صنعت بیمه -رشد
تعداد نمایندگی های بیمه در سال های اخیر ، همواره محل بحث میان موافقان و
مخالفان بوده است. موافقان گسترش تعداد نمایندگی ها بر آنند که این روند ،
انحصار در بازار بیمه را می شکند و دسترسی مردم به خدمات بیمه ای را
تسهیل می کند.
در مقابل ، مخالفان این ایده معتقدند که گسترش نمایندگی ها ، باید متوازن
بوده ، همپای افزایش نیازهای بیمه ای مردم باشد. تعدد بی رویه نمایندگی های
بیمه ، که لازمه آن سهل گیری در گزینش نمایندگان جدیدالورود است ، باعث
می شود پای افرادی به این صنعت باز شود که صلاحیت های کاری لازم را ندارند
به گونه ای که این افراد ، نه تنها برای بیمه کشور مفید نیستند ، بلکه
بعضاً خود نیز دچار نارسایی ها و حتی ورشکستگی می شوند و مدتی بعد ، از
خیر نمایندگی هم می گذرند!
این در حالی است که پیشتر ، مراحل و آزمون های استانداردی برای اعطای
نمایندگی بیمه وجود داشت و نمایندگی های بیمه ، نه محلی صرفاً جهت
اشتغالزایی ، که جایی برای ارائه خدمات حرفه ای بیمه بودند.
نکته جالب توجه اینجاست که برغم چند برابر شدن نمایندگی ها ، رشد عرضه خدمات بیمه ای ، درصد اندکی بالا رفته است و این نشان می دهد هیچ رابطه معناداری بین رشد تعداد نمایندگی ها و رشد خدمات در صنعت بیمه وجود ندارد.
تمام این مباحث باعث شد تا بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران به فکر اصلاح آیین نامه اعطای نمایندگی بیمه افتاد. آیین نامه شماره 57 که دست شرکتهای بیمه را بطور کامل برای اعطای نمایندگی باز گذاشته بود نتوانست تاثیر چندانی روی ضریب نفوذ بیمه داشته باشد و با نظارت ضعیف شرکت های بیمه عملا مشکلاتی را برای این صنعت بوجود آورد.
لذا با تصویب شورای عالی بیمه آیین نامه جدید اعطای نمایندگی بیمه با شماره 75 ابلاغ شد. در این آیین نامه سعی شده اشکالات آیین نامه شماره 57 برطرف شود.
یکی از این موارد که در واقع به آیین نامه قدیم بازگشته است اعطای
نمایندگی بیمه با شرکت در آزمون بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران می باشد.
این نکته در بند "ح" ماده 5 آیین نامه جدید آمده است.