گروه خدمات مالی PNC آمریکا با ساخت آسمانخراش جدید خود امیدوار است بتواند از الزامات استاندارد پلاتین LEED فراتر رفته و محیط کاری داخلی کاملا سالمی را ترویج کند.
به گزارش ایسنا، مساحت زمین «برج PNC پلازا» که در مرکز شهر پیتسبورگ در کنار آسمانخراش PNC Plaza واقع شده، حدود 74 هزار متر مربع بوده و بودجه ساخت آن حدود 240 میلیون دلار است.
این طراحی که به گفته سازندگان آن در شرکت معماری Gensler، از طراحی‌های قدیمی محیط های بسته دارای تهویه هوا دور است، می‌تواند سبزترین آسمانخراش جهان باشد که قابلیت تنفس دارد.
پاکسازی محل و ساخت و ساز این آسمانخراش در بهار 2012 آغاز شده و تکمیل آن برای تابستان 2015 برنامه‌ریزی شده است. این برج پس از پایان، مقر بعدی PNC خواهد بود که از بلندترین دیوارهای سبز در آمریکا برخوردار است.
کارکنان در این برج 33 طبقه‌ای شیشه‌ای می‌توانند از نور روز و هوای تازه بهره ببرند که در آسمان‌خراشهای آمریکایی یک تجربه تازه محسوب می‌شود. این در حالیست که ادارات در ساختمانهای اروپایی بیشتر در نزدیکی پنجره‌ها ساخته می‌شود که به کارکنان اجازه می‌دهد مدت بیشتری را در نور طبیعی روز بگذرانند.
طراحی برج PNC هم نشان داده بود که آب‌وهوای پیتسبورگ می‌تواند میزان بیشتری از نور طبیعی روز را برای فضای طبقات و همچنین تنظیمات بهتر دمایی را برای مدت بیشتری از سال بدون استفاده از سیستمهای قدیمی و انرژی‌بر گرمایش، تهویه و تهویه‌مطبوع ارائه کند.
سازندگان امیدوارند که این امر بتواند با استفاده از نماهای خارجی دو جداره شامل دو قاب شیشه‌ای بدست بیاید که با یک حفره محصور با قابلیت ورود هوای بیرون به داخل از هم جدا شده‌اند. این نما شامل درها و پنجره‌هایی است که در شرایط مطلوب به ورود هوای تازه به درون ساختمان پرداخته و به آن اجازه تنفس می‌دهد.
یک محفظه خورشیدی نیز یکی دیگر از اجزای این سیستم است که هوا را بجای بیرون فرستادن مانند سایر ساختمانهای بلند، از پنجره‌های باز به داخل کشیده و در طبقات می‌چرخد. در نهایت این هوا که گرم شده، از محور سقف خارج می‌شود.
امید می‌رود که این برج به عنوان یک توسعه پایدار بتواند استفاده از رودهای اطراف پیتسبورگ را که در حال حاضر به دلیل بهره‌برداری بیش از حد، فاضلاب‌های سطحی و ضایعات تصفیه‌خانه‌ها تحت خطر قرار دارند، کاهش دهد. این ساختمان از وسایل کم جریان و سیستم جمع‌آوری آب باران برای آبیاری بامهای سبز استفاده کرده و این سازه همچنین در صورت امکان به تصفیه آبهای سیاه و خاکستری خواهد پرداخت.
تیم طراح این آسمانخراش همچنین قصد دارند از سلولهای سوخت، صفحات خورشیدی، سیستمهای زمین‌گرمایی و دیگر منابع نیروی جایگزین برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای این سازه استفاده کنند.
این طراحی با تمرکز بر تجربه کارمندی بر اساس یک پژوهش دانشگاه کارنگی ملون اجرا شده که نشان دهنده تعداد مرخصی‌های استعلاجی کمتر و حضور بیشتر کارکنان در ساختمانهایی است که از فناوریهای مشابه این برج برخوردار بوده‌اند. این امر به معنی درک جدید صاحبان مشاغل از این امر است که کارمندان شاد و خلاق برای خط پایین کاری بخصوص در شرایط اقتصادی کنونی ضروری است.
در داخل این برج از یک صفحه کفی کوچکتر استفاده شده که دو سطح طبقات را برای افزایش همکاری کارمندان و توقف سفرهای ناشناس با آسانسور میان طبقات به هم مرتبط می‌کند. این طراحی به همراه نمای دارای تنفس می‌تواند بطور چشمگیری مصرف برق و خنک‌سازی را کاهش دهد.
در بالای این برج نیز قرار است یک باغچه آسمانی پنج‌طبقه قرار بگیرد که شبیه به فضای بیرونی طراحی خواهد شد.