۲) پیش از شروع مدرسه به هنگام ثبت نام و یا هر زمان دیگر که مقدور بود کودک را با خود به مدرسه ببریم .برای او از مدرسه صحبت کنیم . اطراف و فضای داخل آن و حتی مسولان مدرسه را به او بشناسیم تا آمادگی لازم را کسب کند.
۳) برای خرید وسایل مدرسه حتما کودک را با خود ببریم و در انتخاب لوازم ،نظیر او را جویا شویم .
۴) برای بردن کودک به مدرسه از زور ،تهدید یا تنبیه استفاده نکنیم . زیرا شدت اظطراب او را بیشتر خواهد کرد.
۵) به مدت یک هفته در مدرسه (مهد کودک )حضور یافته و به تدریج مدت زمان حضور را کم کنید.
۶) به احساسات و حرف های فرزندانمان به دقت توجه کنیم . در مسیر برگشت از مدرسه فرزندان دوست دارند همه چیز را برای والدین به خصوص برای مادر تعریف کنند. سعی کنیم شنونده خوبی برای آنها باشیم .
7) خاطرات خوب و یا خوش خود یا خواهر و برادر بزرگ تر او را از مرسه برایش باز گو کنید.
۸) با آرامش کودکان را به مدرسه بفرستیم و از اصرار ها و تاکیدها و امرو نهی ها بپرهیزیم.
۹) آسان گیری به ویژه در سال های اول مدرسه و رفتار معلم به گونه ای باشد که کودک مدرسه را خانه دوم خود بداند.
۱۰) سهل و آسان جلوه دادن مقررات مدرسه.
۱۱) بیشتر از نیرو و توان کودک از او تکلیف نخواهیم.
۱۲)از سرزنش و تحقیر فرزندمان برای رفتار های نادر ست او به ویژه در حضور دیگران خودداری کنیم .
۱۳)ابراز محبت به کودک .
۱۴)با برنامه ریزی نا مناسب برای انجام تکالیف و دروس خواندن تمام اوقات فراغت و استراحت را از فرزندان نگیریم.
منبع :تکتا