، تهویه هوا و نورگیری بودند. شاید حذف یا کوچک شدن انباری در طراحی ساختمان‌های جدید، دلیل تبدیل بالکن ها به انباری باشد .در هر حال بالکن بسیاری از خانه‌ها که میتوانند مایه آرامش بصری رهگذران باشند، حالا انبار کلکسیونی از وسایل دورریختنی می‌باشند. گویی دیگر بالکن ها وظیفه ای ندارند، جز این که نمای آشفته شهرمان آشفته‌تر سازند.