یک دانشمند انگلیسی با تهیه فهرستی، به پیش‌بینی چگونگی تکامل انسانها در آینده پرداخته است.
به گزارش ایسنا، فهرست دکتر دین بورنت از موسسه پزشکی روانشناسی و علوم اعصاب بالینی دانشگاه کاردیف شامل ویژگی‌هایی مانند شاخک‌های حساس، پوست با رنگ متغیر، اسکلت منعطف و شنوایی انتخابی است.
این دانشمند علوم اعصاب به شکل طنزآمیزی اظهار کرده از آنجایی که تکامل مدت زیادی به طول می‌انجامد، در آن زمان کسی حاضر نخواهد بود که درست یا نادرست بودن پیش‌بینی‌های وی را ببیند.
به گفته وی، انسانها با الهام از آفتاب پرست‌ها می‌توانند قابلیت تغییر آگاهانه رنگ پوست‌شان را بطور تکاملی بدست آورند.
بورنت اظهار کرده این امر در انسانها شاید با تکامل یاخته‌های رنگدانه‌ساز و اندامک‌های بازتابنده نور که در سلولهای خزندگان وجود داشته یا حتی با از طریق فناوری اتفاق بیفتد، اما هرچه که باشد، این از مزایای تکاملی بسیار زیادی برخوردار خواهد بود.
وی گفته است انسانها در حال حاضر دارای قابلیت تمرکز شنوایی خود بر روی مکالمات و صداهای خاص هستند اما گوش انسان از سازوکار فیزیکی برای انجام این کار برخوردار نیست.
وی بر این باور است که شنوایی انتخابی در طول زمان می‌تواند ارزشمندتر شود تا برای مثال صداهای فزاینده رسانه‌ای اجتماعی و دیگر منابع اطلاعات مستمر را فیلتر کند.
در حالی که این اقدام ممکن است به دریافت اطلاعات کمتر منجر شود، بورنت معتقد است که انسان‌های آینده شاید تنش و عصبانیت کمتری داشته باشند و بیشتر و شادتر زندگی کنند.
به گفته وی، انسان برای استفاده آسان‌تر از صفحه کلید و نمایشگرهای لمسی جهت ارتباط با رایانه، باید دست‌های ماهرتری داشته باشد تا حرکات دقیق‌تری انجام داده و همچنین انگشتان انسان نرم‌تر باشند تا سریع‌تر بتواند تایپ کند.
بورنت افزود: دستها حتی ممکن است در نهایت مانند اندامک‌های حساس شقایق دریایی شوند.
همچنین انسانها ممکن است در نهایت مانند کوسه‌ها از غضروفهای بیشتری در اسکلت خود برخوردار باشند که مزایایی مانند توانایی زایمان ساده‌تر را به همراه دارد.
با ایمنتر شدن جهان برای انسان، نیاز کمتری برای برخورداری از استخوانهای سخت و غیرمنعطف برای تحمل ضربات قوی وجود دارد.
اگرچه پیشنهادات دکتر بورنت در مورد ویژگی‌هایی که انسان ممکن است به سوی آنها تکامل یابد تنها تصورات خود اوست اما پژوهشها نشان داده انسان ممکن است در آینده منقاردار شود.
دکتر فریزر از دانشگاه شفیلد بر این باور است که انسان با سلولهای دندان در آینده می‌تواند بطور مستمر دندان پرورش دهد.
وی بر این باور است که دندانهای انسانها دیگر برای هدف مناسب نبوده و حتی به منقاری تبدل خواهند شد که نشکسته، پوسیده نشده و نمی‌افتند.