میگو منبع غنی از پروتئین با کیفیت خوب و درعین حال کم کالری است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، آنها همچنین دارای اسیدهای چرب ضروری مانند اسیدهای چرب اُمگا-3 هستند. از سوی دیگر این موجودات دریایی کوچک تأمین كننده مقادیر مناسبی از مواد معدنی مانند سلنیوم، آهن، روی، فسفر و منیزیم و نیز ویتامین‌هایی مانند D، B12 و نیاسین (یكی از ویتامین‌های گروهB) برای بدن می‌باشند.
در این بخش به بررسی تأثیر مواد مغذی موجود در میگو بر بدن انسان پرداخته می‌شود:
سیستم قلبی- عروقی:میگو با داشتن مقادیر بسیار خوبی از ویتامین B12 به کاهش سطح خونی هموسیستئین که یکی از عوامل خطر مهم بیماری‌های قلبی- عروقی است، کمک می‌کند.
علاوه بر آن، اسیدهای چرب اُمگا-3 میگو به دلیل داشتن خاصیت ضدالتهابی و توانایی در جلوگیری از تشکیل لخته خون، می‌توانند در پیشگیری از بیماری‌های قلبی موثر باشند. همچنین این اسیدهای چرب با تأثیر بر جریان‌های الکتریکی قلب می‌توانند به پیشگیری از آریتمی‌های قلبی (بی‌نظمی ضربان‌های قلب) كمك كنند. از جمله اثرات دیگر اسیدهای چرب اُمگا-3 (هم با منشاء گیاهی و هم با منشاء جانوری)، تأثیر احتمالی آنها در کاهش فشارخون بالا می‌باشد.
لازم به ذکر است كه برای افراد دارای پرفشاری خون، هر میلیمتر جیوه کاهش در فشارخون، حائز اهمیت است، بنابراین ممکن است تأثیر مصرف هر کدام از مواد مغذی موثر در این زمینه به تنهایی كم باشد، ولی تأثیر مجموعه آنها به طور همزمان، می‌تواند موجب چند میلیمتر جیوه كاهش در فشارخون شود. برای دستیابی به این منظور، تا حد امكان سبزی‌ها، میوه‌ها و غلات كامل (به دلیل داشتن فیبر غذایی، مواد معدنی مثل پتاسیم، پروتئین گیاهی و سایر مواد مغذی) را در برنامه غذایی روزانه خود بگنجانید. همچنین منابع غذایی اسیدهای چرب اُمگا-3 را بیشتر مصرف كنید.
تركیبات ضد سرطان:میگو یك منبع غنی سلنیوم می‌باشد. نتایج تحقیقات بر روی حیوانات نشان داده است كه ارتباط معكوسی بین دریافت سلنیوم و بروز سرطان وجود دارد. به عبارت دیگر با افزایش دریافت منابع غذایی حاوی سلنیوم، احتمال بروز سرطان در حیوانات كمتر می‌شود، زیرا سلنیوم برای كاركرد صحیح بعضی تركیبات بدن كه به منظور غیرفعال كردن مواد مضر و سرطانزا به كار می‌روند ضروری است، بنابراین در صورت كمبود آن، مولكول‌های سرطانزا غیرفعال نشده و موجب آسیب رساندن به سلول‌های بدن می‌شوند.
عملكرد مغز:اسیدهای چرب ضروری موجود در غذاهای دریایی (نظیر ماهی و میگو) احتمالاً می‌توانند در كاهش زوال عقل مرتبط با افزایش سن موثر باشند. همچنین دیده شده افرادی كه در رژیم غذایی خود از منابع غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا-6 (مانند گوشت‌های قرمز و روغن‌های گیاهی ذرت، بادام زمینی، گلرنگ و آفتابگردان) نسبت به منابع غذایی اسیدهای چرب امگا-3 (مانند ماهی، میگو، روغن‌های گیاهی مثل كلزا یا بزرك و مغزهایی مثل گردو) بیشتر استفاده می‌كنند، نه تنها به سمت آسیب‌های التهابی می‌روند، بلكه زمینه ایجاد افسردگی هم در آنها بیشتر می‌شود.
بنابراین به نظر می‌رسد رژیم‌های غذایی غنی از اسیدهای چرب اُمگا-3، احتمالاً می‌توانند حالات روحی را بهتر كرده، افسردگی را كاهش دهند. به همین جهت پیشنهاد می‌شود افراد افسرده منابع غذایی آن (به ویژه منابع دریایی) را حداقل 3 بار در هفته مصرف كنند.
باید دانست اسیدهای چرب امگا-3 ضمن داشتن خواص مفید برای بدن، از نظر ساختمانی بسیار حساس هستند و می‌توانند به راحتی اكسید و به مواد مضر تبدیل شوند، بنابراین بهتر است همراه با منابع غذایی دارای مواد آنتی اكسیدان (ضد اكسید شدن) مانند منابع غذایی ویتامین C (از قبیل مركبات، سبزی‌های برگدار تازه) و منابع غذایی ویتامین E (مانند انواع جوانه‌ها) مصرف شوند. علاوه بر آن از مصرف خودسرانه مكمل اسیدهای چرب اُمگا-3 بدون تجویز پزشك یا متخصص تغذیه، اكیداً خودداری كنید.
خرید و نگهداری میگو:الف- خرید:
- به دلیل قابلیت فسادپذیری بالای میگو، حتماً آن را از فروشگاه‌های معتبر تهیه كنید.
- اگر میگوی تازه را برای خرید انتخاب می‌كنید، سر آن را در اسرع وقت جدا نمایید (چون اولین قسمتی است كه در میگو فاسد می‌شود).
- میگوهای تازه باید بدن سفتی داشته باشند كه به پوسته آنها متصل باشد.
- پوسته میگوها باید بدون هرگونه لكه و خال سیاه باشد (زیرا این لكه‌ها نشانه فساد گوشت میگو است).
- پوسته میگوها نباید زردرنگ بوده یا حالت شن مانند داشته باشد (این حالت نشانگر اضافه كردن ماده شیمیایی برای سفید كردن پوسته میگو به آن است).
- اگر میگوی منجمد می‌خرید، حتماً به علامت پروانه بهداشتی، تاریخ تولید و انقضاء آن توجه كنید.
- میگوی مرغوب باید بوی آب نمك ملایم (بوی آب دریا) بدهد. حتماً قبل از خرید، میگوها را بو كنید و در صورت داشتن بوی نامطبوع از خرید آنها خودداری كنید.
ب- نگهداری:
از آنجایی كه غذاهای دریایی مانند ماهی و میگو نسبت به دما بسیار حساس هستند، نكته مهم در مورد نگهداری، سرد نگهداشتن آنها است، بنابراین:
- بعد از خرید میگو یا سایر غذاهای دریایی، در اسرع وقت آنها را به یخچال برسانید.
- اگر قرار است میگو از زمان خرید تا رسیدن به یخچال مدت نسبتاً طولانی در خودرو بماند، یك كلمن حاوی یخ در خودرو بگذارید تا از سرد ماندن و عدم فساد آن مطمئن شوید.
- معمولاً دمای بیشتر یخچال‌های خانگی كمی بالاتر از دمای ایده‌آل برای نگهداری غذاهای دریایی است. یك راه آسان و مطمئن برای رسیدن به دمای مناسب، بسته‌بندی خوب و قراردادن آنها در یك ظرف حاوی یخ و گذاشتن آن در سردترین جای یخچال است. در ضمن برای حفظ سرمای ظرف، روزانه 1 تا 2 بار یخ آن را عوض كنید. با این روش میگو به مدت 1 تا 2 روز در یخچال قابل نگهداری است، اما در اولین فرصت باید مصرف شود.
- برای نگهداری طولانی مدت میگو، آن را به خوبی بسته‌بندی نمایید و حداكثر تا یكماه در سردترین جای فریزر نگهداری كنید.
- برای یخ‌زدایی میگو و خارج كردن آن از حالت انجماد، آن را در یك كاسه آب سرد یا درون یخچال قرار دهید. هرگز آن را در دمای اتاق یا با مایكروویو یخ‌زدایی نكنید، چون این كار باعث از دست رفتن رطوبت و مواد مغذی میگو می‌شود.
حقایقی درباره چربی میگو:اغلب افراد درباره نوع و مقدار چربی میگو دچار سردرگمی می‌شوند. باید دانست مقدار چربی موجود در میگو کم است، اما دارای مقدار قابل توجهی کلسترول می‌باشد. به همین دلیل بعضی افراد به ویژه آنهایی که کلسترول خون بالایی دارند، ممكن است از خوردن میگو پرهیز کنند.
نكات قابل توجه برای مصرف میگو:
الف- حساسیت یا آلرژی غذایی:
از آنجایی كه ماهی و میگو جزء مواد غذایی حساسیت‌زا (آلرژن) هستند، مصرف آنها در افرادی كه سابقه و استعداد ابتلا به آلرژی یا حساسیت غذایی دارند، باید طبق نظر پزشك و متخصص تغذیه و با احتیاط باشد. همچنین پیشنهاد می‌شود این افراد برای آگاهی بیشتر از علایم و نشانه‌های آلرژی غذایی، با متخصص مربوطه مشورت نمایند.
ب- پورین‌ها و بیماری‌های مرتبط با اسید اوریك:
میگو دارای موادی به نام پورین است كه می‌توانند در بدن به اسید اوریك تبدیل شوند. تجمع بیش از حد پورین‌ها و اسیداوریك نیز در بدن موجب تشدید عوارض بیماری‌هایی مانند نقرس و سنگ كلیه می‌شود. به همین دلیل بهتر است بیماران كلیوی یا مبتلایان به نقرس، مصرف میگو را محدود كنند یا از مصرف آن خودداری نمایند.