«اغلب افراد در كنترل خشم و احساسات منفي خود با مشكل مواجه هستند. عصبانيت از جمله احساساتي است كه از نظر اكثر افراد «قابل قبول» است؛ اما اين به آن معنا نيست كه زماني كه فرد ديگري در مقابل آنها از خود عصبانيت نشان مي‌دهد، آنها برخورد مناسبي را در برابر او از خود نشان دهند. از آنجايي كه عصبانيت يك احساس منفي قوي بوده و باعث ايجاد ناراحتي در افراد مي‌شود، معمولا اينطور گفته مي‌شود كه ايجاد آن هم درست نيست.»
شرق در ادامه اين مطلب نوشت: نتيجه اين حالت اين است كه هيچكس ياد نمي‌گيرد كه چگونه به درستي مي‌تواند خشم خود را كنترل و مديريت كند. گاهي اوقات زماني كه افراد عصباني مي‌شوند حتي نمي‌توانند متوجه شوند كه عصباني هستند. برخي ديگر هم آنقدر عصبانيت خود را پنهان مي‌كنند، تا سرانجام يك مرتبه از طريق لغات و كارهاي اهانت‌آميز آن را بروز مي‌دهند.
تحقيقات، گوياي اين مطلب هستند كه توانايي تشخيص و نامگذاري صحيح احساسات و صحبت كردن رك و پوست‌كنده در مورد آنها تا زماني كه آن احساس به‌طور كامل درك شود، سبب مي‌شود كه احساسات منفي به خودي خود از هم پاشيده شوند و پيرو آن مطلب، برانگيختگي رواني نيز تا حد بسيار زيادي كاهش پيدا مي‌كند. گاهي اوقات در ميان گذاشتن اين مطلب كه چرا ناراحت هستيم، در ما آرامش ايجاد مي‌كند، به‌ويژه اگر دليل ناراحتي خود را به فرد مقابل بگوييم. روان‌شناسان بر اين باورند كه احساس آرامشي كه در يك چنين شرايطي به ما دست مي‌دهد، به دليل تخليه شدن نيست بلكه به اين خاطر است كه احساسات خود را شناسايي كرديم، آنها را مخاطب قرار داده و براي يافتن راه‌حل روي آنها كار كرده‌ايم.
اين امر نكات مثبتي را كه عصبانيت مي‌تواند در بر داشته باشد، به وضوح براي
ما روشن مي‌كند. همين مساله خود مي‌تواند به عنوان نوعي مشوق قوي براي
تغيير نگرش‌هاي منفي ما به حساب آيد. اين امر ما را تشويق مي‌كند كه در
مورد چيزهايي كه ما را اذيت مي‌كنند راحت‌تر بتوانيم صحبت كنيم.
اما موفقيت اصلي زماني حاصل خواهد شد كه بدانيم چگونه مي‌توان اين كار را به شيوه صحيح انجام داد، چراكه خشونت ممكن است سبب شود كه ما عكس‌العمل بيش از اندازه تند از خود نشان دهيم. بنابراين اولين و مهم‌ترين كاري كه بايد انجام دهيد، اين است كه گنجايش فردي خود را افزايش دهيد تا هر مساله كوچك و جزيي نتواند شما را ناراحت كند و سپس به سمت يافتن راهي سازنده قدم برداريد.
نفس عميق بكشيد
زماني كه عصباني مي‌شويد، بدن شما منقبض مي‌شود. نفس عميق به شما كمك مي‌كند تا استرس از شما دور شده و فشار كمتري روي بدن وارد شده و احساس بهتري پيدا كنيد.
فضا را تغيير دهيد
يكي از بهترين شيوه‌هايي كه به واسطه آن مي‌توانيد خشم خود را از ميان برداريد، اين است كه براي مدت پنج دقيقه در هواي آزاد راه برويد. در ترافيك‌گير كرده‌ايد؟ پس در ذهن خود اين كار را انجام دهيد، صداي ضبط را زياد كرده و آهنگ را با صداي بلند بخوانيد.
دليل عصبانيت خود را پيدا كنيد
در مورد افراد، موقعيت‌ها و حوادثي كه سبب ايجاد ناراحتي در شما مي‌شوند، فكر و آنها را رديابي كنيد. عصبانيت معمولا سبب ايجاد ترس‌هاي عمقي در وجود افراد مي‌شود. در زماني كه احساس مي‌كنيد به اوج عصبانيت نزديك شده‌ايد، از خودتان بپرسيد چه ترسي در وجودتان نهفته كه سبب مي‌شود احساسات‌تان تحريك شود.
احساسات خود را ابراز كنيد
ابتدا فكر كنيد و از لغات و حركاتي استفاده كنيد كه روي آنها فكر كرده‌ايد. با حالت غيرتدافعي به طرف مقابل بقبولانيد كه عصباني هستيد، شرايط‌تان را به‌طور كامل به او توضيح دهيد و نهايتا خيلي رك و راست به او بگوييد كه چه چيز عصباني‌تان مي‌كند.
محتاط باشيد
شرايطي وجود دارند كه بروز عصبانيت در آنها ممكن است سبب ايجاد خطر شود. يكي از اين موارد داشتن شريكي حسود و بد زبان است. به جاي اينكه حرف‌هاي خود را با او در ميان بگذاريد با يكي از دوستان‌تان در مورد اوضاع عصبانيت خود صحبت كنيد. ممكن است دوست‌تان راه‌حل‌هاي نابي را به شما پيشنهاد كند كه تاكنون به ذهن‌تان هم نرسيده باشد.
جمله‌هاي مثبت به كار ببريد
مي‌توانيد چند جمله مثبت را حفظ كنيد تا زماني‌كه عصباني شديد، آنها را به
خودتان بگوييد تا عصبانيت‌تان فروكش كند. اين كار به شما يادآوري مي‌كند كه
خودتان حق انتخاب داريد و مي‌توانيد واكنش‌هاي‌تان را آگاهانه انتخاب
كنيد.