عصر ایران - خوزه مورینیو در بازی فرداشب رئال مادرید و بروسیا دورتموند، جدا از اینکه کار دشواری برای گشودن سه باره دروازه دورتموند در پیش دارد، باید چاره ای اساسی هم برای ترمیم قلب خط دفاعی تیمش بکند.
مورینیو در بازی رفت، په په را در کنار واران در قلب خط دفاعی قرار داد و راموس را به دفاع راست فرستاد. اما را موسی که مدتهاست در مادرید در دفاع میانی بازی می کند، در دفاع راست چنانکه باید کار نکرد و از سوی دیگر، په په هم در قلب خط دفاعی مادرید، آن قدرها چالاک و کارآمد ظاهر نشد.
از سوی دیگر، واران هم در بازی رفت، واران همیشگی نبود. مجموع این ضعف ها، موجب افتضاح تاریخی خط دفاعی رئال مادرید در دورتموند شد.
حال مورینیو در بازی برگشت از یکسو باید به فکر هجوم همه جانبه بر روی دروازه دورتموند باشد و از سوی دیگر، باید فکری برای ترمیم خط دفاعی تحلیل رفته تیمش بکند.
شاید بهترین تصمیم برای مورینیو، بازی کردن با سه دفاع وسط در همان سیستم 1-3-2-4 باشد. بدین معنا که مورینیو راموس را به دفاع وسط برگرداند و په په را در کنار سامی خدیرا یا ژابی آلونسو جزو دو هافبک دفاعی تیمش قرار دهد.
در این صورت، عمق استراتژیک دفاع مادریدی ها بیشتر می شود و خوزه مورینیو می تواند اطمینان بیشتری داشته باشد که اشتباهات قلب خط دفاعی مادرید در بازی رفت، در دیدار برگشت تکرار نخواهد شد.
از سوی دیگر، وجود راموس در قلب دفاع رئال، با توجه به هماهنگی این بازیکن با واران و بازی های خوب آنها در چند ماه گذشته، به سود رئال مادرید است. ضمن اینکه اسین نیز در دفاع راست، در چند ماه گذشته، هر بار که به بازی گرفته شده، عملکرد خوبی داشته است. به کار گرفتن در دفاع راست در بازی برگشت رئال و دورتموند، همانند بازی اخیر رئال مادرید و اتلتیکو مادرید، تصمیم عاقلانه ای است.
با ورود په په به لایه دفاعی خط میانی رئال، مورینیو باید خدیرا یا ژابی آلونسو را کنار بگذارد. شاید بهتر باشد که آقای خاص آلونسو را از ترکیب تیمش خارج کند؛ چرا که اولاً خدیرا قدرت هجومی اش بیشتر از ژابی آلونسو است، ثانیاً ژابی آلونسو در بازی رفت با دورتموند اصلاً چنگی به دل نزد و حتی در ارسال سانترها نیز خوب کار نکرد، ثالثاً رابطه مورینیو و ژابی آلونسو چندان دوستانه نیست و قطعاً په په پرتغالی بیش از ژابی آلونسو، انگیزه گره گشایی از کار فروبسته مورینیو دارد.
باید افزود که په په در هافبک دفاعی، قدرت تهاجمی اش هم خوب است و مورینیو می تواند در طراحی حملات و یا ضدحملات نیز گوشه چشمی به هوش و تکنیک او داشته باشد.
مورینیو همچنین در لایه هجومی خط میانی تیمش، باید مودریچ را کنار بگذارد و از همان آغاز اوزیل را در میانه میدان و دی ماریا را در گوش راست به بازی بگیرد.
با توجه به اینکه بعید به نظر می رسد آقای خاص برای بازی برگشت قصد تغییر سیستم تیمش را داشته باشد، او احتمالاً تیمش را با یک مهاجم نوک می چیند. در این صورت بهتر است خوزه مورینیو، کریم بنزما را از آغاز به میدان بفرستد که اگر چه مهاجم طراز اولی چون زلاتان ابراهیموویچ نیست، ولی باز بهتر از هیگواین است که حقیقتاً فورواردی درجه 2 در فوتبال امروز اروپاست که در تیم درجه اول رئال مادرید بازی می کند!