ایسنا- سنتر ايراني تيم بسكتبال ممفيس آمريكا براي افزايش سرعتش تلاش مي‌كند و قصد دارد يك مربي اختصاصي بگيرد تا در اين زمينه تقويت شود.
حامد حدادي درباره شرايط كنوني‌اش در ممفيس گفت: پس از مسابقه با لس آنجلس ليكرز فكر مي‌كردم، مي توانم زمان بيشتري از كادر فني بگيرم، اما درست بعد از همان عملكرد خوبم به من بازي نرسيد. ورزش اين گونه است كه مربي تيم به صورت سليقه‌اي عمل كند و با توجه به حريفي كه دارد از داشته‌هايش بهره‌مند شود. هم اكنون گسول به عنوان سنتر اصلي تيم فرصت زيادي در زمين دارد و در جريان مسابقه نيز با بازيكنان سرعتي عوض مي‌شود. با توجه به اين كه تيم‌هاي حريف، سرعتي بازي مي‌كنند، مربي نيز سعي مي‌كند با استفاده از بازيكنان سرعتي با آن‌ها مبارزه كند.
بهترين سنتر آسيا با بيان اين مطلب كه براي سرعتم مربي اختصاصي مي گيرم، به ايسنا گفت: سرعت نقش بزرگي در بسكتبال امروز دارد و به همين دليل تصميم دارم در اين تابستان يك مربي اختصاصي بگيرم تا بر روي افزايش سرعتم كار كنم و بهانه اي دست كادر فني ندهم. تمام توانم را مي‌گذارم تا در اين زمينه نيز پيشرفت كنم و عملكرد خوبي داشته باشم. به عنوان يك بازيكن از كشور و خانواده‌ام دور هستم و مي‌‌خواهم به بهترين ها برسم. اميدوارم بتوانم از تابستان پيش رو استفاده كرده و با تمرين‌هاي مناسب خودم را تقويت كنم.
حدادي درباره اظهار نظرهاي اخير مربي باشگاه ممفيس مبني بر علاقه تيم براي حفظ او نيز، بيان كرد: خودم برنامه را نديدم، اما شنيده‌ام كه مدير باشگاه اعلام كرده است كه حدادي نيز پس از فصل بازيكن آزاد خواهد شد، اما باشگاه به ماندن او در ممفيس علاقه دارد. اين موضوع درست است. آن‌ها مي‌‌خواهند كه در باشگاه بمانم، به همين دليل نيز با تمام توان تلاش مي‌كنم تا بتوانم فرصت خوبي در زمين داشته باشم. زماني كه در بين بهترين‌ها قرار مي‌گيريد كاري جز تلاش بيشتر نمي‌توانيد انجام دهيد.
وي در پاسخ به اين سوال كه آيا مي‌تواني به باشگاه ديگري ملحق شوي يا خير؟ گفت: در ممفيس مي‌مانم و مبارزه مي‌كنم. 14 يا 15 روز پيش فرصت نقل و انتقالات تمام شد، اما تصميم گرفته بودم كه در همين تيم مبارزه و تلاش كنم.
حدادي درباره بسكتبال ايران در سال «90» نيز گفت: سال تلخي را پشت سر گذاشتيم. نرفتن به المپيك سخت بود و هنوز هم باور نمي‌كنم. خيلي دشوار است وقتي ببيني تيمي كه لياقت ندارد به المپيك برود. شايد باور نكنيد فيلم آن بازي (ايران - اردن) را گرفته‌ام، اما هنوز جرات ندارم تماشايش كنم. وقتي از باخت متنفر باشيد خيلي دشوار است كه شكست بخوريد. آن شكست بدترين خاطره دوران ورزشي‌ام بود كه در سال «90» اتفاق افتاد و اين سال را برايم تلخ كرد.
وي با اشاره به دوپينگي بودن بازيكنان اردن ادامه داد: نبايد برابر اردن شكست مي‌خورديم. اگر 12 بازيكن و مربي اردن هم دوپينگي بودند، باز هم نبايد شكست مي‌خورديم، اما متاسفانه شرايط اتفاق افتاد كه قدرتمندترين تيم بسكتبال ايران شكست بخورد و پنجم آسيا شود.