نماز جمعه در مالزی به جای اینکه فرصتی برای بهره‌مند کردن و نشر دادن اطلاعات سودمند به مسلمانان در جهت ایجاد اتحاد و یکپارچگی باشد، به مکانی برای ایجاد تنفر و دشمنی مسلمانان با یکدیگر تبدیل شده است. این بدین معناست که دپارتمان توسعه اسلامی مالزی (Jakim) که خطبه‌های نمازهای جمعه را تهیه و زیر نظر دارد، توسط گروه‌هایی اداره می‌شود که ماموریت آنها جز ایجاد تفرقه و شکاف بین مسلمانان در مالزی نیست. این دپارتمان که با مالیات اداره می‌شود به یک ابزار تبیلغاتی در راستای اهداف سیاسی این گروه‌ها تبدیل شده است.
خبرگزاری اهل بیت (ابنا) با این مقدمه گزارش داد: جای تعجب نیست که جناب عبدالصمد بن محمد، شاعر و رمان‌نویس مشهور و برنده جایزه ملی مالزی اعلام کرده که دیگر به مسجد ملی این کشور برای انجام فریضه نماز جمعه نخواهد رفت و به جای آن به مسجد هندی‌هایی که به زبان تامیلی خطبه می‌خوانند می‌رود چون زبان آنها را متوجه نمی‌شود.
در بیانات خطبه‌های نماز جمعه این هفته، دپارتمان توسعه اسلامی مالزی ادعا کرد که شیعیان مردم را به لواط تشویق و از ازدواج‌های قراردادی (متعه) نیز دفاع می‌کنند. در ادامه این خطبه‌ها آمده است: گسترش تشیع در مالزی هنگامی مایه نگرانی بیشتر می‌شود که پیروان آن افرادی تحصیل‌کرده و دارای پیش‌زمینه‌های مذهبی هستند که یکی از اهداف آنها ترویج مذهب تشیع در میان قشر تحصیل‌کرده در دانشگاه‌ها و عوام است.
این خطبه‌ها که با عنوان «شیعیان ویروس هستند» آغاز می‌شود، می‌افزاید: پنج مورد از عقاید اصلی شیعیان شامل «تشویق به لواط»، «عزاداری ماه محرم»، «دفاع از عمل متعه (ازدواج موقت)»، «به چالش کشیدن مقدسات اهل تسنن» و «نامیدن شیعیان به عنوان اهل سنت واقعی» است!
چندی پیش نیز دپارتمان توسعه اسلامی مالزی در فتوایی در سال 1996 اعلام کرد: مذهب تشیع حرام و ممنوع است و ضروری است که مسلمانان مالزی فقط از اعتقادات، آداب و رسوم و تعالیم اهل سنت پیروی کنند.
این بی‌عدالتی‌ها در حالی اتفاق می‌افتد که توافقنامه «امان» در سال 2005 از سوی «عبدالله احمد بداوی» نخست‌وزیر سابق و «عبدالحمید عثمان» وزیر وقت امور اسلامی مالزی امضا شده است.
هدف از این توافقنامه، به رسمیت شناخته شدن شاخه‌های مختلف اسلامی از جمله مذاهب چهارگانه اهل سنت، مذهب جعفریه، زیدیه (از فرق شیعه) و فرقه عبادی و طاهری است.
در این توافقنامه که مالزی نیز از امضاکنندگان آن بوده به صراحت آمده است: «هر یک از پیروان چهار شاخه اهل سنت (حنفی، مالکی، شافعی و حنبلی) یا دو شاخه شیعیان (جعفری، زیدی) یا فرقه‌های عبادی و طاهری مسلمان هستند و نباید آنها را خارج از دین خطاب کرد.»
حملات پی در پی به شیعیان باعث خواهد شد تا رابطه این کشور با کشورهای بزرگ اسلامی که دارای جمعیت کثیری از شیعیان هستند، از جمله ایران، عراق و لبنان آسیب ببیند.
شایان ذکر است که دپارتمان توسعه اسلامی مالزی که سیاست ایجاد تفرقه را برگزیده است باعث خواهد شد تا تصویری که از مالزی به عنوان کشور بزرگ اسلامی میانه‌رو در ذهن‌ها نقش بسته است، خدشه‌دار شده و نابود شود.
آنها باید بدانند که یکی از بنیادهای اسلام، محبت به یکدیگر است و اگر این دپارتمان همچنان به فعالیت خود در جهت ایجاد تنفر و دشمنی مسلمانان با یکدیگر ادامه دهد، اسلام به عنوان دین رسمی مالزی احترام خود را از دست خواهد داد.