وزیر بهداشت پیشنهاد داد: یارانه ۴۵ هزار تومانی برای دو دهک یا حتی ۳ دهک
بالا و ثروتمند جامعه اهمیتی ندارد بنابراین پیشنهاد من این است که این
افراد یارانه شان را برای کمک به سلامت افراد بی‌بضاعت و بیماران مزمن و
صعب العلاج ببخشند.
سیدحسن قاضی زاده هاشمی در گفت و گو با فارس،
افزود: در مورد مسائل اعتباری وزارت بهداشت و نظام سلامت با مشکلات زیادی
مواحه است، بخش زیادی از این اعتبارات که بیش از 10 هزار میلیارد تومان
است در گذشته به بخشهای دیگر از جمله مسکن مهر رفته و خرج شده است و واقعاً
مطمئن نیستم بتوانیم این اعتبارات را به حوزه سلامت برگردانیم.
وی
گفت: بسیاری از دستگاههای زیر مجموعه وزارت بهداشت به دلیل اینکه اعتبارات
لازم را در اختیار ندارند، مقروض هستند و نمی‌توانند وظایفشان را به نحو
احسن انجام دهند و در حقیقت من باید از این نظر اظهار شرمندگی کنم.
وزیر
بهداشت افزود: راهکار حل این مسئله در وهله اول در دست مجلس و در وهله بعد
در دست دولت است اما آنچه خودم می‌پسندم و پیشنهاد می‌دهم این است که
حداقل دهکهای بالای جامعه مثلاً دو دهک ثروتمند یا حتی 3 دهک بالا خودشان
بیایند و یارانه‌شان را به برای کمک به سلامت و بهبود زندگی اقشار فقیر و
بیماران صعب العلاج واگذار کنند و این آمادگی را اعلام کنند.
هاشمی
ادامه داد: من مطمئن هستم مردم نوع‌دوست ایرانی از این پیشنهاد استقبال
می‌کنند، اگر چنین اتفاقی بیفتد هم کسری وزارت بهداشت و هم مشکل نقدینگی
حوزه سلامت بر طرف می‌شود و هم از برکات آن همه اقشار مختلف جامعه استفاده
می کنند.
وی تأکید کرد: متأسفانه همان طوری که در گزارش رئیس جمهوری
هم بود، با توجه به تعهداتی که از دولت قبل ایجاد شده، خزانه دولت وضعیت
مطلوبی ندارد و ارائه خدمات آبرومند به مردم با توجه به بودجه موجود
امکانپذیر نیست.
وزیر بهداشت اضافه کرد: البته بنده هنوز این
پیشنهاد را به صورت رسمی مطرح نکرده ام، صبحتهایی با برخی دوستان در دولت
در این زمینه شده است اما اینکه بخواهد به صورت رسمی به صورت طرح یا لایحه
به مجلس برود هنوز اقدامی نشده است ولی من مطمئن هستم با توجه به نگاه مثبت
و اشرافی که نمایندگان مردم در مجلس دارند و نیز با توجه به روحیه انسان
دوستی و گذشت مردم ایران، خود مردم و افراد توانمند جامعه و قانونگذاران از
این پیشنهاد استقبال می کنند.
هاشمی گفت: بسیاری از اقشار و دهکهای
بالای جامعه هیچ نیازی به یارانه 45 هزار تومانی ندارند و در عوض افراد
زیادی هستند که با تجمیع این اعتبارات و بهبود خدمات درمانی و کاهش هزینه
درمان و دارو، زندگیشان تغییر می‌کند و من فکر می‌کنم که همراهی خود مردم
بهترین راه برای حل مشکلات گاهی غیر قابل تحمل بیماران است.