ایتنا- فرضیههایی وجود دارد مبنی بر این که سود حاصل از جرایم اینترنتی بیشتر از جرایم مواد مخدر است.
کلانشهرهای مدرن بدون کامپیوتر به ندرت قادر به کار هستند.
تامین برق، خدمات امدادی و مخابرات شدیدا به اینترنت نیازمند هستند.
چه رخ میدهد اگر اینها از کار بیافتند؟
قطع شبکههای کامپیوتر و سیستمهای سرور میتواند تاثیری فاجعهآمیز و مخرب روی انسانها و اقتصاد داشته باشد.
نمونهای از این دست را میتوان درسال ۲۰۱۱ در رویدادهای موسوم به "بهارعربی" یافت.
در مصر دولت این کشور جهت تضعیف مخالفان برای چند روز اینترنت را فلج کرد.
ولی زیاندیدگان اصلی شرکتهایی بودند که خسارتهای میلیاردی متحمل شدند.
چنین اختلالاتی میتوانند حتی در جوامعی که در آنها از بحرانهای سیاسی و انقلاب خبری نیست دردسرآفرین باشند.
کارشناسان میگویند خطرات ناشی از فضای مجازی همه جا را تهدید میکنند.
این که چگونه میتوان جوامع مدرن را در برابر تبهکاری اینترنتی محافظت کرد موضوع بحث کارشناسانی از بخشهای پژوهش، اقتصاد و سازمانهای امنیتی در هفتمین گردهمایی "امنیت آینده" در بن از ۴ تا ۶ سپتامبر است.
خطرات غیرقابل شناسایی
این که ویروسها و تروجانها میتوانند کامپیوترها را فلج کنند و اطلاعات کاربران را مورد سوءاستفاده قراردهند برای بسیاری آشکار است.
ولی تهدیدهایی نیز وجود دارند که به سهولت قابل شناسایی نیستند. بهویژه "بتنتها" باعث نگرانی بسیاری از کارشناسان شدهاند.
"بتنتها" شبکههای سری هستند که تبهکاران راهاندازی میکنند.
برای این منظور آنها روی سرور یک برنامه کامپیوتری نصب میکنند که خود را روی کامپیوترهای دیگر که به اندازه کافی تحت حفاظت نیستند تکثیر میکند.
برنهارد کلس از "موسسه فراونهوفر برای ارتباطات، پردازش اطلاعات و ارگونومی" میگوید که این کامپیوترها تحت مالکیت کامپیوتر مرکزی در میآیند و سپس تبهکار شبکه کاملی از سیستمهای کامپیوتری در اختیار دارد که فرمانبردار او هستند و برای مثال به کامپیوترهای دیگر حمله میکنند.
"بت نتهای" کوچک و بزرگ با صدها یا حتی میلیونها دستگاه آلوده وجود دارد.
هر چه یک "بتنت" کوچکتر باشد تشخیص آن برای کارشناسان دشوارتر خواهد بود.
همچنین "بتنتهای خفته" خطرناک هستند که فعالیت کمتری نشان میدهند ولی در زمانی تعیین شده قابل فعال شدن میباشند.
مشخص نیست که تبهکاران از این راه چقدر پول کسب میکنند اما یک چیز واضح است: پشت این داستان یک تجارت میلیاردی نهفته است حتی فرضیههایی وجود دارد که سود حاصل از جرایم اینترنتی بیشتر از جرایم مواد مخدر است.
کلس هشدار میدهد که این تهدید شامل شبکه شرکتهای بزرگ و متوسط و نیز کاربران خصوصی میشود.
بهانهای برای سانسور سیاسی
تهدیدهای فضای مجازی میتوانند فراتر از کامپیوترها درخانه یا محل کار باشند.
پتر مارتینی، استاد فناوری اطلاعات در دانشگاه بن در این رابطه هشدار میدهد که حملات احتمالی میتوانند همه بخشهای جامعه را فلج کنند.
او میگوید: «در این حالت دستگاه خودپرداز، پول بیرون نمیدهد یا سازوکارهای امنیتی در فرودگاه کار نمیکنند و بنابراین مسافران به دلایل امنیتی اجازه ورود به هواپیما را نخواهند داشت».
مارتینی میگوید فراخوانی به نظارتهای شدیدتر اینترنت به ندرت یاریرسان خواهد بود.
کشورهای غیردموکراتیک متعددی وجود دارند که از مبارزه علیه تبهکاری اینترنتی به عنوان بهانهای برای سانسور سیاسی استفاده میکنند.
اگر چه ضروری است پیگیری شود که بدافزار از کجا پخش شده است، اما نمیشود به این دلیل وارد حریم خصوصی کاربران کامپیوتر شد.
راهبرد بهترجداسازی بخشهای امن و کمتر امن به شکل واضحی از یکدیگر است.
بدافزارها تنها از طریق اینترنت به کامپیوترها وارد نمیشوند. حتی در هنگام تولید کامپیوتردر "تراشه" آن میتواند کرم وجود داشته باشد.
گرونوالد کارشناس امنیتی میگوید: «ما باید از کامپیوترها آگاهانه استفاده کنیم. ما در جامعه غربی مان با کامپیوترها اغلب سروکار داریم و این بسیار خوب است اما همان گونه که من میدانم در هنگام استفاده از چکش باید مواظب انگشتانم باشم که به آنها آسیبی نرسد باید در استفاده ازکامپیوتر نیز بدانم که در صورت سادهلوحی من میتواند به من لطمههای بزرگی بزند. احساس من این است که ما گاهی از کامپیوترها بسیار سادهلوحانه استفاده میکنیم.»