ایسنا - دروازه‌بان تیم ملی ایران می‌گوید به رفتارهایی که برخی هواداران فوتبال و تعدادی رسانه‌ها در قبال او داشته‌اند عادت کرده اما این رفتارها به جای دلسرد کردنش باعث بالا رفتن انگیزه‌اش می‌شود.
رحمان احمدی که با وجود تاثیر فراوانش در صعود تیم ملی به جام جهانی با نامهربانی‌های زیادی روبه‌رو شده درباره‌ی مصدومیتش، وضعیت سپاهان در لیگ و بازی با تایلند صحبت کرد.
* در بازی برابر سایپا شما دو بار به تیر دروازه خوردید و این اتفاق باعث مصدومیتتان شد. اکنون وضعیت‌تان چطور است؟
خدا را شکر شرایطم بهتر است. کمرم درد می‌کند اما از دیروز تمرینات خود را آغاز کرده‌ام. سعی می‌کنم با فیزیوتراپی و تمرین نرم این درد را از بدنم خارج کنم.
* درباره‌ی وضعیت سپاهان بحث‌های زیادی مطرح می‌شود، مثلا این‌که باثبات‌ترین تیم فوتبال ایران در 10 سال اخیر امسال شانس زیادی برای قهرمانی در لیگ ندارد.
وضعیت‌مان واقعا بد نیست. تا به حال نتایج بدی نگرفته‌ایم. فکر می‌کنم یکی از مشکلاتمان کم‌تمرکزی در زدن ضربات آخر است. اگر بتوانیم از موقعیت‌هایمان به خوبی استفاده کنیم مطمئن باشید نتایج بهتر می‌شود. چیزی که اکنون در تیم ما وجود دارد این است که همه‌ی بازیکنان به‌غیر از موفقیت فردی به فکر موفقیت تیمی هم هستند.
* اما قبول کنید که توقع‌ها از سپاهان بالاست. فکر می‌کنید این توقع‌ها چقدر با واقعیت موجود در سپاهان همخوانی داشته باشد.
درست می‌گویید، توقع و انتظار از سپاهان زیاد است اما همین انتظارهای بالا نشان‌دهنده‌ی شخصیت بالای سپاهان است. سپاهان همیشه در این سال‌ها در کورس قهرمانی قرار داشته و هر بازیکنی که در این سال‌ها به سپاهان آمده تمام فکر و ذکرش موفقیت تیم بوده است. همان‌طور که گفتم نتایجی که تا به حال به دست آورده‌ایم بد نبوده و اکنون در جدول هم شرایط بدی نداریم. ضمن آن‌که با کسر یک امتیاز از پرسپولیس ما به رده‌ی دوم جدول آمده‌ایم ولی بدون توجه به شرایط حریفان و امتیازهایشان تنها به خودمان فکر می‌کنیم.
* درباره‌ی رویه جدید کمیته انضباطی نظرتان چیست؟ فکر می‌کنید با کم کردن امتیاز تیم‌ها تماشاگران به خودشان می‌آیند و رفتارشان را اصلاح می‌کنند؟
اول باید بگویم فضایی که در الان صحبت می‌کنیم بین همه‌ی تماشاگران وجود ندارد و مطمئنا می‌توانم بگویم کسانی که در ورزشگاه‌ها توهین می‌کنند و ناسزا می‌گویند در اقلیت هستند. با این حال فکر می‌کنم با رویه جدید کمیته انضباطی شرایط بهتر شود. هواداران می‌دانند که اگر می‌خواهند تیمشان موفق شود نباید در ورزشگاه‌ها ناسزا بگویند؛ چرا که با تاکید کمیته انضباطی در کسر امتیاز از تیم‌ها، دود ناسزاگویی و توهین به چشم تیم محبوبشان می‌رود. خیلی امیدوارم با این شرایطی که به وجود آمده فضای ورزشگاه‌ها خوب شود تا خانواده‌ها بتوانند بچه‌ها و فرزندانشان را با خیال راحت به ورزشگاه‌ها بفرستند.
* یکی از بازیکنانی که در این چند ماهه خیلی با بدرفتاری برخی هواداران مواجه شده خود شما بوده‌اید. نمونه‌ی آخرش هم بازی برابر تایلند که به خاطر گلی که دریافت کردید بعضی‌ها نامنصفانه به شما و مسعود شجاعی تاختند.
درباره‌ی خودم که باید بگویم به این رفتارها عادت کرده‌ام. از روزی که به عنوان دروازه‌بان تیم ملی وظیفه‌ی حفظ دروازه‌ی تیم کشورم را به عهده گرفتم نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که مجبور شدم چنین رفتارهایی را تحمل کنم. اما همان‌طور که گفتم با این رفتارها کنار آمدم. درباره‌ی مسعود شجاعی هم باید بگویم رفتاری که با او شد درست نبود. همه‌ی بازیکنانی که در تیم ملی حضور دارند فقط و فقط به یک چیز فکر می‌کنند و آن هم خوشحال کردن مردم است اما متاسفانه رفتاری که با برخی از بازیکنان ملی‌پوش صورت می‌گیرد درست نیست. مسعود شجاعی در بازی‌هایی که برای تیم ملی انجام داده عملکردش خوب بوده و اشتباه بود که برخی هواداران او را هو کردند. البته هم من و هم مسعود می‌دانیم که حساب این عده‌ی کم از حساب سایر مردم جداست.
* برخی معتقدند چون خاستگاه بازیکنانی چون شما و مسعود شجاعی پرسپولیس و استقلال نبوده و کسی شما را استقلالی و پرسپولیسی نمی‌داند با چنین هجمه‌هایی روبه‌رو می‌شوید.
طبیعی است که اگر بازیکنی از استقلال و پرسپولیس به تیم ملی بیاید حداقل مورد حمایت یک گروه بزرگ از هواداران فوتبال ایران است اما واقعا این چیزها برای من اهمیتی ندارد. تمام تلاشم را می‌کنم تا به تیم ملی کمک کنم. من هم یکی از 75 میلیون نفر ایرانی هستم که می‌خواهم برای این مرز و بوم افتخارآفرینی کنم.
* اما به هر حال شما هم انسان هستید و ممکن است یک جای کار کم بیاورید. در این مدت شده که به خاطر چنین رفتارهایی دلسرد شوید و انگیزه‌تان را از دست بدهید؟
اتفاقا برعکس، وقتی این رفتارها را می‌بینم انگیزه‌ام چند برابر می‌شود تا بتوانم عملکرد خوبی از خود نشان دهم. فکر می‌کنم تا این‌جای کار هم عملکردم خوب بوده است. در 6، 7 بازی اخیر تیم ملی تنها دو گل خوردم که یکی از روی نقطه‌ی پنالتی و دیگری هم در بازی با تایلند بوده است.
* بعد از دعوت از بازیکنان دوملیتی به تیم ملی، رسانه‌ها بیشتر روی این بازیکنان متمرکز شدند. شما به عنوان کسی که یکی از 18 بازیکن ایران در دیدار سرنوشت‌ساز برابر کره بودید از این تبعیض ناخواسته‌ای که شاید رسانه‌ها به وجود آوردند ناراحت نشدید؟
اول درباره‌ی بازیکنان جدید باید بگویم به هر حال کی‌روش با تجربه‌ی فراوانش چنین تصمیمی گرفته و همه باید به آن احترام بگذاریم. او بر اساس نیازهای تیم ملی این بازیکنان را دعوت کرده است. نباید هم این‌طور باشد که فکر کنیم جایگاه همه‌ی ما در تیم ملی ثابت است. اگر واقعا ادعای خوب بودن داریم باید این را در تمرین و در مسابقات به سرمربی تیم ثابت کنیم. درباره‌ی سوال شما هم باید بگویم طبیعی است که وقتی بازیکن جدیدی به تیم ملی دعوت می‌شود رسانه‌ها توجهشان به آنها جلب شود و این نباید ناراحتی بازیکنی را به دنبال داشته باشد.
* این سوال را از این زاویه پرسیدیم که بعضی بازیکنان که نقش سرنوشت‌سازی در صعود تیم ملی به جام جهانی داشتند در چند وقت اخیر فراموش شده‌اند. شاید یکی از این نمونه‌ها خود شما باشید که در بازی با کره عملکرد بسیار خوبی داشتید اما کمتر از شما حرف به میان آمد.
واقعا نمی‌شود گفت که تنها چند بازیکن، تیم ملی را به جام جهانی بردند. چیزی که می‌خواهم بگویم واقعا تعارف نیست. تیم ملی با دعای 75 میلیون نفر ایرانی به جام جهانی رفت. اگر این دعا در کنار هم‌قسم شدن بازیکنان، کادر فنی و حمایت رسانه‌ها نبود مطمئن باشید سرنوشت طور دیگری رقم می‌خورد. این را هم من به خوبی می‌دانم که در کشور ما وقتی اتفاقی می‌افتد رسانه‌ها چند روزی روی آن مانور می‌دهند و بعد از گذشت مدتی، همه آن را فراموش می‌کنند و این اتفاق جدیدی نیست.
* این روزها انتقادهای زیادی به خاطر عملکرد تیم ملی در دیدار با تایلند مطرح می‌شود. نمونه‌ی اخیرش هم صحبت‌های فیروز کریمی که به شدت کادر فنی و بازیکنان تیم ملی را زیر سوال برد. البته بحث ما فقط درباره‌ی صحبت‌های کریمی نیست. بیشتر از این منظر این سوال را پرسیدیم که جو عمومی مربیان ایرانی با تیم ملی نیست.
نمی‌دانم این بحث‌ها تا کی می‌خواهد ادامه پیدا کند. من یک سوال دارم؛ اگر یک باشگاه چهار ماه بازیکنانش را در اختیار نداشته باشد در اولین بازی چه نمایشی ارایه می‌کند؟ مطمئن باشید اگر چنین اتفاقی برای یک تیم باشگاهی رقم بخورد در بازی اول، آن تیم به قدری بد بازی می‌کند که آن مربی باشگاهی بعد از همان بازی جایگاهش متزلزل می‌شود. نمی‌دانم بعضی افراد از چه چیزی ناراحت هستند و به خاطر چه چیزی چشمشان را روی واقعیت‌ها می‌بندند. به ترکیب تیم ملی نگاه کنید. بازیکنان از تیم‌های مختلفی به تیم ملی آمده‌اند. ما از 28 خرداد تا 23 مهر کنار هم نبودیم و هیچ اردو و مسابقه‌ای نداشتیم. اصرار کی‌روش هم برای برپایی اردو و انجام بازی‌های دوستانه هم بی‌فایده بود. آن‌وقت شما چه انتظاری دارید؟ توقع دارید که بعد از چهار ماه دوری، تیم ملی و بازیکنان هماهنگ باشند؟ این اتفاق برای هیچ تیمی ممکن نیست. فکر می‌کنم حالا همه متوجه پافشاری‌های کی‌روش شدند. این‌که تیم ملی اگر می‌خواهد در جام جهانی نمایشی آبرومند ارایه دهد به بازی دوستانه و اردو نیاز دارد.
* شاید سوال چندان حرفهای نباشد اما جالب است که بدانیم رحمان احمدی دوست تدارد تیم ملی ایران در جام جهانی با چه تیم‌هایی هم‌گروه باشد.
واقعا فرقی نمی‌کند حریف ایران در جام جهانی چه تیم‌هایی باشند. کلیشه‌ای است اما همه 32 تیمی که به جام جهانی صعود کرده‌اند تیم‌های قدرتمندی هستند و هیچ تیم ضعیفی نداریم. طبیعتا هم‌گروه شدن با تیم‌هایی نظیر اسپانیا، آرژانتین و برزیل کار را برای تیم‌های هم‌گروه آنها سخت می‌کند. با این حال ما فارغ از این‌که با چه تیم‌هایی هم‌گروه می‌شویم باید به این فکر کنیم که چطور می‌توانیم آماده شویم. فکر می‌کنم تیم ملی به حمایت‌های بیشتری نیاز دارد. ما اگر با ادامه پیدا کردن این شرایط، بازی دوستانه و اردو نداشته باشیم کارمان در برزیل خیلی سخت خواهد بود. امیدوارم فکری برای این مشکل کنند و وضعیت با برگزاری بازی‌های دوستانه بهتر شود.