سيمكارتهاي اعتباري، ارزان و در دسترس است، براي ثبتنام و نشان دارنده آنها نيز سختگيري نميشود، پس براحتي ميتوان آن را خريد، ابزاري براي سوءاستفاده قرار داد و بعد هم دورش انداخت و مطمئن بود كه بعد از سه ماه فردي جديد صاحب آن ميشود.
به گزارش جام جم، اگر سيمكارت اعتباري داريد يا قصد داريد همين روزها يكي از آنها را بخريد، كلاهتان را دودستي بچسبيد تا باد نبرد. چرا ميگوييم كلاهتان را سفت بگيريد و مراقب اموالتان باشيد، چون اگر مثلا روزي دلتان خواست كه سيمكارت اعتباريتان را با سيمكارتي ديگر عوض كنيد و سيمكارت قبلي را براي روزي كه دوباره به آن احتياج پيدا كرديد، كنار بگذاريد، اپراتور مربوط چنين حقي برايتان قائل نيست و شماره شما را بعد از گذشت سه ماه به ديگري واگذار ميكند، آن هم به نام سيمكارت صفر.
طبيعي است روزي كه بعد از مدتها تصميم ميگيريد دوباره از سيمكارت اعتباريتان استفاده كنيد، ولي ميبينيد كه امكان تماس وجود ندارد يا وقتي شماره خودتان را ميگيريد و در كمال تعجب صداي فردي ناشناس را ميشنويد كه خودش را صاحب سيمكارت معرفي ميكند، چه حالي داريد. البته عواقب ناديدهانگاري مشتري به شوكه شدن بخشي از مشتركان ختم نميشود بلكه گاهي نيز وضعي بدتر پيدا ميكند و زنجيرهاي از افراد را به جان هم مياندازد.
سيمكارتهاي اعتباري، ارزان و در دسترس است، براي ثبتنام و نشان دارنده آنها نيز سختگيري نميشود، پس براحتي ميتوان آن را خريد، ابزاري براي سوءاستفاده قرار داد و بعد هم دورش انداخت و مطمئن بود كه بعد از سه ماه فردي جديد صاحب آن ميشود. اين روش در ميان كلاهبرداران شايع است يعني با يك سيمكارت اعتباري، با مجموعهاي از افراد تماس ميگيرند و وارد معامله ميشوند و پس از رسيدن به اهدافشان، سيمكارت را دور مياندازند و اطمينان دارند كه اگر دردسري هم درست شود گريبان فردي را ميگيرد كه بعد از آنها سيمكارت را ميخرد.
با اين وصف، حال كسي را تصور كنيد كه گناهش خريد يك سيمكارت اعتباري به ظاهر صفر، اما مخصوص كلاهبرداري است كه بايد تاوان خلافكاري فردي ديگر را پس دهد و كسي هم پاسخگويش نباشد.