مدیر نشر چشمه درباره‌ی مطالب مطرح‌شده درباره‌ی این انتشارات توضیح داد.
به گزارش ایسنا، در پی ایجاد برخی حاشیه‌ها در آستانه‌ی برگزاری نخستین نشست خبری معاون فرهنگی جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که درنهایت بخش قابل توجهی از مبحث‌های مطرح‌شده در این نشست را هم به خود اختصاص داده، مدیریت نشر چشمه، یکی از ناشرانی که در دولت گذشته فعالیت آن‌ها به‌طور عملی و بعضا به‌طور غیررسمی در حالت تعلیق درآمده بود، توضیح‌هایی ارائه کرد.
در یادداشت ارسالی حسن کیائیان آمده است:
«جناب آقای دکتر صالحی، معاون محترم فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صبح امروز در اولین نشست رسانه‌یی خود به مناسبت هفته کتاب، نکات تازه‌ای در ارتباط با نشر چشمه بیان کردند.
بخشی از متن سخنان ایشان به‌طور خلاصه از این قرار است:
1. تکه‌هایی که از کتاب‌های مختلف منتشرشده نشر چشمه در یکی از خبرگزاری‌ها آمده است، نوعی بولتن‌سازی است و بدون توجه به پیام کل اثر، قابل استناد نیست. نکته‌ی بعدی در این رابطه خلطی است که خبرگزاری مذکور کرده است. ماده‌ی 15 مصوبه‌ی جدید شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در مورد مسؤولیت ناشر پس از ارائه‌ی کتاب به وزارت ارشاد جهت دریافت مجوز، در مهرماه سال 1389، به وزارت ارشاد ابلاغ شد. بنابراین با نگاهی حقوقی و این‌که قسمت اعظم کتاب‌های مورد استناد این خبرگزاری مربوط به سال‌ها پیش از ابلاغ مصوبه بوده است، مسؤولیتی را متوجه ناشر نمی‌کند. قانون که عطف به ماسبق نمی‌شود.
صورت‌مسأله روشن است؛ کتاب یا کتاب‌هایی را ناشر برای درخواست مجوز به اداره‌ی کتاب وزارت ارشاد ارائه کرد و پس از دریافت مجوز از آن وزارت‌خانه، منتشرشان کرد. مسؤولیت ناشر در این میان چیست؟ آن هم با توجه به این‌که اختیار منتشر شدن یا منتشر نشدن کتاب‌ها با اشخاص یا نهاد دیگری است؟
پس از ابلاغ مصوبه هم تا ماه‌ها اکثریت ناشران از چنین ابلاغیه‌ای بی‌خبر بوده‌اند. از دی‌ماه 1390 نیز از نشر چشمه کتاب تازه‌ای دریافت نشده است.
نکته‌ی مهم و قابل توجه در این نقل‌قول‌ها، این بود که در پایان آن، نویسنده وعده‌ی نقل قسمت‌هایی از کتاب‌های منتشرنشده‌ی نشر چشمه را در آن خبرگزاری داده است!! چطور و از کجا؟ معنای این سخن چنان واضح و روشن است که نیازی به تفسیر ندارد.
2. سخن جناب آقای دکتر صالحی درباره‌ی «روز حسین» می‌تواند بیان یک کارشناس مسلم دین درباره‌ی یک اثر باشد که نقطه‌ی پایانی است بر یک ناراستی بزرگ درباره‌ی این کتاب. این کتاب با توجه به سابقه‌ی نویسنده‌اش، نمی‌توانست جز در راستای اثبات حقانیت، مظلومیت و محبوبیت امام حسین (ع) باشد؛ چنان‌چه بررسان محترم برداشت دیگری از این کتاب کرده بودند. حال که نظر صائب و کارشناسانه‌ی یک دین‌پژوه در جایگاه شخصیت حقیقی و حقوقی جناب آقای دکتر صالحی، در این‌باره منتشر شد، پسندیده این است که این بحث خاتمه یابد. یک ناشر سی‌ساله که تمامی کتاب‌هایش در چارچوب قوانین جاری و با مجوز ارشاد منتشر شده، چرا باید کتابی برخلاف اصول مقدسات خود و جامعه منتشر کند؟! بنابراین چنین نیتی نه از سوی نویسنده و نه از سوی ناشر در میان نبوده است.
با سپاس مجدد از سخنان روشنگرانه‌ی جناب آقای دکتر صالحی که بارها در این کنفرانس تکرار کرده‌اند «... برای من چیزهایی ارزش بنیادی است و نمی‌توانم از آن‌ها فاصله بگیرم. این ارزش‌ها عبارت‌اند از دین، اخلاق اجتماعی، نظم عمومی و نظام اسلامی.» سخنان جناب آقای دکتر صالحی نشان داد که این ارزش‌ها برای ایشان تنها کلام نیست و در عمل نیز به آن‌ها اعتقاد دارند.
در پایان: باید به خبرگزاری‌ای که تمام هم‌وغم آن در این روزها زدن ناشری است که ده‌ها سال است با مجوز ارشاد کتاب چاپ کرده است، گفت که این بغض‌های درگلومانده بی‌شک روزی گوشی برای شنیدن خواهند یافت (کما این‌که یافتند).
داستانِ دادن نسخه‌ای از کتاب «روز حسین» به خبرنگار این خبرگزاری نیز این بوده است که در سال گذشته، به دنبال ملاقات یکی از مدیران نشرچشمه با خبرنگار بخش ادبی آن خبرگزاری، خبرنگار پیشنهاد کرد که چنان‌چه نسخه‌ای از «روز حسین» به ایشان داده شود و او بخواند و ببیند که مطلبی علیه مقدسات ما در آن نیست، قول می‌دهد دیگر کلامی درباره‌ی این کتاب و نشر چشمه در آن خبرگزاری منتشر نشود. از آن تاریخ تاکنون که حدود یک سال و نیم از آن ملاقات می‌گذرد، خبری علیه نشر چشمه در آن خبرگزاری نیامده بود. آیا معنای این رفتار این نبود که خبرنگار متقاعد شده بود که «روز حسین» علیه مقدسات ما نیست؟ چه شد که یک‌باره همه‌چیز فراموش شد و در یکی دو روز گذشته این‌همه مطلب نادرست علیه نشر چشمه در این خبرگزاری منتشر شده است. الله اعلم.
حسن کیائیان
27 / 8 / 92»