کهن ترین درخت بلوط شهرستان آبدانان نیز بر اثر خشکسالی مرد.
به گزارش ایرنا، این درخت بلوط که به نام محلی (داری بایلو) معروف بود، به عنوان کهن سال ترین درخت بلوط در منطقه عشایری دامنه زیبای دینارکوه آبدانان شناخته می شد و بنا به نقل قول بزرگان طوایف و گمانه زنی های علمی کارشناسان، 600 تا 700 سال عمر داشت.
ˈدار بایلوˈ (به معنای درخت بلوطی که در محل وزش بادهای تند قرار دارد) تنها درخت بلوطی بود که در منطقه عشایری ˈدره ژله و یخیˈ قرار داشت و در میان مردم و ساکنان آن حوالی از ارزش و محبوبیت خاصی برخوردار بود.
کهن ترین درخت بایلون آبدانان، تک و تنها بر فراز یکی از تپه های بلند منطقه قرار داشت و از تمام جهت ها در دید رهگذران بود و هر مسافر و یا چوپان و مهمانی که از مسیر می گذشت، لاجرم ساعت و یا دقایقی در زیر سایه سار این درخت تنومند استراحت می کرد.
تنهایی، ارتفاع بلند، زیبایی شکل، پر شاخ و برگی، موقعیت جغرافیایی و در مسیر بودن، این درخت را در اذهان عمومی مردم آبدانان مقدس و محبوب کرده بود.
اما شوربختانه این درخت زیبا و مورد علاقه بندگان خدا، در اثر پدیده خشکسالی چند سال گذشته، ایستاده مرد.
خشکیدن این درخت تنومند و با صلابت و نابودی تدریجی آن در اثر خشکسالی، باعث ناراحتی و نگرانی مردم طبیعت دوست منطقه شده است.
ˈجبار زمان زادهˈ از عشایر منطقه یخی در این باره گفت: ما با این درخت انس و محبت زیاد داشتیم، آن را یادگار نیاکان و پدران خود می دانستیم و در تمام فصول سال از سایه و فضای دل پذیر آن استفاده می بردیم.
سید ˈعبدالله نظریˈ یکی دیگر از ساکنان این منطقه عشایری نیز اظهار کرد: دار بایلو، نمادی از ایستادگی و صلابت بود و باعث نشاط ما عشایر می شد که هر گاه به جلوه های زیبای آن می نگریستیم، خاطره های پدران خود را مرور می کردیم؛ اما با کمال تاسف بر اثر خشکسالی های پی در پی، این نماد عظمت و امید، بدون هیچ گونه گناهی برای همیشه خاموش شد.
مسوول اداره منابع طبیعی شهرستان آبدانان هم با تایید مرگ این درخت کهن و پر آوازه، گفت: کم بارانی چند سال گذشته، هجوم ریزگردهای ویران گر و جابه جایی و تغییر ناگهانی آب و هوا، تمام درختان بلوط این شهرستان را در مقابل آفت های گوناگون آسیب پذیر کرده است.
ˈیعقوب عزیزیˈ میانگین عمر درختان بلوط جنگل های آبدانان و منطقه دینارکوه را 200 تا 250 سال بیان کرد و افزود: درختانی در مناطق و عرصه های جنگلی این شهرستان وجود دارد که 500 تا 600 سال عمر دارند، اما بر اثر خشکسالی سال های گذشته در حال نابودی اند.
وی اظهار کرد: این اداره با اجرای طرح های اسکان عشایر، قرق مراتع، خروج دام از جنگل، اجرای هرس درختان و توسعه و کاشت درخت در مناطق جنگلی در حال مبارزه با عفریت شوم مرگ درختان بلوط است که همه مردم و مسوولان باید از این اقدام ها حمایت کنند.
به گزارش ایرنا، درخت کهن بلوط خشکیده آبدانان در 25 کیلومتری شمال باختری این شهر قرار دارد.
گرچه مردم منطقه با کاشت یک درختچه بلوط در جوار این درخت بلوط قصد دارند یاد را زنده کنند اما فقدان این نماد صلابت طبیعت روح آنان را آزرده است.
شهرستان آبدانان به سبب برخورداری از بلندی ها و رشته کوهها از جمله دینارکوه یکی از مناطق بکر جنگلی زیبای استان ایلام و زاگرس میانی است.
استان 20 هزار کیلومتر مربعی ایلام نزدیک به 700 هزار هکتار جنگل با گونه غالب بلوط دارد که به سبب خشکسالی های پی در پی یک دهه گذشته، ورود ریزگردهای عربی و نیز آفت گیاهی لورانتوس (دارواش) که در گویش محلی به آن ˈمخورˈ می گویند در حال نابودی است.