ادعاهای سخنران نیازمند تأمل عمیق‌تر است؛ این که تیم مذاکره کننده، محافل صهیونیستی را از محتوای جلسه آگاه کرده و شهروند ایرانی را از اقدامات خویش بی‌خبر نگه داشته‌اند، یک تهمت و بلکه بهتان آشکار است. بی گمان طرح چنین اتهامی از تریبون بزرگ نماز جمعه و از زبان فردی در کسوت مقدس روحانی كه با عنوان مورخ دعوت شده، تبعاتی فراتر از خلاف‌گویی یک فعال سیاسی دارد.
ناصر پیران در روزنامه دولتی ایران نوشت:
حمید روحانی زیارتی در سخنان پیش از خطبه‌های نماز جمعه دیروز، با انتقاد شدید‌اللحن از تصميم تیم مذاکره‌کننده ایران با 1+5 در محرمانه نگه داشتن محتوای مذاکرات، مدعی شد که آنها (دیپلمات‌های ایرانی) اجازه داده‌اند صهیونیست‌ها از مذاکرات مطلع شوند اما ایرانی‌ها نه.
1- مشخص نیست که ناطق پیش از نماز جمعه قضاوت عجیب خویش را بر اساس چه اطلاعاتی استوار کرده است. زیرا تا به امروز بسته مذاکرات ژنو ناگشوده مانده و کسی به جزئیات آنچه در دیدار طرف ایرانی با گروه 1+5 گذشت، آگاهی دقیق نیافته است. آنچه درباره مذاکرات ژنو گفته شده، صرفاًٌ حدسیات، تصورات و گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای بيش نبوده است.
اما فراز دیگر ادعاهای سخنران نیازمند تأمل عمیق‌تر است؛ این که تیم مذاکره کننده، محافل صهیونیستی را از محتوای جلسه آگاه کرده و شهروند ایرانی را از اقدامات خویش بی‌خبر نگه داشته‌اند، یک تهمت و بلکه بهتان آشکار است. بی گمان طرح چنین اتهامی از تریبون بزرگ نماز جمعه و از زبان فردی در کسوت مقدس روحانی كه با عنوان مورخ دعوت شده، تبعاتی فراتر از خلاف‌گویی یک فعال سیاسی دارد.
2- سخنران لازم بود لااقل برای اقناع مخاطبان خاص خویش، مدرک و سندی را در باب دسترسی صهیونیست‌ها به اتاق مذاکره اقامه می‌کرد. در نطق طولانی وی نه تنها نشانی از منبع و مدرك به چشم نمی‌خورد، بلکه قریب به اتفاق گفته‌های او، تکرار اتهامات و بدگویی‌هایی است که این روزها سکه بازار سایت‌های محفلی شده است.
از سفر نیویورک رئیس جمهور تا مذاکرات اخیر ژنو و وین یک پروسه گسترده تبلیغی به راه افتاده که ترجیع‌بند آن «القای بیهوده بودن مذاکره هسته‌ای و اصرار بر سیاست تنش و تقابل با غرب» است. این پروسه تبلیغی که اظهارات سخنران قبل از خطبه نیز متأثر از آن ایراد شده، اکنون توسط سایت‌ها و رسانه‌های خاص به صورت سازمان یافته دنبال می‌شود. نکته قابل تأمل این است که بسیاری از اعضاي این سایت‌ها و محافل خبری همراه تیم مذاکره کننده در ژنو و وین حضور داشته‌اند اما بعد از بازگشت به تهران، جملگی گزارش‌های خلاف واقعيت‌هاي این دو اجلاس منتشر کرده و هنوز و همچنان در تنور بن‌بست و ناامیدی نسبت به مذاکره می‌دمند. و به دروغ می گویند و می نویسند که تحریم ها تشدید شده و طرف های غربی صحنه مذاکره را خالی کرده اند.
3- آقای حمید روحانی در جای جای اظهاراتش که با لحنی آتشین ایراد شده، اصرار بر این دارد که تیم مذاکره کنندگان قابل اعتماد نیستند. این درجه از بدبینی و بدگمانی نسبت به تیم مذاکره کنندگان در حالی به افکار عمومی آن هم از تریبون مقدس نماز جمعه القا می‌شود که رهبر معظم انقلاب بعد از سفر نیویورک رئیس جمهور به صراحت اعلام کردند که ما به دیپلمات‌های خویش اعتماد داریم. موضوع محرمانه بودن مذاکرات حتی به مجلس کشیده شد و اکثریت نمایندگان بر درستی روش و منش دیپلمات‌ها مهر تأیید نهادند. دست آخر یکی از نهادهای همفکر با سخنران نماز جمعه به نظرسنجی از مردم درباره رفتار مذاکره کنندگان پرداخت و حاصل این نظرسنجی نیز همان بود که مجلسیان به آن رسیدند یعنی اکثریت پاسخگویان تأکید کرده بودند که به تیم مذاکره اعتماد داریم.
4- سخنران پیش از خطبه‌ها در عرصه سیاست یک جریان سیاسی را نمایندگی می‌کند و نزد اصحاب سیاست و اندیشه به داشتن یک گرایش سیاسی شهره است. او بر اساس همین گرایش خویش در انتخابات 24 خرداد در جبهه مقابل رئیس جمهور منتخب مردم ایستاد. از تریبون‌های تحت اختیار خویش برای تخریب چهره شخصیت‌های حامی رئیس جمهور فراوان بهره جست.
تیم مذاکره کننده در یک مأموریت حساس و خطیر برای گشودن زنجیره دشمنی‌ها و تحریم‌ها قرار دارد. مسئولان سیاست خارجی به صد زبان گفته‌اند که شرط اول و آخر موفقیت در چنین عرصه‌ای برخورداری از اجماع ملی است. تشتت و دوگانگی در موضع‌گیری تریبون‌های رسمی کشور بزرگ‌ترین خطری است که قبل از آن که موقعیت مجریان سیاست خارجی را تضعیف کند، بر اقتدار ملی ضربه می‌زند. برای حریفان ایران در آن سوی مرز هیچ خدمتی بالاتر از این نیست که عده‌ای در تنور اختلاف و دوگانگی بدمند.