بررسی اعداد نرخ تورم و بیکاری در هشت سال گذشته نشان می دهد، «شاخص فلاکت» در نیمه نخست سال 92 نسبت به سال 84، دوبرابر شده است. «شاخص فلاکت» ترکیبی از نرخ تورم و بیکاری است. طبق تعاریف جهانی هر زمان این دو شاخص با هم رشد پیدا می کند، به معنی وقوع رکود تورمی «شاخص فلاکت» است. همان پدیده ای که به اعتقاد کارشناسان، اقتصاد ایران طی دو سال گذشته با آن درگیر شده است.
روزنامه شرق با انتشار گزارشی در این باره نوشت: نرخ تورم و بیکاری در اقتصاد کشورهای توسعه یافته به طور متوسط عددی کمتر از پنج درصد است. وقتی در ایران ترکیب تورم و بیکاری به عدد 50 درصد رسیده به مفهوم فاصله 500 درصدی شاخص فلاکت ایران با استاندارد کشورهای توسعه یافته است.
طبق آمار منتشرشده، عدد فلاکت در سال 84، 9/21 درصد برآورد شده است. این عدد در همان زمان دوبرابر «نرم جهانی» بوده است.
حال رسیدن این شاخص به عدد 50 درصد بیانگر انحراف شدید این شاخص از استانداردها بوده و به معنی افت سطح رفاه خانوار است.
چند شاخص جزیی تر می تواند وضعیت رفاه خانوار در سال های گذشته را آشکارتر کند. شاخص قیمت مسکن و اجاره بها، شاخص قیمت اقلام خوراکی، شاخص بهداشت و شاخص آموزش. بررسی اعداد نشان می دهد در خلال سال های 84 تا 91، قیمت خرید مسکن 500 درصد و نرخ اجاره بها 370 درصد رشد داشته است.
متوسط هزینه سالانه خانوار برای بهداشت طی سال های 84 تا 91 نیز بر اساس آمار بانک مرکزی 115 درصد افزایش یافته است.
این عدد برای اقلام خوراکی 86 درصد و افزایش هزینه های تحصیل نیز 81 درصد برآورد شده است.
مجموع این ارقام در کنار سایر هزینه های خانوار، حسین راغفر کارشناس اقتصادی را به این نتیجه رسانده که نرخ واقعی تورم ایران در سال سه رقمی و بیش از صد درصد است.
هادی حق شناس، کارشناس اقتصادی معتقد است: «در دو سال گذشته تنها شاخصی که اصلاح شده، «ضریب جینی» یعنی توزیع یکنواخت درآمد بوده که تنها 03/0 درصد بهتر شده و به توزیع عادلانه تر درآمد نزدیک تر شده است. دلیل این اصلاح هم، پرداخت یارانه نقدی به خانوار بوده نه اصلاح شاخص های کلان کشور.»