مازیار دانیالی، زیست نیوز - دانشمندان آب و هوایی برای پیش بینی چگونگی واکنش آب و هوا به نوسان در متغییرهایی مانند انتشار دی اکسید کربن، انتشار طبیعی متان، شدت نور خورشید و عوامل دیگر به مدل های آب و هوایی متکی هستند. هیچ مدل آب و هوایی به تنهایی نمی تواند مدعی پیش بینی دقیق شرایط آینده باشد. از این رو، استفاده از چندین مدل و مقایسه پیش بینی آنها بسیار مهم است.
آهنگ گرمایش جهانی طی قرن گذشته در خشکی حدود دو برابر سریعتر از اقیانوس ها بوده و اگر انتشار گازهای گلخانه ای کاهش نیابد، این روند به شکلی نگران کننده همچنان ادامه خواهد یافت. بنابر تجزیه و تحلیل 27 مدل آب و هوایی توسط موسسه کارنگی، اگر انتشار گازهای گلخانه ای با آهنگ فعلی ادامه یابد، احتمالا با سریع ترین تغییرات آب و هوایی بزرگ طی 65 میلیون سال گذشته مواجه خواهیم شد. این مساله به وضوح چالش های بزرگی را برای انواع زیست بوم های خشکی ایجاد خواهد کرد.
"کریس فیلد"، یکی از دانشمندان موسسه کارنگی، بررسی دقیقی از ادبیات تغییرات آب و هوایی ارائه کرده که ابعاد تغییرات آب و هوایی هدایتگر واکنش بیولوژیکی، مقایسه های سرعت و بزرگی تغییرات آب و هوایی در گذشته و آن چه برای آینده پیش بینی شده، و روشی که اتمسفر و اقیانوس ها در تراکم گازهای گلخانه ای به تغییرات واکنش نشان می دهند را شامل می شود.
بر همین اساس، فیلد متوجه شده است که در صورت عدم توجه به شرایط موجود، میانگین نرخ سالانه گرمایش جهانی در قرن بیست و یکم می تواند از دو درجه سانتیگراد در اکثر مناطق خشکی طی بازه زمانی 2046 تا 2065 فراتر رفته و به 4 درجه سانتیگراد در بازه زمانی 2081 تا 2100 افزایش یابد.