سایت الف با انتشار یادداشتی درباره قرارداد کرسنت، عملکرد وزیر نفت دولت احمدی‌نژاد را مورد نقد قرار داده است.
در این یادداشت آمده است: «میدان سلمان که قرارداد کرسنت برای صادرات گاز این میدان بسته شده است، با امارات مشترک است. سهم ایران دو برابر امارات است. برای صادرات گاز این میدان با کرسنت قراردادی بسته شد و بعد از مدتی ایران به دلیل ارزان‌فروشی و فساد طرف ایرانی حاضر به اجرای آن نشد.
اما روی دیگر ماجرا؛
۱- امارات از برداشت یک‌طرفه گاز این میدان، سالیانه دو و نیم میلیارد و تا حالا 31 میلیارد دلار درآمد داشته است.
۲- ایران با برداشت صفر از میدان، 30 میلیارد دلار تا امروز عدم‌النفع داشته است.
۳- ایران تا به حال ۵ میلیارد دلار در این منطقه سرمایه‌گذاری کرده که بلااستفاده و معطل مانده است.
۴- اگر همین امروز شروع به برداشت کنیم می‌توانیم یک‌چهارم حق خودمان را برداشت کنیم، یعنی نهایتاً ۱۵ میلیارد دلار.
حالا؛
بخش ملانصرالدینی ماجرا این است که طرف ایرانی فساد کرده است و به بهانه برخورد با فاسد به امارات جایزه داده‌اند. ابوظبی آفتاب به آفتاب از سلمان گاز می‌برد و یک لیوان آب هم رویش و جمهوری اسلامی جدای از ۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری بی‌فایده، ۳۰ میلیارد دلار عدم‌النفع داشته و میدان را هم از دست داده و حالا هم باید بین ۸ تا ۳۵ میلیارد دلار ضرر بدهد.
و مهم‌تر اینکه؛
این عدد و رقم‌ها مهم نیست. مهم این است که کسی به فکر نیست که این میزان ضرر، تکلیفش چه می‌شود. ماجرا فعلاً حساب‌کشی سیاسی است. فساد را رسیدگی کنند، دزد و فاسد و رشوه‌گیر و دلال را هم بی‌حیثیت کنند، اما خب؟ پایان ماجرا چیست؟ سلمان چه می‌شود؟
آقای میرکاظمی امروز از مهم‌ترین منتقدین کرسنت شده است. خیرش قبول. اما یک سوال! ایران یک بار در دادگاه به خاطر شکایت کرسنت محکوم شده است. آقای میرکاظمی چرا در زمان مدیریت خود، این پرونده را به سرانجام نرساند؟ چرا در دادگاه در جهت اثبات فساد شکل‌گرفته در قرارداد کاری نکرد تا ایران محکوم نشود؟ هزینه کم‌کاری برادر میرکاظمی قابل برآورد است. هزینه این کم‌کاری را چه کسی می‌دهد؟»