در سال‌های اخیر اعتیادهایی که بیش از همه توجه مردم را به خود جلب كرده، مخدرهايي همچون هروئین، کوکائین و چسب است. اگر چه این مخد‌رها بدون تردید موجب بدبختی‌ها و نابسامانی‌های بسیاری میشود.
به گزارش ايسنا، متداول‌ترین نوع اعتیاد الکل، داروهای بنزو دیازپام و توتون است و تعداد افرادی که در چنگال یکی از این سه ماده گرفتار شده‌اند حداقل 10 برابر تعداد افرادی است که به تمامی دیگر مواد مخدر غیرقانونی مبتلا هستند، اين در حاليست كه میزان افسردگی، رنج و تالم ناشی از اعتیاد به الکل و بنزو دیازپام به مراتب بیش از میزان همان عوارضی است که بر اثر مصرف هروئین، کوکائین و دیگر مواد مخدر غیر مجاز ايجاد مي‌شود.
علایم ظاهری اعتیاد شامل لرزش و ارتعاش دست، سوء هاضمه، بی‌اشتهایی، ناتوانی جنسی، غش، تشنج و بیهوش شدن، از دست دادن ،ترس و افسردگی، عدم تمرکز حواس و اختلال در خواب طبیعی از دیگر عوارض آن است. مصرف الکل در بلند مدت ممکن است به کبد و مغز صدمه بزند.
معتادان به مصرف «آمفتامین» به علت کم اشتهایی، لاغر و زود رنج میشوند، آرام و قرار ندارند و نمی‌توانند بخوابند. اکثر معتادان این ماده مخدر آن را از طریق دهان مصرف مي‌كنند و برخي نيز از طریق تزریق به داخل رگ استعمال می‌کنند که در این موارد آثار تزریق و نقاطی از بدن که رگ‌ها به آسانی قابل مشاهده بوده و نشان دهنده اعتیاد فرد است.
متدوال‌ترین جای بدن برای تزریق معتادان ساعد به خصوص آن قسمت از دست است که آرنج خم میشود و هنگامی که رگ‌ها در این قسمت بدن در اثر تزریق‌های پی در پی صدمه می‌بیند معتاد به هر رگی كه بتواند متوسل میشود؛ حال آنكه معتادانی که در مصرف و روش تزریق نکات بهداشتی را رعایت نمی‌کنند غالبا به زخم‌های عفونی در نقاط تزریق مبتلا میشوند.
معتادین به «بنزودیازپام» معمولا افسرده، خسته، بی‌حس و نسبتا بیقرار هستند. علاوه بر این علایم ممکن است تمایل به مخفی کردن آنچه انجام می‌دهند داشته باشند. اگر مقدار بنزو دیازپام رو به کاهش باشد مانند سایر معتادین ناراحت و بیمناک مي‌شوند.
معتادانی که مصرف بنزودیازپام را ترک میكنند از علائم گوناگونی رنج می‌برندكه لرزش و لقوه، اضطراب زیاد، سرگیجه، بی‌خوابی، ناتوانی در تمرکز حواس، حالت استفراغ، احساس مزه فلز در دهان، افسردگی، سردرد، بی‌دقتی، حساسیت بسیار شدید به نور و صدا، خستگی، تار شدن چشم، گر گرفتن و لرز کردن، دردهای عضلانی کوبیدگی بدن، ناتوانی در حرف زدن عادی، اوهام و خیالات، آشفتگی، عرق کردن و از حال رفتن ازجمله اين علائم است.
مخدر «کانابیس» نيز همانند سیگار مصرف مي‌شود و بوی مخصوصی در فضا می‌پیچید و مصرف کنندگان آن ممکن است به اوهام و تخیلات پردازند و بسیار خوشحال و آرام به نظر آیند و مصرف کنندگان آن که در کنار کانابیس مواد مخدر دیگری نیز استعمال میكنند.
مصرف طولانی این ماده گاهی موجب اختلالاتی در ریه مصرف کنندگان میشود، اما بروز مشکلات جسمانی و روحی در آنان نسبتا کمتر دیده میشود. خطر اصلی برای مصرف کنندگان این است که آنان غالبا در مسیر قاچاقچیانی قرار می‌گیرند که مواد خطرناک دیگری نیز عرضه می‌دارند. غالب مصرف کنندگان هروئین و یا کوکائین اعتیاد خود را با مصرف کانابیس شروع کرده‌اند.
کانابیس که به نام‌های بنگ بانگ، چرس، گنجه گوج، گرس حش حش، حشیش، هپ، هرب، خمپ هندی، ماری جوانا، مری جین، پات، رداویل، ریفر، اسمش، چای استیک تایلندی، ووید نیز معروف است یکی از غیرقانونی‌ترین و در عین حال رایج‌ترین مواد مخدر در جهان است.
گفته میشود که بین 41 تا 47 میلیون آمریکایی مصرف آن را آزمایش کرده‌اند و بین 16 تا 20 میلیون نفر نیز همواره آن را مصرف میكنند.
فردی که بوی چسب را از راه بینی استشمام می‌کند ممکن است مست به نظر رسد، حرکات وی ناهماهنگ بوده و این شخص ممکن است که در عالم تخیل و اوهام چیزهایی ببیند و بشنود یا چشمانش تار ببيند، چنین شخصی ممكن است اشتهای خود را از دست بدهد و به اسهال مبتلا شود.
فرد معتاد به بوی چسب معمولاً بیقرار است و به آسانی عصبانی میشود، اطراف دهان و بینی او قرمز رنگ است، بینی و چشم‌هایش آبریزش دارد و علایم سرماخوردگی و سرفه در وی مدت‌های مدید ادامه می‌یابد. از جمله مشکلات همگانی این گونه افراد غیبت از مدرسه و حاضر نشدن در محل کار است.
مصرف کنندگان هروئین معمولاً مردمك چشم‌هایشان کوچک است، کم اشتها بوده، ممکن است پرخاشگر و حساس باشند. اگر این ماده مخدر از راه تزریق در رگ‌ها مصرف شود، آثار سوزن در نقاطی از بدن که دسترسی به رگ‌ها آسان است دیده مي‌شود.
معتادینی که از راه بینی یا به وسیله دخانیات هروئین مصرف می‌کنند ممکن است به آبریزش بینی و یا چشم مبتلا شوند و مصرف کنندگان هروئین معمولاً به یبوست، عوارض عمومی سرما خوردگی و یا لرزش دایمی در بدن دچار میشوند.
معتادان در حال ترک اعتیاد در ماهیچه‌های خود دردهایی مانند درد آنفلوآنزا دارند و دچار اضطراب و سردرد، اسهال، سرگیجه، استفراغ و ضعف عمومی بدن میشوند.