سيمين دانشور پيش از درگذشتش، وصيت‌نامه‌اي را تنظيم كرده است.
وصيت‌نامه بانوي فقيد ادبيات داستاني ايران از سوي خانواده‌اش در اختيار ايسنا قرار گرفته است كه متن آن در ادامه مي‌آيد:
«به‌نام خدا
7 مرداد 1385
وصيت‌نامه سيمين دانشور با وصايت خانم ليلي رياحي
اينجانب سيمين دانشور فرزند دكتر محمدعلي ـ شماره شناسنامه 46625 ـ صادره از شيراز متولد 1300 در شيراز ـ فرزندخوانده و خواهرزاده‌ام، خانم ليلي رياحي فرزند احمد ـ داراي شناسنامه شماره 768 صادره از اصفهان حوزه يك متولد سال 1327 را وصي خود قرار مي‌دهم كه پس از مرگم ترتيب قرارداد كتاب‌ها و ترجمه‌هايم و ترجمه‌هاي خارج از كشورم را به عهده بگيرد، و در عوض ثلث از كل اموالم را دريافت دارد.
الف - كتاب‌ها و يا ترجمه‌هايي كه كرده‌ام و ناشرانم به قرار زير است:
خانم رياحي مي‌تواند به اتكاي اين وصيت‌نامه قرارداد با ناشرانم را لغو يا تمديد نمايد و وجوه حاصله از فروش كتاب‌ها را دريافت دارد.
1- نوشته‌ها يا تأليفات: شهري چون بهشت ـ سووشون ـ به كي سلام كنم؟ ـ جزيره سرگرداني ـ ساربان سرگردان (جلد دوم جزيره سرگرداني)
2-ترجمه: كمدي انساني ـ داغ ننگ ـ بنال وطن
3-تاليف: شناخت و تحسين هنر
نه كتاب فوق از انتشارات خوارزمي (مدير عامل عليرضا حيدري) مي‌باشد.
4-دشمنان ترجمه از چخوف نشر نگاه (مديرعامل رئيس‌دانا)
5-از پرنده‌هاي مهاجر بپرس (نشر قطره، مديرعامل فياضي)، باغ آلبالو (ترجمه از چخوف) ايضا نشر قطره
6-همراه آفتاب (نشر اميركبير كه اينك در اختيار انتشارات دولتي است)
7-آتش خاموش ـ راز موفق زيستن ـ بئاتريس ـ ماه عسل آفتابي
كتاب‌هاي فوق قرارداد تازه‌اي پس از چاپ اول بسته نشده است.
ب- 1- پول نقد در بانك صادرات ايران ـ تجريش
2- دو ميليون تومان سپرده ثابت در بانك ملي ايران شعبه تجريش توأم با دفترچه ثبت حاصل از سپرده (مدارك در فايل خاكستري در كتابخانه موجود است)
ليلي خانم وصي من طبق اين وصيت‌نامه و اختياردار چاپ آثارم مي‌تواند با وراث ديگر ثلث اثاث خانه و لباس‌هايم را مالك شود.
سيمين دانشور - داستان‌نويس و مترجم - متولد هشتم ارديبهشت‌ماه سال 1300 در شيراز بود. در سال 1328، دكتري خود را در رشته‌ي ادبيات فارسي از دانشگاه تهران گرفت. يك سال بعد با جلال آل احمد ازدواج كرد و در سال 1331 براي مطالعه در رشته‌ي «زيبايي‌شناسي» در دانشگاه استنفورد، به آمريكا سفر كرد و دو سال بعد به ايران بازگشت. از جمله تأليف‌ها و ترجمه‌هاي دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (1327)، «سرباز شكلاتي» برنارد شاو (1328)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (1331)، «بئاتريس» از شنيتسلر و «رمز موفق زيستن» از ديل كارنگي (1332)، «كمدي انساني» ويليام سارويان و «داغ ننگ» از ناتانيل هارتون (1334)، «شهري چون بهشت» (1340)، «سووشون» (1348)، «بنال وطن» از آلن پيتون (1351)، «به كي سلام كنم؟» (1359)، «غروب جلال» (1360)، «ماه عسل آفتابي» (داستان‌هاي ملل مختلف) (1362)، «جزيره‌ي سرگرداني» (1372)، «شناخت و تحسين هنر» (مجموعه‌ي مقالات) (1375)، «از پرنده‌هاي مهاجر بپرس» (1376) و «ساربان سرگردان» (1380).
او نخستين زن ايراني است که به شکل حرفه‌‌يي در زبان فارسي داستان نوشت. مهم‌ترين اثر او، رمان «سووشون» است که نثري ساده دارد و به زبان‌هاي متعددي ترجمه شده است. اين كتاب از جمله پرفروش‌ترين آثار ادبيات داستاني در ايران محسوب مي‌شود.
سيمين دانشور 18 اسفندماه سال گذشته در سن نودسالگي درگذشت.