عارف: فقط به خاطر خاتمی کناره گیری کردم

دکتر محمدرضا عارف در بخشی از گفت‌وگوی مفصل خود با ماهنامه مدیریت ارتباطات از دلایل پایبندی خود به سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور پیشین کشورمان گفته است:

منش من این است که غیررسانه‌ای وظیفه‌ام را انجام دهم. همیشه دیدگاهم همین بوده، در خلوت از اعتقادات و خطوط قرمزم کوتاه نمی‌آمدم اما اگر اختلافی با مافوق خودم داشتم، نمی‌گذاشتم رسانه‌ای شود، چراکه احساس می‌کردم بیان اختلافات ضرر می‌رساند. باید به مردم نشان می‌دادیم که با آرامش کار می‌کنیم و «اختلاف ‌نظر» هم امر ارزشمندی است. هیچ‌گاه نخواستم از مافوقم عبور کنم. در تمام این 30 سال امکان عبور از مافوقم را داشتم ولی هیچ‌گاه غیر اخلاقی عمل نکردم.

بله.

(می‌خندد) الان که هیچ‌کدام پست حقوقی نداریم.

من این را وظیفه اخلاقی خودم می‌دانستم، نه به عنوان پایبندی به شخصی که قبلاً مافوق من بوده است. اعتقاد دارم ما باید شخصیت‌های برجسته کشورمان را حفظ کنیم و اگر کسی آمد مدتی خدمت کرد، از جایگاهش باید حفاظت کنیم. شخصیت‌کشی جفا در حق کشور و نظام است. دلیل دیگر هم این بود که من با شخص ایشان همکاری داشتم و ویژگی‌های مثبتشان را دیده بودم و باید از این ویژگی‌ها دفاع می‌کردم. به هر حال هر کسی نکات مثبت و منفی دارد اما شأن انسان‌ها باید حفظ شود.

دوستان دیگر نه، آقای خاتمی. چون من ایشان را در کل جریان به عنوان رهبر اصلاحات معرفی کردم و تا آخر هم پایش ایستادم.

من در انتخابات حضور جدی داشتم. می‌دانستم دیگران حاضر نیستند به نفع من کنار بکشند اما من در چارچوب منشور اخلاقی کار می‌کردم، به آن پایبند بودم و خود را متعهد به سخنانم می‌دانستم.

نه، اتفاقاً اگر می‌ماندم مطابق تعهدم به اصلاح‌طلبان عمل کرده بودم. آقای روحانی هم از اول گفته بود مستقل است. اصلاح‌طلبان هم با آن مکانیسمی که آقای خاتمی گذاشته بودند (شورای مشورتی اصلاح‌طلبان)، به من رسیده بودند. من می‌توانستم بگویم آقای خاتمی، من می‌مانم. شما این روش را رفتید به من رسیدید. من هم هستم. در واقع من فراتر از تعهدات خودم و اخلاقی عمل کردم.

آقای خاتمی سازوکاری گذاشت بین چهار کاندیدای اصلاح‌طلب‌ شامل آقایان مهرعلیزاده، شریعتمداری، جهانگیری و بنده تا بر اساس مکانیسمی یکی از ما جلو بیاید. دو نفر از این جمع ثبت‌نام نکردند. یک نفر هم صلاحیتش احراز نشد. پس من ماندم. من اگر می‌خواستم بهانه سیاسی بگیرم، می‌توانستم بگویم کاندیدای اجماع شما که من بودم...

آقای خاتمی انتخاب کرد، جلساتی گذاشت...یک شورای 16 نفره...

در واقع شورای 16 نفره تشکیل شد. هر کدام از کاندیداها دو نفر نماینده در شورا داشت، هشت نفر را هم خود آقای خاتمی مشخص کرد و این شورا به شورای اجماع اصلاح‌طلبان تبدیل شد که رسانه‌ها هم آن را مطرح کردند.

در آن چارچوب عملاً یک نفر بیشتر نماند. من فراتر از تعهد جریانی حرکت کردم. به خاطر اینکه خیلی آن طرف‌تر را می‌دیدم. من به جای جمعه 24 خرداد 92، 24 خرداد 1422 را هم می‌دیدم، 30 سال آن طرف‌تر را می‌دیدم و بر آن اساس و برای ارائه یک الگوی اخلاقی در سیاست اقدام کردم. خوشبختانه مورد استقبال بی‌سابقه مردم هم قرار گرفت.

من ملاقاتی نداشتم. ببینید من باز بر مبنای اخلاقی و خرد جمعی و اینکه همگرایی را یاد دهم، از اول گفتم اگر آقای خاتمی یا آقای هاشمی بیایند، کنار می‌کشم. بعد هم گفتم به اجماع اصلاح‌طلبان حول محور آقای خاتمی تمکین می‌کنم، می‌خواهد با سازوکار دموکراتیک باشد یا غیردموکراتیک. این تعهد من بود.

من همیشه به قولم عمل کرده‌ام.

به جد با آن مخالفم.

شایسته‌سالاری را مبنای انتخاب خود قرار دهند.

نه سخت نیست. اگر مبنا توانایی، تعهد و کارایی فرد باشد، امکان‌پذیر است. البته به‌طور طبیعی آنکه به شما نزدیک‌تر است، در اولویت قرار دارد.

چرا نشوند؟

مبنا باید کارایی باشد...

اگر مدیران جوان‌تر کارا وجود داشته باشند، در شرایط مساوی بهتر است از جوان‌ترها استفاده شود اما نباید خودمان را از نسل اول و دوم محروم کنیم. تجربه هم خیلی مهم است.

چرا، ما مطرح کردیم دو شورا، شورای مشاوران و حتی شورای منتقدان داشته باشیم ولی نباید شرط بگذاریم که هر کسی وزیر می‌شود باید مثلاً زیر 40 سال داشته باشد. توانایی و تجربه افراد مهم است.