به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، بنابر بررسی‌های صورت گرفته، سدها ممکن است خسارات سنگین‌تری بر محیط زیست نسبت به آنچه که تا پیش از این تصور می شد، وارد کنند. تاکنون، دانشمندان این مساله را اثبات کردهاند که 50 هزار سد بزرگ جهان، از جمله منبع انتشار گاز متان هستند.
با این وجود، نتایج مطالعه‌ای جدید که در نشریه‌ی "علوم محیط زیست و فناوری" منتشر شده، نشان می دهند سدهای کوچکتر نیز از نظر انتشار گاز متان منابعی مشکل آفرین محسوب می شوند. متان، یکی از گازهای گلخانه‌ای با اثر گرمایشی 25 برابر قوی‌تر از رقیب مشهورتر خود یعنی دی اکسید کربن است. بنابر گزارش "سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا" (EPA)، صنایع مهمترین عامل انتشار گاز متان در این کشور بوده و پس از آن، حیوانات اهلی و اماکن دفن زباله قرار گرفته‌اند.
در خصوص منابع طبیعی، انتشار گاز متان از تالاب‌ها به واسطهی باکتریهایی که مواد آلی را در غیاب اکسیژن تجزیه می کنند، مهمترین منبع محسوب می شود. از دیگر منابع کم اهمیت‌تر انتشار گاز متان می توان به موریانهها، اقیانوسها، رسوبات، آتشفشانها و آتش سوزیها اشاره کرد.
در خصوص سدها، انتشار گاز متان از مواد آلی موجود در رسوباتی که پشت آنها انباشته شده‌اند، ناشی می شود. این حقیقتی است که ویژگی "سبز" بودن فناوری برق‌آبی را نیز می تواند زیر سوال ببرد.
با آگاهی از این موضوع، گروهی از پژوهشگران به رهبری "آندرس مایک"، دانش آموخته‌ی دانشگاه کوبلنز آلمان، به بررسی انتشار گاز متان از آب پشت شش سد که عمق کمتر از 50 فوت داشتند، پرداخته‌اند. به رغم کوچک بودن نمونه، پژوهشگران قادر به شناسایی روند موجود بوده و دریافته‌اند که انتشار گاز متان انباشته شده در رسوبات می تواند به طور بالقوه تولید گازهای گلخانه‌ای از آب‌های شیرین جهان را تا هفت درصد افزایش دهد.
بر همین اساس، پژوهشگران به این نکته اشاره داشته‌اند که انتشار گازهای مخرب، احتمالا روند رو به رشدی را به واسطهی افزایش ساخت و ساز سدها که از دو عامل کشف منابع جدید انرژی و جبران کمبود منابع آب ناشی می شود، دنبال کنند.
بنابر اعلام سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا، انتشار گاز متان در این کشور به سطوح پایینی رسیده و بین سال‌های 1990 تا 2011 افت هشت درصدی را تجربه کرده است. روند کاهشی انتشار گاز متان مرتبط با بخش کشف و تولید گاز طبیعی و فرآورده‌های نفتی عامل کلیدی در این زمینه بوده است. این در شرایطی است که اگر این افت انتشار گاز متان با افزایش انتشار حاصل از فعالیت‌های کشاورزی همراه نبود، نرخ کاهشی فراتر از آمار هشت درصدی به ثبت می رسید.