انسان موجود كنجكاوي است كه در مواجه با هر رويداد و اتفاق جديدي به دنبال كشف آن است، اما بايد مهارتها و آگاهي‌هاي خود را افزايش دهد، چرا كه باورهاي واقعي درباره پديده‌ها متفاوت است و تجربه برخي ازاين كنجكاوي‌ها به اندازه‌اي مخرب و ويرانگر است كه راه بازگشت ندارد؛ «اعتياد» يكي از اين كنجكاوي‌ها و البته يك پديده‌هاي شوم اجتماعي است به لحاظ سني نوجوانان و جوانان نسبت به آن كنجاوي بيشتر دارند.
به گزارش ايسنا، ابتدا بايد باورهاي غلط در مورد اعتياد مواد مخدر را شناخت از اين روي اگر فردي در مورد تاثيرهاي مواد مخدر «كنجكاو» است، مي‌تواند با يك يا دو بار مصرف متوجه شود كه مواد چندان تاثير جالبي ايجاد نمي‌كنند و اين امر به عدم مصرف مواد مخدر در آينده كمك مي‌كند. اين يكي از باورهاي غلط است كه مي‌تواند به اعتياد افراد منجر شود، زيرا برخي مواد حتي با يك بار مصرف ممكن است فرد را وابسته و معتاد كنند، بنابراين نمي‌توانيم درباره مواد «كنجكاوي» را بي‌خطر بدانيم و ممكن است يك كنجكاوي ساده انسان را براي هميشه به مواد وابسته كند.
فرد در شرايط خيلي خاص، براي مثال در شب امتحان يا در مهماني و آن هم براي يك بار استفاده از مواد مجاز است به شرط آنكه فرد قول بدهد كه ديگر تكرار نمي‌كند!
تجربه نشان داده است كه بيشتر افرادي كه بعدها به معتادان خياباني تبديل شده‌اند، بار اول در يك مهماني يا براي فرار از يك شرايط خاص مواد مخدر مصرف كرده‌اند، بنابراين استفاده از مواد مخدر در هيچ شرايطي و به هيچ دليلي مجاز نيست.
افرادي كه شرايط خانوادگي خوب، شغل مناسب يا تحصيلات بالايي دارند، در صورت يك يا دو بار مصرف مواد مخدر، معتاد نمي‌شوند. اعتياد بيشتر براي افرادي است كه مشكلات خانوادگي، اجتماعي يا اقتصادي دارند!
اعتياد مربوط به يك قشر خاص، سن خاص، جنسيت خاص نيست. هر كس مواد مخدر مصرف كند در خطر تبديل شدن به يك معتاد قراردارد. بنابراين اين يك تصور غلط است كه كسي گمان كند مصرف مواد مخدر او را معتاد نمي‌كند.
در بين افرادي كه مواد مخدر مصرف مي‌كنند، آنهايي كه اراده ضعيف دارند معتاد مي‌شوند، اما افرادي با اراده مصرف خود را كنترل مي‌كنند! اين تصور هم غلط و يك دام خطرناك براي افراد است. برخي مواد اعتيادآور اراده قوي و ضعيف نمي‌شناسند و هر كسي حتي با يك بار مصرف آنها معتاد مي‌شود. بايد مراقب باشيم كه اين دام خطرناك افرادي را كه تصور مي‌كنند بااراده‌تر هستند، بيشتر به كام خود مي‌كشد.
برخي تبليغ‌هاي غلط در گذشته اين تصور را ايجاد كرده بود كه افراد معتاد فقط كساني هستند كه ظاهر ژوليده دارند و در گوشه خيابان‌ها زندگي مي‌كنند. در حالي كه واقعيت به گونه ديگري است كه ممكن است فرد تا مدت‌ها مواد مصرف كند و ظاهر او تغيير نكند، بلكه از درون پوسيده شود. بنابراين نبايد گول ظاهر افراد را خورد.
اگر از مواد به صورت تفنني استفاده كنيد، اما حواستان به علايم و نشانه‌هاي اعتياد باشد مي‌توانيد قبل از آنكه دچار بيماري اعتياد شويد مصرفتان را كنترل كنيد! هيچ‌كس از اول نمي‌خواهد معتاد شود و كساني كه در نهايت به معتادان خياباني تبديل مي‌شوند، ابتدا مواد مخدر را به صورت تفنني مصرف كرده‌اند، زيرا پس از آنكه فرد مواد مخدر را وارد بدن خود مي‌كند در واقع اختيار خود را به مواد مي‌دهد و از آن پس مواد براي او تصميم مي‌گيرد نه او براي مواد.
كپسول‌هاي خارجي، قرص‌هاي مارك‌دار و آمپول‌هاي بسته‌بندي شده مواد مخدر يا محرك نيستند و اعتياد ايجاد نمي‌كنند!
تغيير شكل مواد اعتيادآور يكي از شگردهاي سوداگران مرگ است. امروز سوداگران مواد مخدر سعي مي‌كنند ظاهر مواد اعتيادآور را سر و سامان بدهند تا راحت‌تر جوانان را به دام بيندازند. بنابراين مصرف هر نوع قرص يا دارو، با هر ظاهر و هر ماركي فقط با تجويز پزشك مجاز است.
يكي ديگر از ترفندهاي توليدكنندگان و قاچاقچيان مواد مخدر اين است كه مواد خود را بي‌خطر و حتي مفيد جلوه بدهند. بنابراين نبايد به تبليغ‌هاي غيرمجاز اعتماد كنيم، بلكه بايد بدانيم هر دارويي مي‌تواند اعتيادآور باشد و مصرف دارو فقط با تجويز پزشك مجاز است!
درمان اعتياد اگرچه سخت است، اما بهبودي كامل از مواد پس از چندماه ايجاد مي‌شود، اما بايد در نظر داشت كه هرچند درمان اعتياد غيرممكن نيست و افراد معتاد ياد به سرعت براي درمان اقدام كنند، اما اين يك حرف درست است اما در كنار اين حرف درست يك واقعيت تلخ نيز وجود دارد و اينكه درمان كامل اعتياد بسيار سخت است. بهترين راه اين است كه هرگز به طرف مصرف مواد نرويم و در آخر اينكه عوارض مصرف مواد، مرحله به مرحله ايجاد مي‌شود، لذا هر چقدر فرد با كنترل خود بتواند كمتر از مواد استفاده كند، ديرتر و با احتمال كمتري دچار اعتياد و عوارض آن مي‌شود!
همان‌طور كه پيشتر هم گفتيم، پس از مصرف مواد ديگر فرد مصرف كننده ميزان
مصرف خود را كنترل نمي‌كند، بلكه مواد مخدر است كه او را كنترل مي‌كند. به
ياد داشته باشيم كه اين يك تصور غلط است و نبايد آن را باور كنيم.