قطعات الکترونیک درون الیاف لباس یا گنجانده شده در داخل دستبند که انرژی مورد نیاز را از طریق باتری خورشیدی تأمین می‌کنند، قادر به ایجاد تحول عظیمی در فناوری های پوشیدنی هستند.
به گزارش ایسنا، منسوجات الکترونیک (e-fabrics) از پتانسیل انتقال عملکرد تلفنهای همراه هوشمند بر روی لباس، عینک، ساعت و سایر دستگاه‌های الکترونیک پوشیدنی برخوردارند.
اما توسعه این منسوجات انعطاف پذیر درون لباس نیازمند توسعه فناوری باتری بویژه باتریهای خورشیدی هستند.
یکی از نقطات ضعف دستگاه‌های الکترونیک پوشیدنی موجود از جمله دستبند، ساعت یا عینک هوشمند، نیاز به شارژ مداوم باتری آنها است که این مشکل با توسعه باتریهای خورشیدی انعطاف‌پذیر مرتفع می‌شود.
برای استفاده از باتریهای انعطاف‌پذیر و قابل شارژ درون الیاف باید از مواد جدید و ارزان قیمت استفاده کرد.
مطالعات اخیر محققان کره جنوبی نشان می‌دهد، پوشش نخ پلی‌استر با نیکل و کربن و سپس استفاده از پلی‌اورتان بعنوان چسبنده و جداکننده می‌تواند برای تولید باتریهای انعطاف‌پذیر کاربرد داشته باشد.
منسوجات الکترونیک که انرژی خود را از طریق باتریهای خورشیدی انعطاف‌پذیر تأمین می‌کنند، قادر به برقراری ارتباط بی‌سیم بین لباس با تلفن همراه هوشمند یا سایر گجتها هستند.
با کمک منسوجات الکترونیک مجهز به حسگرهای مختلف، امکان نظارت بر علائم حیاتی، آگاهی از شرایط محیطی از جمله دما و آلودگی، هدایت افراد نابینا در خیابان، ضبط و تبدیل جملات به متن برای افراد ناشنوا فراهم می‌شود.
این تحقیق با حمایت بنیاد تحقیقات ملی کره جنوبی انجام شده و نتایج آن در نتایج این مطالعه در مجله Nano Letters منتشر شده است.