پیشنهادی که اتاق بازرگانی در اسفند سال 89 در محضر مقام معظم رهبری درباره تأمین برخی نیازهای غذایی از کشورهای همسایه، مطرح کرد، مورد توجه و پیگیری همه مسئولان نظام قرار گرفت.
رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران در گفتگو با ایانا درباره طرح تبادل غذا و نفت با پاکستان گفت: در اسفند سال 1389 اتاق بازرگانی گزارشی را خدمت مقام معظم رهبری درباره امنیت غذایی ارائه کرد که مورد توجه مجلس و موسلان دولرتی نیز قرار گرفت.
محمدحسین کرمی‌پور افزود: در این گزارش، طرحی درباره تأمین برخی نیازهای غذایی از همسایگان بود که در این راستا نیز دولت اخیراً توجه ویژه‌ای داشته است.
وی تصریح کرد: در حال حاضر اتاق با اعزام هیئت‌هایی به کشورهای همسایه و مجاور سعی دارد تا زمنیه نقل و انتقال مواد غذایی را در این شبکه فراهم کند.
این مقام مسئول در اتاق بازرگانی با اشاره به سیاست خاص حمل و نقل امن در شرایط تحریم ادامه داد: با توسعه این شبکه حمل و نقل شرایط بهتری برای وورد مواد غذایی از کشورهای همسایه و مجاور نسبت به واردات از حوزه خلیج فارس، ایجاد خواهد شد.
کریمی‌پور یکی از این کشورها را پاکستان اعلام کرد و یادآور شد: در حال حاضر هیئتی از اتاق بازرگانی تهران در پاکستان برای بحث و بررسی گشترش روابط تجاری حضور درد.
وی خاطرنشان کرد: همچنین اخیراً تعامل‌های خوبی با هندی‌ها انجام شده است و بخش خصوصی در حال گسترش روابط با قزاقستان و ترکیه نیز است.
کریمی‌پور با اشاره به تحریم‌های اخیر تأکید کرد: در شرایط تحریم تأمین زنجیره حمل و نقل امن از مهمترین اهداف و سیاست‌ها است.
وی همچنین از حضور رئیس کمیسیون کشاورزی استان تهران به نمایندگی از اتاق به همراه هیئت اعزامی به پاکستان خبر داد و اظهار داشت: پاکستان در حوزه غذا از موقعیت خوبی بر خوردار است اما با توسعه این‌گونه روابط و باز کردن روابط تجاری باید قرنطینه و سلامت مواد غذایی نیز مورد توجه قرار گیرد.
رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران در پاسخ به سؤال خبرنگار ایانا درباره دستاوردهای اجلاس سران برای بخش خصوصی گفت: اکثر مذاکرات بخش خصوصی با نمایندگان اجلاس به‌صورت شخصی و انفرادی بود.
کریمی‌پور با اشاره به اینکه این اجلاس با وجود دستاوردهای خوبی که در سایر حوزه‌ها داشت، افزود: مذاکرات حاشیه این اجلاس دستاوردی برای صنعت غذا و کشاورزی در بخش خصوصی نداشت زیرا این‌گونه مذاکرات باید از پیش مهندسی شده باشد.
وی همچنین اکثر حاضران در ایران را نمایندگان سیاسی دانست که اشرافی به مسائل کشاورزی نداشتند.