۱۴ خرداد ۸۹ به عنوان روزی متفاوت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسید، چون در حالی که میلیون ها بیننده داخلی و خارجی نظاره‌گر مراسم بودند، عده‌ای به خود اجازه دادند تا اختلاف خود با یکی از اعضای شاخص خانواده رهبر فقید انقلاب علنی کنند.
این تیتر را باید تیتری غیر‌محتمل دانست که رسانه‌ها ایران هیچ‌گاه فرصت استفاده از آن را پیدا نخواهند کرد.
بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری که حرف و حدیث‌هایش هنوز هم به
پایان نرسیده است، هر از چند گاهی خبری مبنی بر احتمال درخواست اصلاح‌طلبان
از بازمانده یادگار امام، برای حضور در انتخابات دولت یازدهم شنیده می‌شود
و البته هر بار با قاطعیتی بیشتر از قبل تکذیب شده و دلیل‌های فراوان و
البته قابل استنادی هم برای تکذیب آن مطرح می‌شود.
اصلا چرا چنین ذهنیتی حتی کم‌رنگ در جامعه و اذهان عمومی شکل گرفته است که
از احتمال ورود سید حسن خمینی به بحث‌های انتخاباتی و در نتیجه امور اجرایی
کشور خبر می‌دهد؟ این در حالی است که یکی از تاکیدهای بنیانگذار انقلاب
اسلامی به خانواده‌اش این بود که تحت هیچ شرایطی به بحث‌های انتخاباتی وارد
نشوند و حتی «فکر» مسئولیت‌های اجرایی را هم از ذهن خود خارج کنند.
سؤال مشخص دیگر اما این است که چرا سید حسن خمینی بیشتر متمایل به اصلاحات
خوانده می‌شود تا چنین ذهنیتی ولو کم‌رنگ به وجود آید. به طوری که قبل از
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ رسانه‌های اصلاح‌طلب از وی به عنوان
یکی از کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری مورد توافق مجمع روحانیون مبارز
یاد می‌کردند. هفته نامه شهروند امروز (به سردبیری محمد قوچانی) ۲۱ مهر
۱۳۸۷، شماره ۶۷ در آستانه ثبت نام برای انتخابات دهم در گزارشی از «استدلال
سید حسن خمینی برای نامزد نشدن در انتخابات ریاست جمهوری» سخن گفت و
گمانه‌زنی‌ها را برای پر رنگ شدن نقش وی در حمایت از کاندیدای اصلاح طلب و
جلب توجه مردم تقویت کرد.
سکوت در روزهای بحرانی
سیدحسن خمینی در روزهایی که کشور شرایط خاصی را در حال تجربه کردن
بود، ترجیح داد تا به اختلافات یا بهتر است گفته شود، دعواهای آن روز‌ها
ورود نکند و همین عاملی شد تا عده‌ای بدون در نظر گرفتن جایگاهش و اینکه
به جا مانده از کسی است که یادگار امام خوانده می‌شود {مرحوم سید احمد
خمینی} با هر بهانه و دلایل واهی به خود اجازه تخریب هم بدهند تا اذهان
عمومی و لایه‌های مختلف مردم در ذهن خود سید حسن را نزدیک به جریانی
بدانند که بعد از انتخابات ۸۸، هم با برخوردهای شدید مواجه شده و هم اینکه
به حاشیه رانده شده‌اند. البته در این بین نباید از بی‌تفاوتی وی به
حضور در جمع دولتی‌ها در مرقد امام به سادگی گذشت، چون باور عمومی این است که سید
حسن خمینی با این اقدام سعی داشت تا فاصله فکری خود با دولت مستقر را نشان
بدهد.
سخنرانی ناتمام!
«هنوز ۲۰ سال از رحلت امام نگذشته است» این جمله در حالی بیان شد که سید
حسن خمینی به دلیل رفتارهای آنچنانی و شعارهای خاص افرادی که سعی داشتند تا از
سخنرانی نوه امام در بیست و یکمین سالگرد امام جلوگیری کنند که اتفاقا و
البته متاسفانه در این کار موفق هم شدند تا او نتواند در سالروز رحلت امام سخنرانی خود را به پایان برساند. دقیقا به همین دلیل است که ۱۴
خرداد ۸۹ به عنوان روزی متفاوت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسید،
چون در حالی که میلیون ها بیننده داخلی و خارجی نظاره‌گر مراسم بودند،
عده‌ای به خود اجازه دادند تا اختلاف خود با یکی از اعضای شاخص خانواده
رهبر فقید انقلاب علنی کنند.
نامزدی سید حسن خمینی در رسانه‌های اصولگرا
هر چقدر که رسانه‌های اصلاح‌طلب بعد از انتخابات احتمال کاندیدا شدن سید
حسن خمینی را به بایگانی سپردند، در آن سو هر از چندگاهی خبری مبنی از حضور
احتمالی او در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری منتشر می‌شود.
«حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی فرزند یادگار امام (ره) رسما در
جمع تعدادی از اعضای مجمع روحانیون مبارز، نامزدی خود را برای انتخابات
یازدهم ریاست جمهوری اعلام کرد.»
این خبری بود که یکی از سایتهای اصولگرا
«جهان نیوز» به نقل از یکی از سایتهای خبری نزدیک به مشایی در حالی منتشر
کرد که دولت دهم به سال دومش ورود کرده بود و حتی مدعی شده بودند که «سید
حسن خمینی با تحلیل شرایط روز گفته که ۳۰ میلیون رای دارد و به دلیل اینکه
جزیی از خانواده امام است، چهره‌ای فراجناحی شناخته شده می‌شود».
سایت فوق
همچنین گفته بود که سید محمد خاتمی چون می‌داند که چهره‌های اصلاح‌طلب
برای کاندیدا شدن برای حضور در راس دولت کمترین شانس خود را هم از
دست داده‌اند، به همین دلیل دست به دامان نوه امام شده تا بتواند از این
طریق کاندیدایی با شانس بالا برای اصلاحات معرفی کند. سید حسن ، «یادگار» میماند
«متاسفانه مشکلات فرهنگی و معیشتی مردم خیلی زیاد است. جامعه همدوش و
همراه و معتقد به امام، ارزش خدمت فراوانی دارد. هرچه خدمت شود، باز شأن
این ملت ادا نمی‌شود.» این گفته‌های سید حسن نشان می‌دهد که شرایط به زعم
او شرایطی راضی کننده نیست و البته بازهم نشان می‌دهد که او فعالیت
دستگاه‌های اجرایی را آنطور که باید مطلوب ارزیابی نمی‌کند. اما
موضع‌گیری‌های این چنینی و اعلام نارضایتی‌های گاه و بی‌گاه هم نمی‌تواند
دلیلی بر این تلقی شود که او به فکر حضور در انتخابات و در نتیجه راس قوه
مجریه افتاده است.
از همان اولین روزهای انقلاب و حتی نهضت امام،
خمینی‌ها ترجیح شان این بود که به جای تلاش برای حضور در مناصب اجرایی، از
جایگاه رفیع بیت بنیانگذار جمهوری اسلامی صیانت کنند و دقیقا به
همین دلیل است که مرحوم سید احمد آقا خمینی در ۵ سال و ۹ ماهی که بعد از
رحلت پدر بزرگوارش در قید حیات بود، حتی گوشه‌چشمی به مناصب دولتی
نیانداخت و به نظر می رسد سید حسن هم ادامه دهنده راه پدر است تا اذهان عمومی
با وجود شایعه‌های فراوان ، آینده معلومی برای خمینی جوان متصور شوند که آن
چیزی نیست جز اینکه پسوند اسم سید حسن خمینی همچنان «یادگار» باقی
خواهد ماند.
چی شده عصبی شدی
ترسیدی رقیب درست شه واسه کاپتان؟
منتشر نمی کنی
انتظارم ندارم اینکار رو بکنی