احسان مقدم در
وبلاگش نوشت:
دکترین (Doctrine) به نظریه، اصول عقیده، آیین و مکتبي گفته می‌شود که هدایت‌گر سیاستها و برنامه‌ها در تامین اهداف بوده و به کاربردن آنها مستلزم درک مقتضیات و تصمیم‌گیری صحیح و منطقی می‌باشد.
جايگاه انكارناپذير علوم ارتباطات و رسانه در عصر ارتباطات و غيربومي بودن اين علم در ايران نه تنها محركي براي توليد نرم‌افزارانه با مقتضاي شرايط موجود آن در مراجع دانشگاهي كشور نشده بلكه فراگيري اين علم را تا حد جزوات ترجمه شده تنزل بخشيده و اين پاسخ روشن براي پرسشي عمومي است كه دليل "نازايي" كلاس‌هاي درس ارتباطات در ايران كدام است؟ چرا از دل مراكز دانشگاهي علوم ارتباطات و رسانه، "پديده‌اي" همچون كامران نجف‌زاده متولد نمي‌شود كه با دكترين و سبك خاص خود (حتي بدون يك ساعت نشستن در كلاس علم ارتباطات) در مهد دموكراسي، "دموكراسي" دروغين غرب را در مواجهه با امپراطوري‌ها و غول‌هاي رسانه‌اي به چالش بكشاند و به رغم اظهارات اعتراف گونه وزير خارجه وقت فرانسه كه از او "ژورناليست حرفه اي" ياد كرده بود، از پاريس اخراج كنند كه براي خبرنگاران اعزامي به خارج اين موضوع سابقه نداشت.
دكترين كامران نجف‌زاده را اگر با قواعد قراردادي كه از مفاهيم و تئوري‌هاي مشخص غربي پيروي مي‌كند بسنجيم قطعاً خروجي آن جز آنچه كه امروز در سبك او عينيت يافته، خواهد بود؛" نجف‌زاده" با سبك و ابداع اعجازگونه و مختص خود در قاب تلويزيون، شيوه‌اي از "ارتباط" را به نمايش مي‌گذارد كه نه تنها در علوم ارتباطات وارداتي ما نيست بلكه شايد غير از خود او، كمتر انديشمند در عرصه ارتباطات و رسانه نيز نتواند آن را در قالب كتاب و آئين‌نامه و دستورالعمل نگارش و اجرا عرضه كند؛ شيوه "كامران نجف‌زاده" اقيانوس عظيم معرفت، ديانت، عشق، شجاعت، ولايتمداري، اخلاق و جميع صفات خوبي است كه به نحو عجيبي در ابعاد شخصيتي‌اش جلوه پيدا كرده و دل‌ها را به او نزديك ساخته است؛ امروز كمتر بيننده‌اي است كه "نجف‌زاده" را باور نكند چون دكترين او همانا اوج"صداقت" و"شجاعت" است، كه اگر نبود او سراغ سوژه‌هايي چون"موزه لوور فرانسه"،" خون‌هاي آلوده"،" معدن"،"دختران سوخته"،"جنگ ليبي و عراق" و دهها موضوع ديگر نمي‌رفت و "هم‌رنگ"ديگران در اين عرصه مي‌شد.
دكترين و سبك "كامران نجف‌زاده" هيچ هزينه‌اي براي علاقمندانش ندارد، بدون اغراق گزارش هاي 5 دقيقه‌اي او در قاب تلويزيون، برابر با گذراندن دهها واحد درسي در كلاس رسانه و خبرنگاري است؛"كامران" يك "رسانه" بي بديل است كه عصر حاضر كمتر به خود ديده است، او هديه و لطف بيكران الهي براي مملكت امام زمان(عج) است كه به خاطر خلاهاي بسيار در حوزه رسانه، زيان هاي روبه تزايدي را متحمل مي‌شود، بايد در سبك او، "نجف‌زاده‌ها" تربيت شوند تا در رويارويي نابرابر رسانه‌اي، مدافع مكتب اسلام و انقلاب و ولايت باشند.
امروز 29 ارديبهشت 1392 سالروز تولد استاد و دوست عزيزم كامران، همكلاس من در روزنامه است؛ براي اين سرمايه عرصه رسانه آرزوي موفقيت هاي روزافزون دارم؛ خداوند بر عزتش بيافزايد. ان‌شاء‌الله