بررسی‌های انجام شده در دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که افراد کوتاه‌قدتر بیشتر در معرض مشکلات خُلقی چون احساس حقارت، کج خیالی و اختلال «پارانویا» هستند.
به گزارش ایسنا، روانپزشکان معتقدند که افراد بلندقد به طور معمول درآمد و سطح تحصیلات بیشتری دارند و شادتر هستند.
در مطالعه اخیری که در دانشگاه آکسفورد انجام گرفت، مشخص شد کوتاه شدن قد افراد موجب می‌شود تا آنان نسبت به خود احساس ضعف، بی‌اعتمادی و همچنین ترسِ آن را داشته باشند که دیگران درصدد آزار آنان برآیند.
متخصصان در این مطالعه که در یک محیط شبیه‌سازی شده رایانه‌ای انجام شده دریافتند هرچه قد افراد کوتاه‌تر باشد احتمال بروز افکار پارانویئد در آنها بیشتر است.
پارانوئید، پارانویا یا «روانگیسختگی پارانوئید» حالتی است که شخص در آن با اهمیت فوقالعاده و افراطی که به سلامت جانی و مالی خود می‌دهد، خود را شکنجه می‌دهد. این گونه از افراد مدام در این فکر هستند که عواملی انسانی، طبیعی یا ماورا طبیعی، خود آنها و یا دارایی و افراد خانواده‌شان را تهدید می‌کنند و همه در فکر توطئه‌چینی علیه آنها هستند.
«دنیل فدیمن»، محقق ارشد این مطالعه گفت: بلندقد بودن با داشتن موقعیت شغلی بهتر و روابط موفق‌تر توام است. فاکتور قد، حس اقتدار و قدرتمندتر بودن را در خود دارد.
در این مطالعه از 60 زن که دچار بدگمانی بودند، خواسته شد در دو سفر مجازی جداگانه با قطار به مسافرت بروند. این سفر مجازی در یک محیط شبیه‌سازی شده رایانه و با استفاده از فن‌آوری «واقعیت مجازی» انجام شد. «واقعیت مجازی»، فن‌آوری است که به کاربر امکان می‌دهد تا با یک محیط شبیه‌سازی رایانه‌ای تعامل داشته باشد.
در سفر اول قد این افراد طبیعی بود اما در سفر دوم اندازه قد آنان با استفاده از فن‌آوری فوق در دنیای مجازی حدود 25 سانتی‌متر کاهش یافت.
متخصصان دریافتند در حالی که در بیشتر این زنان میزان کاهش قد به سختی قابل درک بود اما با این حال همین کاهش قد اندک نیز باعث افزایش افکار منفیِ آنها در مورد خودشان شد. به گفته متخصصان، زنان در سفر دوم که قد آنها کاهش می‌یافت، بیشتر این تصور را داشتند که مسافران داخل قطار مجازی نسبت به آنها سوء نیت دارند.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت اینترنتی ام‌ان‌ان، متخصصان دانشگاه آکسفورد معتقدند نکته کلیدی در این بررسی پایین بودن میزان اعتماد به نفس و چگونگی ایجاد افکار بدگمانی در شرکت‌کنندگان است. آنها ابراز امیدواری کردند که این یافته به پیشرفت در شیوه درمانِ مبتلایان به اختلال پارانویا منجر شود.