چرا جهان «اوباما» را می‌خواهد؟

عصرایران - بسیاری از مردم جهان از پیروزی "باراک اوباما" رئیس‌جمهوری آمریکا، در برابر "میت رامنی" رقیب جمهوری‌خواه او، حمایت می‌کنند. به راستي چه دلایلی پشت این حمایت وجود دارد؟

اوباما و میت رامنی در داخل مرزهای آمریکا رقابت نفس‌گیری دارند اما در خارج از مرزهای این کشور، این رقابت چندان نفس‌گیر نیست. طبق نظرسنجی منتشر شده در سایت خبری "بی‌بی‌سی"، ساکنان ۲۱ کشور جهان از اوباما حمایت می‌کنند و تقریبا ۵۰ درصد آنان امیدوارند که اوباما در این رقابت پیروز شود، در حالی که این رقم برای میت رامنی تنها ۹ درصد است.

در این میان، فرانسوی‌ها با ۷۲ درصد حمایت از اوباما، از بزرگ‌ترین حامیان رئیس‌جمهوری آمریکا به شمار می‌آیند. اما آنچه این تحقیقات را جالب می‌کند، آن است که تنها پاکستانی‌ها مي‌خواهند که رامنی در انتخابات ششم ماه نوامبر پیروز شود. حال باید گفت که چرا خارجی‌ها این چنین پشتیبان اوباما هستند؟ تحلیل‌گران سیاسی سه تئوری را در این زمینه مطرح می‌کنند:

کارآمدبودن سیاست خارجی اوباما

"جفری سیمپسون" تحلیل‌گر مرکز "گلوب ‌اند میل" کانادا، در این‌باره می‌گوید که در خارج مرزهای آمریکا، اوباما رکورد بی‌سابقه‌ای از خود به جای گذاشته است.

اوباما در طول چهار سال گذشته نشان داد توانایی این را دارد که به رغم محدودیت‌های موجود، سیاست‌های قابل انعطافی را طرح و اجرا کند؛ به عنوان مثال، او توانست نیروهای آمریکایی را از عراق خارج کند و بخشی از آنها را نیز از افغانستان بیرون ببرد ، او از دخالت مستقیم در سوریه خودداری کرد و یا هیچ‌گاه مانند رامنی درباره حمله به ایران این چنین بی‌پروا صحبت نکرد و در آن سوی میدان، به عنوان عامل کلیدی در تغییر رژیم در لیبی نقشی ماندگار بازی کرد.

در همین حال، همین افراد بر این باورند که میت رامنی به شدت "مغرور قدرت" است و به طور کلی مفهوم "اتحاد" را نادیده می‌گیرد. او بدون اینکه به خارج از مرزهای بیاندیشد، از جنگ صحبت می‌کند و برای همه خط و نشان می‌کشد.

رامنی، رفیق جورج بوش

"مکس فیشر" تحلیل‌گر روزنامه آمريكايي "واشنگتن‌پست" درباره رامنی می‌گوید که در اکثر موارد، سیاست‌هاي نامزد جمهوری‌خواهان، بازتابی از خود او نیستند. به عنوان مثال، پاکستانی‌ها آنقدر که به برنامه هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا در نزدیکی مرزهای افغانستان معترض هستند، از سیاست‌ها رامنی دفاع نمی‌کنند.
از طرفی دیگر، نظرسنجی‌ها منتشر شده درباره رامنی در خارج از مرزهای آمریکا، بسیار شبیه آمار و ارقامی هستند که در سال ۲۰۰۸ میلادی درباره "جان مک‌کین" نامزد جمهوری‌خواهان منتشر می‌شد.

این مسئله گواه آن است بسیاری از غیرآمریکایی‌ها بر این باورند که این شباهت‌ها نشان می‌دهد که نامزدهای جمهوری‌خواه برنامه خاصي برای خود ندارند و در حقیقت دنباله‌رو‌‌ همان سیاست‌های هستند که توسط "جورج بوش" رئیس‌جمهوری سابق آمریکا، مطرح می‌شد؛‌‌ همان سیاست‌های نامحبوبی که دولت جمهوری‌خواه بر اجرای آن تاکید داشت.

حتی برخی بر این باورند که رامنی بسیار شبیه "بوش پدر" است. "تام بروکو" یکی از مدیران سابق شبکه خبری "ان‌بی‌سی"، در این‌باره می‌گوید: هیچ شکی وجود ندارد که مسیر رامنی و بوش پدر یکسان است؛ گذشته‌ آنان، ظاهر و حتی اشتباه‌های آنان در طول مبارزات انتخاباتی مانند هم است.

در ماه دسامبر ۲۰۱۲، جورج بوش در گفت‌و‌گوی با روزنامه "هوستون کرونیکل" گفت: معتقدم که رامنی بهترین گزینه برای جمهوری‌خواهان است و من ثبات، تجربه و اصول رامنی را می‌ستایم.
بوش در این گفت‌و‌گو ادامه داد که رامنی انسان خوبی است و او را فردی بالغ، منطقی نه طغیان‌گر مي‌داند كه می‌تواند آمریکا را به مسیر اصلی بازگرداند.
همچنین زمانی‌که رامنی در حال رقابت‌های درون حزبی در ایالت "اوهایو" بود و به شدت از "ریک سنتروم" رقیب درون حزبي‌اش، انتقاد کرد، "باربارا" همسر بوش پدر در گفت‌و‌گوی تلفنی از رامنی دفاع کرد. او گفت که ما سال‌های زیادی است که آقای رامنی را می‌شناسیم و معتقدیم که او بهترین گزینه برای اداره کشور است و "آن" همسر او نیز بهترین بانوی اول آمریکا می‌شود.

نابودی ثروتمندان

"متو بالام" تحلیل‌گر "نیوز بوستر" می‌گوید که دلیل اصلی اینکه در بین کشورهای اروپایی، فرانسویان بیشتر از دیگران، حامی اوباما هستند خود موضوع جالبی است.
او ادامه می‌دهد: "این حمایت فقط به دلیل حرف‌ها و وعده‌های اوباما صورت می‌گیرد." فرانسه اکنون یک دولت چپ‌گرای نوزاد است؛ "فرانسوا اولاند" رئیس‌جمهوری سوسیالست این کشور، نيز در تلاش است که ۷۵ درصد درآمد مالیاتی خود را از شهروندانی بگیرد که بیش از یک میلیون یورو در سال درآمد دارند؛ حرکتی که به گفته متخصصان بنیاد هریتج یک "خودکشی اقتصادی" است. اما در حقیقت همین پیشنهاد سکوی پرسش اولاند به سمت ریاست‌جمهوری بود. پس نمی‌توان تعجب کرد که چرا فرانسوی‌ها این چنین از نامزد دموکرات‌ها حمایت می‌کنند ؛ دموکرات های آمریکا نیز مانند رئیس جمهور فرانسه ، طرفدار گرفتن مالیات هی سنگین از ثروتمندان هستند.