کشیش «گریگوری نرسسیان» گفت: در زمان های دور اسقفی به نام «نیکلاس» در آسیای صغیر بطور مخفیانه و با لباس مبدل برای فقرا هدیه می برده و اکنون از وی با عنوان «بابانوئل» یاد می شود.
از دیرباز هموطنان ارمنی در جای جای ایران پهناور در کنار دیگر اقوام و ادیان بخوبی و خوشی زندگی کرده اند هر چند قلت و کثرت آنان تحت تاثیر وقایع تاریخی قرار داشته، اما ایرانی بودن آنان در مسیر تاریخ هرگز رنگ نباخته است.
حضور آنها در تمامی تاریخ این سرزمین قابل مشاهده است؛ از عهد باستان تا دوران مشروطه، در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس که آمار شهدا، مجروحان و آزادگان آنان در طول هشت سال دفاع مقدس بسیار چشمگیر و قابل تامل است.
میلاد حضرت عیسی(ع) و آغاز سال نو مسیحی بهانه گفت وگوی صمیمی با کشیش گریگوری نرسسیان در کلیسای سرکیس مقدس تهران شد.
وی در ابتدای این گفت وگو درمورد تبار ایرانیان ارمنی گفت: ایرانیان ارمنی از ارتدکس های شرقی(کلیسای ارتدکس رسولی ارمنی) گریگوری هستند.
نرسسیان افزود: ارامنه هرسال پنج عید بزرگ را جشن می گیرند که مهمترین آنها عید سال نو و عید میلاد مسیح(ع) است.
وی گفت: تمام اعمال دینی ارامنه بسمت شرق انجام می شود؛ غیر از اعمال شب سال نو که از ساعت 12 تا 2 بامداد برگزار می شود، بقیه آنها صبح ها از ساعت 10 آغاز و تا 12 ظهر طول می کشد. در همه مراسم دعای عشای ربانی که مفهوم آن اتحاد با عیسی(ع) در گفتار، رفتار و کردار است خوانده می شود.
نرسسیان افزود: فردای هر جشن و مراسمی، یادبودی برای آمرزش متوفیان نیز برگزار می شود.
آسمان اصلی ترین مکان مقدس دنیاستکشیش نرسسیان گفت: آسمان اصلی ترین مکان مقدس دنیاست اما در اماکن زمینی که بواسطه حضور انبیا تقدس یافته اند همچون اورشلیم، محل های رستاخیز عیسی(ع)، عروج حضرت عیسی(ع) و محل تولد مسیح(ع) در بیت لحم مردم برای زیارت حاضر می شوند.
وی افزود: ایرانیان ارمنی در کلیساهای شهرهای مختلف کشور اعیاد را جشن می گیرند؛ در تهران نیز سه کلیسای، سرکیس مقدس در خیابان کریمخان، گورگ مقدس در خیابان وحدت اسلامی و گرگور مقدس در خیابان مجیدیه پذیرای مردم می شوند.
درخت کاج نماد زندگی و ایمان به قیامت استنرسسیان گفت: 31 دسامبر، شب هنگام مصادف با آغاز نخستین روز ماه ژانویه، درخت کاج که نماد زندگی جاودان، نشانه ایمان به قیامت و رستاخیز مردگان است، تزیین می شود.
وی افزود: ستاره ای که بر درخت آویزان می شود همان ستاره ای است که سه ایرانی زرتشتی (براساس نشانه های گفته شده در کتاب مقدس) را هدایت کرد تا عیسی مسیح(ع) را در بیت لحم پیدا کنند و به او طلا، مرغ و کندر هدیه دهند.
نرسسیان ادامه داد: روز بعد از هر عید نیز مسیحیان در آرامگاه برای آمرزش فوت شدگان عشای ربانی می خوانند و بنوعی مراسم ختم برگزار می کنند. روز پس از آن، کشیشان هر منطقه به منازل مسیحیان رفته و با خواندن کتاب انجیل و دعا، آب، نمک و نان آنها را تبرک می کنند. این مراسم تبرک، خانه ها را پربرکت کرده و نوید دهنده تولد عیسی مسیح(ع) است.
وی گفت: در انجیل آمده است که نخستین افرادی که از تولد عیسی(ع) آگاه شدند، شبانان بودند که به مردم، آمدن رسول را مژده دادند، کشیشان نیز به تبع از این رسم، اینگونه عمل می کنند.
عید تولد مسیح(ع) و غسل تعمیدکشیش نرسسیان درمورد عید تولد حضرت مسیح(ع) و روز غسل تعمید گفت: حضرت یعقوب رسول از طایفه حضرت مریم(ع) و نخستین اسقف شهر اورشلیم بود و به عنوان شاهد وقایع دوران حضرت عیسی(ع) نقل می کند که مسیح در ششم ژانویه بدنیا آمد و سی سال بعد در همان روز در ساحل رود اردن در منطقه «بیت عربا» مراسم غسل تعمید را بجای آورد.
وی افزود: تا همین اواخر در بعضی از کلیساها رسم بود صلیب را در آب رودخانه می انداختند، جوانان شنا می کردند و هر کس صلیب را از آب می گرفت بعنوان پدر تعمیدی(نماد یحیی رسول که نخستین بار عیسی را غسل تعمید داد) انتخاب می شد و دیگران را غسل تعمید می داد.
کشیش نرسسیان گفت: در سال روز تولد حضرت عیسی(ع) در کلیسای «ارتدکس رسولی ارمنی» در مراسم عشای ربانی، ظرف بزرگ آبی در وسط صحن کلیسا گذاشته می شود، و سپس با خواندن سرودی خاص بر آن و به یاد نزول روح القدوس از آسمان، (کبوتری فلزی که پر از روغن مقدس توسط کشیش از میراث خانه اتاق سمت راست محراب خارج می شود)، به همراه شمعدان ها و ظروف کندور، به بالای صحن کلیسا برده می شود.
وی افزود: اسقف اعظم آن را می پذیرد و سرودی می خواند و داستان غسل تعمید عیسی(ع) را تعریف می کند.
کشیش نرسسیان همچنین شرح می دهد که چگونه عیسی(ع) به رود اردن رسید و یحیی رسول گفت که اراده خداوند است که او غسل تعمید بگیرد، پس از این سرودی خوانده می شود و سرودی دیگر، که خواندن آن نزول روح القدوس را بر رسولان و عیسی مسیح(ع) تداعی می کند.
وی گفت: سپس سه بار و هر بار سه قطره روغن مقدس در آب ریخته می شود، آب را با صلیب و انجیل و روغن مقدس تقدیس می کنند. گذاشته شدن صلیب در آب، نماد ورود مسیح به رود اردن است و ریختن روغن، نماد نزول روح القدوس به عیسی(ع) است.
نرسسیان گفت: سپس اسقف از خدا می خواهد همانطور که در رود اردن حضور پیدا کرد و آن را تقدیس کرد در این آب هم حضور پیدا کند و آن را تقدیس نماید و شفا و فیض های الهی را در آن قرار دهد، تا مردم بتوانند برای شفای بیمارها و بارور شدنشان از آن استفاده کنند. بعد از خواندن این دعاها، آب در میان مردم پخش می شود و آن را بعنوان تبرک به خانه های خود می برند.
به گفته وی، مسیحیان معتقدند که ماهی نماد حضرت عیسی(ع) است که در زبان یونانی «اختوس» گفته می شود که اگر حروف آن را بصورت عمودی بنویسیم، حروف اول کلمات عیسی، مسیح، فرزند خدا و منجی را به ما نشان می دهد.
نرسسیان ادامه داد: چند دهه قبل در روستاهای ایران، پدران ما به خانه یکدیگر می رفتند و با خواندن سرودی، آمدن مسیح(ع) را به یکدیگر نوید می دادند. شب پنجم ژانویه ایرانیان مسیحی ماهی و سبزی می خورند و در ارمنستان برنج را با کشمش و قیسی می پزند.