عصر ایران - این روزها دو محصول سینمایی و تلویزیونی بحث انگیز شده اند. یک سریال و یک فیلم سینمایی. پخش اولی متوقف شده و درباره دومی نیز قرار است اصلاحات و تغییراتی صورت پذیرد. این گفتارالبته نمی خواهد به موضوعات مورد اعتراض به سریال «سرزمین کهن» یا فیلم سینمایی « رستاخیز» بپردازد که به قدر کافی پرداخته شده است.
غرض، نکته دیگری است و آن مظلومیت رسانه های نوشتاری و دیجیتالی(برخط)است در مقام مقایسه. چرا که اگر چنین سوء تفاهماتی از یک نشریه مکتوب یا یک سایت خبری سر زند چه بسا حمل بر صحت نشود و به توقیف و فیلتر شدن آنان بینجامد اما درباره سریال تلویزیونی با این که پخش آن متوقف شده کارگردان و تهیه کننده در مظان اتهام قرار نگرفته اند و مهم تر از همه با پخش کننده – سازمان صدا و سیما- نیزبرخوردی صورت نمی پذیرد.
این تفاوت در حالی است که روند تولید یک سریال و فیلم طولانی است و چه بسا سال ها به طول انجامد. از لحظه ای که فیلمنامه نوشته می شود تا آخرین روز تدوین شاید چند سال فاصله افتد و در این بازه زمانی امکان هر گونه تغییر و تجدید نظر نیز وجود دارد و سریال و فیلم در حالی پخش می شود که بازیگران و عوامل درگیر پروژه های دیگر شده اند و زندگی حرفه ای آنان نیز به پخش شدن یا نشدن آن محصول بستگی ندارد. در روزنامه ها و سایت ها اما همه چیز در یک بازه زمانی چند ساعته و با سرعت تمام اتفاق می افتد و چون به لحاظ توان مالی به شدت محدودترند طبعا نیروهای کمتری دارند و درصد خطا محتمل تر است.
اعتراض شده اما کمال تبریزی و احمد رضا درویش در مظان اتهاماتی از جنس آنچه مدیران نشریات و سایت ها گاه با آنها روبه رو می شوند قرار نگرفته اند و نباید هم قرار بگیرند. حال آن که تاثیر محصولات فرهنگی که می مانند و قابلیت بارها دیده شدن دارند به مراتب بیش از اخبار و تحلیل هایی است که گاه عمری 24 ساعته دارند.
چه می خواهیم بگوییم؟ با تبریزی و درویش برخورد کنند؟ معلوم است که نه! این دو از بهترین و معتقدترین کارگردانان این سرزمین اند.می خواهیم اعتراضات را نامربوط بدانیم؟ توضیح دادیم که بحثی است دیگر. می خواهیم بگوییم در روزنامه ها و سایت های خبری نیز گاه از همین دست خطا ها صورت می پذیرد و مدیران این رسانه ها نیز با معضلاتی شبیه این دو کارگردان رو به می شوند اما صدا وسیما نه تنها درصدد رفع و رجوع بر نمی آید که گاه کسانی آتش بیار معرکه می شوند و تا روزنامه و روزنامه نگار را به خاک سیاه ننشانند و سایت را غیر فعال و تعطیل نبینند دست بردار نیستند.
"خطا" در رسانه یک واقعیت گریزناپذیر است و باید آن را به رسمیت شناخت. این یک اصل بدیهی در تمام دنیا و در تمام نظام های مردمسالار است.
می خواهیم بگوییم ضرب المثل «یک سوزن به خودمان یک جوالدوز به دیگران» شاید اینجا هم کاربرد داشته باشد و شایسته است صدا و سیما همان گونه که در صدد پوشاندن خطاهای خود بر می آید با خطاهای رسانه های دیگر نیز از همین منظر برخورد کند. چرا که بحث های اخیر نشان داد که هیچ رسانه ای برکنار نیست.