پیش از این پخش قسمتی از برنامه «عموپورنگ» که از سمبل دولت (کلید) در آن استفاده شده و عبارت «دروغ» بر روی آن نقش بسته بود، در شبکه‌های اجتماعی و برخی سایت‌ها توهین به دولت تلقی شده بود و اینکه تلویزیون قصد دارد مخالفت با دولت را در بین مخاطب کودک که تاثیرپذیرتر هستند، رواج دهد.
علی بخشی‌زاده در پاسخ به ایسنا مبنی بر اینکه به نظر می‌رسد مدتی است برنامههای کودک به محلی برای بیان مواضع صدا و سیما تبدیل شده‌اند، با این حال با توجه به فرهنگ‌پذیر بودن قشر کودک و حساس‌تر بودن برنامههای این گروه سنی، فکر نمی‌کنید باید از این مسائلی اینچنین در برنامههای کودک خصوصا برنامه «عموپورنگ» فاکتور گرفته شود؟ خاطرنشان کرد: با طرح این سوال فکر می‌کنم شما به مساله کلید برنامه «عمو پورنگ» اشاره دارید؛ بر این اساس لازم است توضیح بدهم که حقیقت امر این است که بلافاصله بعد از آن ماجرا بنده به عنوان مدیر شبکه دو به مدیر گروه کودک این شبکه اطلاع دادم که لازم است مصاحبه‌ای انجام داده و توضیحاتی را ارائه دهد که این کار هم انجام شد؛ ضمن اینکه مساله اصلا این طور نیست و ما قصد نداریم برنامههای کودک را به محلی برای بیان مواضع صدا و سیما تبدیل کنیم.
بخشی‌زاده توضیح داد: در آن قسمت از برنامه عموپورنگ که از کلید استفاده شد، خانه‌ای تعبیه شده بود و روحانی حاضر در برنامه اعلام کرد که کلید ورود به خانه‌ای که در آن بی‌احترامی محور باشد، دروغ است.
او به ایسنا گفت: برنامه وزین «عمو پورنگ» طی این سال‌ها نشان داده که مخاطبان خودش را دارد؛ ضمن اینکه این برنامه به این مباحث آلوده نشده است. لازم می‌دانم بگویم ذهن مریض همه چیز را به همه چیز ربط می‌دهد. مساله کلید اصلا هیچ ربطی به کلید آقای روحانی و دولت نداشته و این بی‌انصافی است که اینگونه برداشت شود؛ بنابراین کم لطفی است که اینگونه فکر شود.
*** من هم قبول دارم برنامههای کودک نباید اسپانسر داشته باشند
وی در پاسخ به پرسش دوم ایسنا مبنی بر اینکه چرا تلویزیون برای حضور اسپانسر در برنامههای کودک تمهیدی نمی‌اندیشد تا برنامههای کودک از اسپانسر در امان بمانند؟ تاکید کرد: طرح این پرسش حرف درستی است و برنامههای کودک نباید به اسپانسر آغشته شوند اما آیا این برنامه‌ها چیپس، پفک و نوشابه‌های مضر را تبلیغ می‌کنند؟ برنامههای کودک ما کالایی به عنوان ماکارونی را تبلیغ می‌کنند که همه ما حداقل هفته‌ای یک بار از این محصول استفاده می‌کنیم.
اما من همین مساله را قبول دارم که برنامههای کودک نباید اسپانسر نداشته باشد خدا کند که سازمان و سیما در تنگنای مالی قرار نگیرد که ما هم علیرغم میل باطنی‌مان مجبور شویم برنامه‌ها را با اسپانسر پخش کنیم اما در شرایط اضطرار حتما لازم است که به بخش اقتصاد رسانه توجه کرد.
براین اساس زمانی که از نظر بودجه در تنگنای اقتصادی باشیم موظف هستیم برنامه‌هایمان را به شکل چرخشی به روی آنتن ببریم.