عصرایران - در روزگاری نه چندان دور، وقتي بین جوانان ایرانی به‌ویژه‌های اهالی شهر تهران شهرهای اطراف آن، صحبت از موقعیت‌های شغلی ایده‌آل به میان می‌آمد، خودروسازي يكي از گزینه‌های مهم بود، گزینه‌ای که برای دانشجويان رشته‌های مهندسي نیز برای اشتغال پس از تحصيل مطرح بود.
علاوه بر این، كارآموزي مهندسان و دانشجويان پروژه‌هاي تحقيقاتي در صنعت خودرو، وجهه خاصي به آن‌ها مي‌داد و به‌قولي آن‌ها را برای حضور در عرصه صنعت آبديده مي‌کرد.
اما اوضاع و احوال صنعت خودرو در یکسال اخیر، اين آمال را رفته‌رفته کمرنگ کرده است. فشار شرایط اقتصادي و افزايش قيمت‌ها از مایحتاج اولیه مردم گرفته تا هزینه مواد اولیه صنعت خودروسازی همه را متأثر ساخته است.
محدوديت‌هاي بين‌المللي ناشی از تحریم، در همه حوزه‌های صنعتي موانع و مشکلاتی برای انتقال تکنولوژی، ورود دستگاه‌هاي پيشرفته و قطعات و تجهیزات لازم ایجاد کرد که خودروسازان نیز به‌شدت از آن صدمه دیدند.
البته این موانع و مشکلات کمتر از سوی مسئولان محيط زيست، سازمان استاندارد و اداره راهنمایی و رانندگی جدی گرفته شد و این مراجع توقعاتی را مطرح و الزامی کردند که در کشورهای پیشرفته و در شرایط کاملا مطلوب نیز اجباری برای آن‌ها وجود ندارد، مانند نصب دو ایربگ روی تمامی خودروها. مجموعه این اقدامات نظارتي غیرواقع‌بینانه، امسال حركت این صنعت عظیم را تقریبا متوقف کرده است.
اداره راهنمایی و رانندگی با عنوان تأمین امنيت و سلامت مردم، سازمان محيط زيست با شعار کاهش آلودگی هوا، شوراي رقابت با رویکرد رسانه‌ای، صداوسيما براي تأمین اخبار جنجالی و... هرکدام می‌توانند موجبات نابودی يك صنعت را فراهم آورند یا قصور خود در موارد مختلف مانند انجام اقدامات زیرساختی، فرهنگ‌سازی و اطلاع‌رسانی صحیح و... را تماماً به گردن خودروساز بيندازند.
امروز دیگر از ياد رفته است که در دوران دفاع مقدس چه شركت‌هاي در ساخت تجهیزات نظامی مشارکت گسترده داشتند، اما هنوز هم نمونه‌هايی از آن تجهيزات در خودروسازي‌های کشور باقی مانده است. امروز کسی دیگر به‌خاطر ندارد که زمانی هر صنعت خواستار رشدی از صنعت خودروسازي كمك مي‌گرفت.
درمقابل اما عده‌ای در احتساب قیمت تمام‌شده يك ميليون و پانصد هزار خودرویی كه متوسط صرفه جويي ارزي آن‌ها در سال ده هزار دلار بوده است، دچار مشكل هستند. آیا صنعت خودرو ما باید به قیمت ترخیص یک‌روزه بیش از هزار خودروی 2500 سيسي خارجی از گمرك، نابود شود؟
قطعا تشويق همه كساني كه امروز كمر نابودی صنعت خودرو کشور بسته‌اند و نمی‌گذارند خودرو داخلی به خيابان‌ها بيايد، بر كنگره خلق چين واجب است! خيابان‌هاي تهران امروز دیگر جاي خودروي ايراني و مونتاژ داخل نيست و ظاهرا بايد همه خيابان‌ها از خودروهاي بي‌كيفيت چيني پر شود تا چینی‌ها عقده فائق نیامدن بر خودرو ايراني در بازارهاي عراق، آذربايجان، اوكراين، مصر و سودان را در كشور خودمان خالی کنند!
آیا سه ميليون اشتغال در خودروسازي اهميتي براي وزارت امور اقتصادی و دارایی ندارد؟ آیا از ياد برده‌اند که 20 درصد از پول فروش خودرو داخلی مستقيماً به جيب بانك‌ها مي‌رفت. آیا براي این وزارتخانه از واردات خودرو و براي بانك‌ها از پول فروش خودروي چيني چيزي باقی مي‌ماند؟
سخن آخر این‌که؛ كارگران ایرانی صنعت خودرو خوشحال نيستند، اما بی‌شک بيكاري آن‌ها یا پرداخت نشدن حق‌الزحمه آخر سال گذشته آن‌ها، به اشتغال‌زایی میلیونی و خوشحالی میلیاردی مردم چين خواهد انجامید.