عصر ایران ورزشی- پس از کش و قوس‌های فراوان بین دو گزینهی نهایی پرسپولیس برای بر عهده گرفتن نیمکت داغ و پرحاشیه‌ی این تیم ، به نظر می‌رسد مسئولان پرسپولیس با گزینهی پرتغالی و البته خوش‌نام‌تر خود به توافق رسیده‌اند و این مربی صاحب کارنامه در صورت امضا کردن قرارداد خود با سرخ‌پوشان ، تا چند روز آینده بر سر تمرینات این تیم حضور خواهد یافت. اما در این میان که احتمال حضور گزینهی پرتغالی بیش از گزینهی آرژانتینی است ، قصد داریم مروری کوتاه بر کارنامهی این مربی داشته باشیم ، تا هواداران مشتاق پرسپولیس با این مربی بیش از پیش آشنا شوند. مانوئل خوزه دخسوس سیلوا ، نام این مربی 66 ساله و اهل پرتغال است ، مردی که برخلاف سابقه‌ی درخشان مربیگری خود ، سابقه‌ی خوبی و قابل توجهی در دوران بازیگری خود ندارد.
دوران بازیگری :سرمربی خوش‌نام احتمالی سرخ‌پوشان دارای پست تخصصی هافبک بوده است و محصول باشگاه بنفیکای پرتغال محسوب می‌شده است. مانوئل گرچه دوران بازیگری خود را در تیم دوم بنفیکا آغاز کرد و پس از یک سال به تیم اصلی نیز راه یافت ، اما پس از انجام فقط یک بازی با پیراهن تیم بنفیکا ، بطور قرضی راهی تیم‌هایی همچون اسپورتینگ دا کویلا ، فارزیم و بلننسس شد. هرچند که در این سه تیم نیز حضور موفقی نداشت. او در موفق‌ترین حضور خود در دوران حرفه‌ای بازیگری ، در تیم تومار حضور یافت و در طول چهار فصل حضور خود در این باشگاه 111 بازی انجام داد و 12 گل نیز به ثمر رساند. پس از آن در تیم‌هایی همچون فارنسه ، بیرا مار و اسپورتینگ دی اسپینو حضور یافت. بزرگ‌ترین افتخار مانوئل خوزه در دوران بازیگری کسب یک عنوان قهرمانی در لیگ برتر پرتغال بود که با تیم بنفیکا و در فصل 69-1968 بدست آمد ، قهرمانی که مانوئل کم‌ترین نقش را در بدست آوردنش داشت.
دوران مربیگری :اسپورتینگ دی اسپینو :در دومین فصل حضور مانوئل خوزه در تیم اسپورتینگ دی اسپینو به عنوان بازیکن ، او سمت مربیگری این تیم دست دومی را نیز متقبل شد و به عنوان بازیکن-مربی کار خود را در فصل 79-1978 در این تیم آغاز کرد. او پس از پایان این فصل کفش‌های خود را آویخت و تصمیم گرفت حرفه‌ی مربیگری را بطور تخصصی در پیش بگیرد. او در فصل 80-1979 توانست تیم اسپورتینگ دی اسپینو را به قهرمانی لیگ دست دوم پرتغال برساند و راهی لیگ برتر نماید. مانوئل در پایان فصل 82-1981 از تیم اسپورتینگ دی اسپینو جدا شد و راهی تیم ویتوریا دی گیمارش پرتغال در لیگ برتر شد و توانست در این تیم نیز کارنامهی موفقی را داشته باشد.
ویتوریا دی گیمارش :او در اولین و تنها فصل حضور خود در این تیم توانست این تیم را به رتبه‌ی چهارم در لیگ برتر پرتغال برساند و این تیم را راهی جام یوفا کند.
پورتیموننزه :مقصد بعدی این مربی تحول‌گرا باشگاه پورتیموننزه بود. او در اولین فصل حضور خود در این باشگاه توفیق خاصی را نداشت ، اما در دومین فصل ، پورتیموننزه توانست به رتبه‌ی پنجم در لیگ برتر پرتغال دست یابد و راهی جام یوفا گردد. تیم پورتیموننزه در فصل 85-1984 با هدایت مانوئل خوزه پرتغالی به بهترین مقام خود یعنی مقام پنجمی در لیگ برتر پرتغال دست یافت.
اسپورتینگ لیسبون :او در سال 1985 در حالی با تیم اسپورتینگ لیسبون قرارداد بست ، که رویاهای بسیاری را در سر داشت ، اما هیچ کدام از این رویاها میسر نشد. خوزه در اولین فصل حضور خود قهرمانی در لیگ پرتغال را با اختلاف دو امتیاز از دست داد. او در دومین فصل حضورش در این تیم ، پس از انجام شش بازی بدون پیروزی ، از این باشگاه اخراج شد و آن فصل را بدون باشگاه سپری کرد. یکی از نکات قابل توجهی که به کار او بیش از پیش اعتبار بخشید ، کشف استعداد فیگوی مشهور بود. با این وجود مانوئل این امر را به شدت انکار می‌کند. پیروزی 7-1 برابر رقیب سنتی اسپورتینگ یعنی بنفیکا در دربی شهر لیسبون از جمله افتخارات او در تیم اسپورتینگ بود. جالب آن است بدانیم سرمربی احتمالی پرسپولیس تهران در جام یوفا نیز یک رکورد جاودانه در اختیار دارد ، رکورد او کسب یک پیروزی 9-0 برابر یک باشگاه ایسلندی است.
اسپورتینگ دی براگا و اسپورتینگ لیسبون :پس از آن‌که مانوئل خوزه نتوانست افتخارات مد نظرش را با باشگاه‌های پیشین خود کسب کند ، راهی تیم اسپورتینگ دی براگای پرتغال شد تا چالشی جدید را کسب نماید. او در بین سال‌های 1987 تا 1989 در تیم براگا حضور داشت و افتخار خاصی را کسب نکرد تا بار دیگر در سال 1990 به تیم اسپورتینگ لیسبون بازگردد ، اما این بازگشت عمر کوتاه و البته ناموفقی را در پی داشت و مانوئل بار دیگر از این تیم اخراج شد ، اما این‌بار به علت حذف تیم از جام حذفی این اتفاق روی داد. تیم اسپورتینگ لیسبون در حالی‌که در ورزشگاه خانگی خود میزبان تیم مارتیمو بود ، با نتیجه‌ی 2-1 شکست خورد و حذف شد.
اسپورتینگ دی اسپینو :در فصل 91-1990 بار دیگر هدایت تیم سابق خود ، یعنی تیم اسپورتینگ دی اسپینو را در لیگ دسته دوم پرتغال برعهده گرفت ، تا با قهرمانی این تیم بار دیگر ارزش‌های خود را به اثبات رساند ، اما این اتفاق هیچ‌گاه رخ نداد و این دوران نیز برای مانوئل ناکام سپری شد.
بوآویستا :او پس از ناکام ماندن در رساندن تیم اسپورتینگ دی اسپینو به لیگ برتر ، راهی تیم بوآویستا در لیگ برتر پرتغال شد. مانوئل خوزه دوران مربیگری خود در این تیم دسته دومی را با قهرمانی در جام حذفی پرتغال آغاز کرد. او در دومین فصل حضور خود در این تیم ، سوپر جام پرتغال را نیز فتح کرد و در رقابت‌های جام حذفی نیز فینالیست شد. او پس از پنج فصل حضور در تیم بوآویستا و کسب یک مقام سومی در لیگ برتر پرتغال این تیم را ترک کرد.
مارتیمو و بنفیکا :خوزه در سال 1996 با تیم مارتیمو قرارداد بست و در میانه‌های فصل جایگزین پائولو اتوری در تیم بنفیکای پرتغال شد و در نهایت با این تیم به رتبه‌ی سوم در لیگ برتر پرتغال دست یافت. با وجود نتایج نه چندان امیدوارکننده او در تیم بنفیکا برای فصل بعد ماندگار شد ، اما قبول شکست تحقیرآمیز برابر تیم ریو آوه باعث اخراج او از سمت خود شد.
لییرا :او در سال 1999 با تیم لییرا به توافق رسید ، اما به توافق رسیدن با تیم الاهلی مصر باعث شد تا او در هفت هفته مانده به پایان فصل از این تیم جدا شود و مسئولیت خود را به خوزه مورینیو ، سرمربی فعلی رئال مادرید بسپارد. این درحالی است که لییرا در حال رسیدن به بهترین جایگاه خود در تاریخ لیگ برتر پرتغال بود.
اولین دوره‌ی مربیگری در الاهلی مصر :خوزه با هدف کسب قهرمانی لیگ برتر مصر راهی این تیم شد و در اولین تجربه‌ی خود به عنوان سرمربی تیم الاهلی توانست تیم رئال مادرید را در یک بازی دوستانه با نتیجه‌ی 1-0 شکست دهد. اولین دوره‌ی مربیگری مانوئل خوزه در الاهلی مصر گرچه با فتح لیگ برتر مصر همراه نشد ، اما کسب پیروزی 6-1 برابر تیم الزمالک ، از جمله نتایج درخشان این مربی در لیگ برتر مصر بود. او در لیگ قهرمانان آفریقا بسیار درخشان ظاهر شد و توانست با تیم الاهلی این جام را کسب نماید. او در اولین فصل حضور خود در الاهلی مصر (02-2001) توانست سوپر کاپ آفریقا را نیز کسب کند. با این وجود مانوئل که متهد به کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر مصر شده بود ، از سمت خود اخراج شد و راهی تیم اسبق خود بلننسس شد و فصل 03-2002 در این تیم و البته در لیگ برتر پرتغال سپری کرد و توفیق خاصی را نیز بدست نیاورد.
دومین دوره‌ی مربیگری در الاهلی مصر:بدون تردید موفق‌ترین دوره‌ی مربیگری مانوئل خوزه در تیم الاهلی مصر بوده است و این مربی پرتغالی با کسب افتخارات متعدد به همراه این تیم مصری توانست کارنامهی مربیگری خود را بیش از پیش پر اعتبار سازد. در ادامه قصد خواهیم داشت به افتخارات این مربی در تیم الاهلی مصر بپردازیم. پس از یک وقفه‌ی یک‌ساله ، مانوئل خوزه در سال 2003 بار دیگر به تیم الاهلی مصر بازگشت تا تمام افتخارات ممکن با این باشگاه را کسب کند. او در بازگشت به تیم الاهلی اقدام به یک رکوردشکنی تاریخی نمود و توانست 55 بازی بدون شکست را در کارنامه ثبت کند. او همچنین در سال‌های 2005 ، 2006 ، 2007 و 2008 توانست چهار بار متوالی تیم الاهلی را به فینال لیگ قهرمانان آفریقا برساند و به جز سال 2007 در بقیه‌ی موارد عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان را از آن خود کند. کسب چهار عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان آفریقا او را به موفق‌ترین مربی تاریخ این رقابت‌ها مبدل کرد. علاوه بر کسب عناوین متعدد قهرمانی در لیگ قهرمانان آفریقا ، مانوئل خوزه توانست الاهلی را در سال‌های 2006 ، 2007 و 2009 به مقام قهرمانی در سوپر کاپ آفریقا نیز برساند. مانوئل خوزه گرچه در اولین دوره‌ی حضور خود نتوانست قهرمانی در لیگ برتر مصر را برای تیم الاهلی به ارمغان بیاورد ، اما در دومین دوره‌ی حضور خود توانست پنج بار متوالی و در فصل‌های 05-2004 ، 06-2005 ، 07-2006 ، 08-2007 ، 09-2008 ، عنوان قهرمانی در لیگ مصر را از آن خود نماید. جام حذفی مصر در فصل‌های 06-2005 و 07-2006 قهرمانی جز الاهلی نداشت ، تیمی که هدایت آن بر عهده‌ی مانوئل خوزه بود. در پایان شایان ذکر است که مانوئل خوزه در سال‌های 2005 ، 2006 ، 2007 و 2008 توانست عنوان قهرمانی در سوپر کاپ مصر را نیز از آن خود نماید. موفق‌ترین فصل خوزه در تیم الاهلی ، بدون تردید فصل 06-2005 بوده است ، فصلی که در آن قهرمانی در لیگ برتر ، جام حذفی و لیگ قهرمانان آفریقا بدست آمد و یک سه‌گانه‌ی ارزشمند برای این مربی پرتغالی به ثبت رسید. لازم به ذکر است که این مربی در سال 2006 با الاهلی به مقام سومی در رقابت‌های جام جهانی باشگاه‌ها نیز رسید ، مقامی که برای اولین بار توسط یک تیم آفریقایی کسب شد. در ضمن الاهلی فصل 06-2005 را بدون شکست به پایان رساند. در فصل بعد نیز فقط در نیم فصل دوم سه شکست را پذیرفت (دو شکست در لیگ قهرمانان آفریقا و یک شکست در جام جهانی باشگاه‌ها). کلیه‌ی این مسائل باعث شد تا مانوئل خوزه به عنوان برترین مربی قاره‌ی آفریقا در سال 2006 انتخاب گردد. این افتخار برای اولین بار بود که نصیب یک مربی غیر آفریقایی می‌شد.
گزینهی سرمربیگری تیم ملی پرتغال :پس از آن‌که لوئیز فیلیپه اسکولاری از تیم ملی پرتغال جدا شد ، شایعات بسیاری مبنی بر حضور مانوئل خوزه بر روی نیمکت تیم ملی پرتغال به گوش می‌رسید ، اما فدراسیون فوتبال پرتغال کارلوس کیروش را به عنوان سرمربی این تیم معرفی کرد.
سرمربیگری در تیم ملی آنگولا :در تاریخ 13 می سال 2009 ، مانوئل خوزه پس از شش سال هدایت تیم الاهلی مصر به تیم ملی آنگولا پیوست. تیم ملی آنگولا به امید موفقیت در جام ملت‌های آفریقا که میزبان آن نیز بود ، اقدام به استخدام مانوئل موفق نمود ، اما این مربی پس از آن‌که در رقابت‌های یک چهارم نهایی رقابت‌های جام ملت‌های آفریقا شکست را برابر تیم ملی غنا پذیرفت ، از تیم ملی آنگولا جدا شد.
الاتحاد عربستان و سومین دوره‌ی مربیگری در الاهلی مصر :در 31 می سال 2010 مانوئل خوزه هدایت تیم الاتحاد عربستان را بر عهده گرفت و در دسامبر سال 2010 نیز پس از کسب 8 تساوی متوالی از ادامه‌ی کار در این تیم عربستانی استعفا داد و با یک قرارداد یک ساله و نیم راهی تیم الاهلی مصر شد تا سومین دوره‌ی حضور خود و البته ناموفق‌ترین دوره‌ی مربیگری خود در این تیم را آغاز نماید. او در این دوره به دلایل متعدد از جمله نا آرامی‌های سیاسی موجود در مصر نتوانست نتایج دلخواه را کسب نماید. او در ادامه نیز علی رغم تمایل درونی خود برای ادامه‌ی کار با تیم الاهلی ، نتوانست در جو ناآرام مصر دوام بیاورد و در نهایت نیز این تیم را ترک کرد. افتخارات بزرگی که مانوئل با تیم الاهلی کسب کرد ، سبب شد او به عنوان یکی از اسطوره‌های فراموش نشدنی تاریخ فوتبال باشگاه الاهلی تبدیل شود. او در میان طرفداران تیم الزمالک نیز هواداران بسیار داشت و همه و همه قبول داشتند که او افسانه‌ی فراموش نشدنی فوتبال مصر است.
مانوئل همچنین حضور
در فاجعه پورت سعيد را نیز تجربه کرده است. در اول فوريه 2012 و بازي با المصري، مانوئل
ژوزه مثل هميشه روي نيمكت الاهلي نشسته بود كه به يكباره درگيري در گرفت و مرد پرتغالي
هم از ضرب و شتم‌ها بي‌نصيب نماند. او البته با كمك تماشاگران مصري از مهلكه جان سالم
به در برد و بعدش هم 47 هزار يورو به بنياد خيريه باشگاه الاهلي پرداخت تا اينگونه
به خانواده‌هاي قربانيان فاجعه ورزشگاه پورت سعيد كمك كرده باشد.
فاجعه پورت سعيد
كه از سر گذشت، مانوئل گفت كه دوست داشته فصل را با الاهلي و به ياد آنها كه جانشان
را در ورزشگاه از دست داده بودند تمام كند. دوباره به مصر بازگشت و تا آخرين روزي كه
ليگ در جريان بود ماند. آخرين بازي‌اش را هم با الاهلي به اسپانيول باخت اما همين كه
باشگاه‌نشين‌ها پيشنهاد تمديد قرارداد دادند، مانوئل گفت كه به‌دليل آنچه رخ داده،
ادامه همكاري با الاهلي و حضور در فوتبال مصر را مصلحت نمي‌بيند. او كه حالا ديگر نقش
يك اسطوره را در نگاه فوتبالدوستان مصري به خود گرفته در نشست مطبوعاتي‌اش بعد از بازي
با اسپانيول هم از دخالت سياست در فوتبال مصر گله كرد و آن را تنها دليل كناره‌گيري‌اش
عنوان كرد.
افتخارات مانوئل
ژوزه دژسوس سيلوا را پيش‌تر بارها برشمرده‌ايم و تنها نكته ناگفته در اين مقال، ركورد
55 بازي بدون باخت است. از ابتدا تا آخر ليگ مصر در 2006-2005، الاهلي با مانوئل حتي
يك بار هم نباخت تا ركوردي تازه را به جا گذاشته باشد. الاهلي و مانوئل البته در همان
فصل سه باخت را تجربه كرده بودند اما دو تا را در ليگ قهرمانان آفريقا و يكي ديگر را
در جام باشگاه‌هاي جهان. مانوئل همچنين نخستين مربي غيرآفريقايي بوده كه توانسته جايزه
بهترين مربي سال كنفدراسيون فوتبال آفريقا را در سال 2006 مال خود كند.
حضور افسانه‌ی مصر در پرسپولیس :حال افسانه‌ی پرتغالی فوتبال مصر در راه پرسپولیس است. پرسپولیس گرچه شرایطی کاملا متفاوت با تمامی تیم‌های تحت هدایت مانوئل خوزه دارد ، اما به هر ترتیب چالشی جدید و پرحاشیه برای این مرد پرتغالی محسوب می‌گردد و البته اگر این مربی خوش‌نام که روزگاری وصف‌ناپذیر را در فوتبال آفریقا پشت سرگذاشته است ، بتواند با تیم پرسپولیس به موفقیت دست یابد و حداقل قهرمانی لیگ برتر ایران را بدست آورد ، در نزد هواداران پرسپولیس به فرشته‌ی نجات سرخ‌پوشان تبدیل خواهد شد و در کنار مربیان محبوبی همچون علی پروین و افشین قطبی قرار خواهد گرفت.
منبع: سایت گل