مردم در برخوردهای اجتماعی خود در نگاه اول جذب رنگ‌ها می‌شوند تا شخصیت و رفتارهای یک فرد؛ چه بسا ممکن است این رنگ‌ها در روابط اجتماعی انسان نیز بسیار تأثیر گذار باشد.
به گزارش تبیان، با پیشرفت تکنولوژی و ورود به عصر مدرنیته رنگ‌ها نیز از تنوع زیادی برخوردار شده‌اند و با توسعه و تعمیق علم روانشناسی، هر یک از این رنگ‌ها نیز دارای معانی و اثرات مختلف هستند که می‌توانند حاوی پیام‌های گوناگون یا اثرات مختلف بر مخاطبان باشند.
به همین منظور طراحان لباس و مد به روانشناسی رنگ‌ها بسیار توجه کرده و می‌کنند تا بتوانند با استفاده از طیف‌های رنگی، مخاطبان بیشتری را به سمت خود جذب کنند؛ استفاده ناشیانه از رنگ‌ها می‌تواند در روحیات و رفتارهای انسان‌ها تأثیر داشته باشد.
مردم در برخوردهای اجتماعی خود در نگاه اول جذب رنگ‌ها می‌شوند تا شخصیت و رفتارهای یک فرد؛ و چه بسا ممکن است این رنگ‌ها در روابط اجتماعی انسان نیز بسیار تأثیرگذار باشد؛ ظاهر افراد نشان دهنده شخصیت آنان است و در نگاه اول همین پوشش و رنگ انتخاب شده برای لباس می‌تواند تأثیر بسزایی در افزایش تأثیرگذاری برخوردهای اجتماعی شود.
بهتر است در انتخاب رنگ لباس‌هایمان دقت بیشتری کنیم تا در جامعه نیز ارتباطات مفید و سازنده داشته باشیم؛ هر رنگ در ما احساس خاصی را به وجود می‌آورد؛ برخی رنگ‌ها به انسان آرامش می‌دهند، برخی احساسات و عواطف ما را تحریک می‌کنند و برخی دیگر انرژی بخش هستند.
رنگ‌های روشن و شاد عموماً اثرات خوب و دلنشینی بر روح و روان انسان‌ها می‌گذارند و وجود این رنگ‌ها در سطح جامعه موجب افزایش شادی و نشاط بیشتر برای مردم خواهد شد؛ برعکس رنگ‌های تیره موجبات افسردگی، ناراحتی و غم را فراهم می‌کنند؛ به عنوان مثال رنگ سیاه برای مراسم عزاداری استفاد میشود.
با استفاده از پوشش و رنگ مورد استفاده در افراد می‌توان تا حدودی به شخصیت اجتماعی آنها پی‌برد؛ کسانی که از رنگ‌های بسیار تند استفاده می‌کنند عموماً افرادی با اعتماد به نفس بالا هستند و یا اینکه نیاز به جلب توجه دارند.
بنابراین کسانی که نمی‌خواهند در اجتماع مورد توجه قرار گیرند، سعی می‌کنند از پوشش و رنگ‌هایی استفاده کنند که جلب توجه کمتری داشته باشد و یا کمتر به چشم بیایند.
گرچه رنگ‌ها می‌توانند در روابط اجتماعی تأثیرگذار باشند اما افرادی که در یک جامعه زندگی می‌کنند بهتر است طبق آداب و رسوم و فرهنگ آن جامعه در انظار عمومی حاضر شوند؛ به عبارت دیگر متناسب با شأن اجتماعی جامعه پوشش خود را انتخاب کنند؛ به عنوان مثال شاید اگر یک فرد با پوشش محلی در شهر و محله خود ظاهر شود بسیار عادی به نظر بیاید اما اگر همان شخص با همان پوشش در شهری مانند تهران حضور پیدا کند بسیار جلب توجه کند و انگشت نما شود.
برخی افراد محیط‌های اجتماعی را با محیط خانوادگی و مهمانی اشتباه می‌گیرند و با پوشش‌ها و رنگ‌های نامناسب در جامعه حضور پیدا می‌کنند.
در روایات اسلامی نیز پوشیدن لباس شهرت نکوهش شده است؛ لباس شهرت لباسی است که موجب جلب توجه شود و نگاه دیگران را در سطح جامعه به سمت خود جلب کند؛ بنابراین افراد جامعه ما با در نظر گرفتن شأن و فرهنگ جامعه باید سعی کنند از پوشش‌هایی استفاده کنند که متناسب با فرهنگ آن جامعه باشد و در عین حال انرژی و نشاط را به سایر افراد منتقل کند.
همچنین در روایات اسلامی توصیه به پوشیدن لباس‌هایی با رنگ روشن بخصوص رنگ سفید شده است و روایت شده پوشیدن لباس سیاه کراهت دارد؛ یکی از دلایل این توصیه مشخص شدن کثیفی در لباس و تعویض زود به زود آن است.
بنابراین افراد باید رنگ لباس‌های خود را متناسب با فرهنگ جامعه انتخاب کنند به گونه‌ای که نه آنقدر تیره باشد که شادی و نشاط را از فرد بگیرد و نه آنقدر خیره و جلب توجه کننده باشد که نظر افراد جامعه را به سمت خود جلب کند.
تا جایی که گاهی اوقات مخاطب نیز هنگام برقراری ارتباط دچار مشکل میشود؛ بنابراین می‌توان در عین آراستگی و تمیزی و انتخاب رنگ مناسب برای لباس علاوه بر ایجاد شادی و نشاط درونی، احساسات خوبی را نیز در سایرین ایجاد کرد.
لباس گرچه نمی‌تواند شخصیت و شأنیت افراد را بالا ببرد، اما در نگاه اول همین رنگ و نوع پوشش است که ملاک قضاوت برخی افراد در مورد انسان میشود؛ استفاده از رنگ‌های تیره در دراز مدت تأثیر نامطلوبی بر روح و روان فرد و کسانی که با وی در ارتباط هستند می‌گذارد؛ انتخاب رنگ‌های مناسب و در عین حال شاد موجب تقویت روحیه شادی و نشاط در افراد شده و به تبع آن این شادی به سطح جامعه نیز تزریق خواهد شد.
با استفاده از رنگ‌ها می‌توان روحیه کسالت بار و غمبار افراد را در جامعه تبدیل به روحیه شادی و نشاط کرد و یکنواختی را در زندگی کاهش داد؛ به خصوص در جوامعی که شماری از هموطنان مبتلا به افسردگی هستند بهتر است افراد سعی کنند از رنگ‌هایی استفاده کنند که این عارضه را کم رنگ‌تر کنند.
چه خود شخص از رنگ‌های شاد استفاده کند و چه اینکه آن را در جامعه ببیند در هر دو حالت اثرات مطلوبی بر روح و روان انسانی و تقویت احساس شادی و نشاط در افراد خواهد شد.
نباید از رنگ‌ها به عنوان وسیله‌ای برای تأثیرگذاری و جلب توجه دیگران استفاده کرد؛ امروزه یکی از تهاجم‌های فرهنگی اعلام رنگ سال از سوی فرهنگ غربی است که بسیاری از جوانان خواسته یا ناخواسته درگیر این مسئله می‌شوند که شاید بتوان گفت تبعیت از رنگ سال و مدهای غربی علاوه بر ایراد خسارت بر افراد نشان دهنده ضعف فرهنگی یک جامعه است؛ بنابراین توصیه میشود افراد به جای تبعیت از فرهنگ غربی که هدفی جز سودجویی گروه‌هایی خاص ندارد، سعی کنند با پوشش و رنگ‌هایی در جامعه حاضر شوند که متناسب با فرهنگ و اصول حاکم بر جامعه باشد البته در کنار آن موازین شرعی و اخلاقی نیز نباید از نظر دور بیفتد.