به گزارش ايسنا، اين هنرمند پيشكسوت به دليل سرما خوردگي دچار عفونت ريه شده و به گفته همسرش در بخش مراقبت‌هاي ويژه بيمارستان آراد بستري است.
نيمه اسفندماه سال گذشته جمعي از اهالي موسيقي و معاون امور هنري و مديركل دفتر موسيقي از اين هنرمند در منزلش ديدن كردند.
جليل شهناز (زاده سال 1300 در اصفهان)، از بزرگترين و سرشناس‌ترين نوازندگان تار و سه‌تار سده اخير در ايران است.
اين هنرمند با استفاده از تكنيك‌هاي برجسته در شيوه تارنوازي، توانست بسياري از رديف‌هاي موسيقي سنتي ايران را با ساز تار بنوازد كه از آن جمله، نواختن در مايه دشتي و دشتستاني است كه بسيار با ارزش است.
شهناز از سال 1324 به تهران آمد و از همان ابتدا با راديو تهران همكاري كرد و در بسياري از برنامه‌ها به‌عنوان تك‌نواز شركت داشت.
به اذعان كارشناسان موسيقي، اوج درخشش شهناز از سال 1336 شروع شد؛ همان روزها كه برنامه‌ي گل‌ها، به همت داوود پيرنيا طرح‌ريزي و در راديو اجرا مي‌شد. در اين برنامه صداي ساز شهناز با صداي معروف‌ترين خواننده‌ها در مي‌آميخت.
در آرشيو راديو ايران آثار او با همكاري خوانندگان بلند آوازه‌اي نظير تاج اصفهاني، اديب خوانساري و... موجود است و از كارهاي مورد توجه وي، حدود شش ساعت نوار با همايون خرم است كه به بيان جديدي از رديف در موسيقي ايراني دست يافته‌اند.
از تكنيك‌هاي برجسته‌ي شهناز مي توان به نواختن در مايه‌ي دشتي و دشتستاني و بسياري از رديف‌هاي موسيقي ايراني اشاره كرد.
مصطفي الموتي كه شهناز را استاد مسلم تار ايران مي‌داند، مي‌گويد: «يكي از هنرمنداني كه هنگام اقامت در ايران شناختم، جليل شهناز بوده.»
وي در ميان هنرمندان از احترام خاصي برخوردار است، به علت داشتن صفات ممتاز اخلاقي، در هر مجمع و محفلي كه شركت مي‌كرد، توجه و احترام همگان را جلب مي‌كرد و شاگردان زيادي نيز تعليم داده بود.
بداهه‌نوازي‌هاي شهناز در تاريخ موسيقي ايران بي‌نظير و همواره زبان‌زد بوده است.
اين پختگي و تسلط او بر حالت‌ها و فضاهاي موسيقي ايراني را حتا مي‌توان در اجراهاي دوره جواني‌اش ديد كه نشان‌دهنده‌ي نبوغ اوست.»
او در سال 1383 به عنوان چهره ماندگار هنر و موسيقي برگزيده شد و در 27
تير سال 1383 مدرک درجه يک هنري (معادل دکترا) براي تجليل از يک عمر فعاليت
هنري به اين هنرمند اهدا شد.