عصرخبر - زمین لرزه شمال غرب کشور ، بار دیگر نشان داد که زلزله ای به مراتب قوی تر ، از مدت ها پیش سازمان صدا و سیما را لرزانده و آن را از حیز انتفاع خارج ساخته است.
در حالی که در همه دنیا ، به محض وقوع حادثه ای با ابعادی حتی به مراتب کوچک تر ، شبکه های تلویزیونی با قطع برنامه های خود خبر حادثه را در قالب "خبر فوری" یا همان breaking news منتشر می کنند و بی درنگ با اعزام گروه های خبری ، مردم را به طور لحظه به لحظه در جریان حادثه و جزئیات آن قرار می دهند ، تلویزیون ایران ، تا مدت ها بعد از زلزله ، همچنان به پخش برنامه های عادی خود ادامه می داد و وقتی هم که طلسم شکست و آقایان تصمیم گرفتند خبر رسانی کنند، آن را در حد خبرهای درجه چندم پوشش دادند ؛ گو این که زلزله نه در ایران که در یکی از استان های نیجریه یا بنگلادش رخ داده است!
این در حالی است که همین سیما ، در جریان المپیک لندن ، همه مسابقات مهم ملی را پخش مستقیم می کرد و دهها کارشناس در رشته های مختلف همزمان ، لحظه به لحظه و حرکت به حرکت ، به تحلیل مسابقات می پرداختند که البته اقدام خوبی بود ولی سوال اینجاست که آیا زلزله ای که مردم شمال غرب را رسماً به خاک و خون نشانده ، به اندازه پینک پنگ نوشاد عالمیان یا کشتی حسن رحیمی و ... ارزش خبری نداشت؟!
تازه ، همه این ها به کنار ، سیمای ملی در اقدامی شرم آور که حتی صدای رئیس مجلس شورای اسلامی و نمایندگان را هم درآورد ، همزمان با عزای مردم ایران در غم زلزله زدگان به پخش "خنده بازار" پرداخت و بدین سان ، نه تنها مرهمی بر زخم مردم داغدار نشد ، بلکه نمک هم بر زخم هاشان پاشید!
این رویکرد سیمایی که نام "ملی" را یدک می کشد ، آدمی را با این سوال جدی مواجه می کند که مدیران صدا و سیما ، در اتمسفر کدام جامعه و کشور تنفس می کنند و آیا جام جم ، بخشی از ایران است؟ الو آقای ضرغامی...! اونجا ایرانه؟!
اینجا تنها چیزی که ارزش نداره جون آدمیزاده.
تو خیلی از کشور روسای جمهورشون سفرشونو میانه راه قطع میکنن برمیگردن کشورشون. اینجا رئیس جمهورمون 2 روز زودتر میره مسافرت. ها کاکو اینجا ایرانه