عدم تحرک بدنی، صرف نظر از شاخص توده بدن، طول عمر را کاهش می دهد.
در افرادی که به ورزش منظم و مداوم مانند پیاده روی تند می پردازند، طول عمر حتی با وجود اضافه وزن بیشتر از افرادیست که فعالیت فیزیکی ندارند.
این مطالعه توسط انستیتو ملی سرطان امریکا انجام شد و با تحقیقات پیشین مبنی بر این که فعالیت فیزیکی امید به زندگی را افزایش داده و به طول عمر افراد سیگاری 3.7 سال می افزاید، مطابقت دارد.
نتایج مطالعه اخیر از این نظر حایز اهمیت است که افراد غیر فعال را متقاعد می نماید که فعالیت فیزیکی متوسط اثرات سودمند بسیاری به همراه دارد، حتی اگر با کاهش و کنترل وزن همراه نباشد.
برای انجام این مطالعه بیش از 650000 فرد 40 ساله و بالاتر انتخاب شدند. زمان و شدت فعالیت فیزیکی و شاخص توده بدن (BMI) آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از این بود که ورزش در اوقات فراغت مانند پیاده روی تند به مدت 75 دقیقه در هفته، امید به زندگی را 1.8 سال افزایش می دهد.
توصیه سازمان بهداشت جهانی (WHO) در مورد ورزش و فعالیت بدنی، حداقل 150 دقیقه پیاده روی تند در هفته است. در گروهی از افراد شرکت کننده در مطالعه اخیر که به توصیه WHO عمل کردند، امید به زندگی 3.4 تا 4.5 سال افزایش یافت.
محققان اظهار داشتند که عدم تحرک بدنی، صرف نظر از شاخص توده بدن، طول عمر را کاهش می دهد. در فردی که فعالیت فیزیکی کافی دارد و از وزن طبیعی (شاخص توده بدن 18.5 تا 24.9) برخوردار است، نسبت به کسی که غیر فعال بوده و چاقی درجه دو (شاخص توده بدن 35 یا بالاتر) دارد، طول عمر 7.2 سال افزایش می یابد.
نتایج همچنین نشان داد که در افراد با وزن طبعی که ورزش نمی کنند در مقایسه با افراد فعال و مبتلا به چاقی درجه یک (شاخص توده بدن 30 تا 34.9)، طول عمر 3.1 سال کمتر است. بدین معنی که ورزش قادر است اثرات منفی چاقی را تا حد زیادی جبران نماید.
متخصصان توصیه می کنند که از هر فرصتی هر چند کوتاه برای فعالیت فیزیکی استفاده کنید، زیرا تنها با 75 دقیقه پیاده روی در هفته می توانید طولانی تر زندگی کنید.عدم تحرک بدنی به ویژه اگر با چاقی همراه باشد، به میزان قابل ملاحظه ای طول عمر را کاهش می دهد.
منبع: سیمرغ