"و اوحی ربک" کلام آسمانی خداوند در سوره مبارکه نحل است که به درمان از طریق نیش زنبور اشاره شده است. زنبور درمانی یکی از روش‌های شناخته شده جهانی است که امروزه در جهان خصوصا کشورهای پیشرفته به آن به ارج نهاده شده.
به گزارش سینانیوز، روح الله ارجمندی متخصص زنبور درمانی در خصوص تاریخچه زنبور درمانی اشاره کرد و گفت: «زنبور درمانی یک روش درمانی بسیار کهن است و تاریخچه این روش به زمان شناخت انسان به زنبور مربوط می‌شود. انسانهای اولیه از این روش در درمان رماتیسم و آرامش استفاده می‌نمودند. طی گذشت زمان و تحقیقات انجام شده و تلاش کاوشگران و همکاری افرادی که در زمینه طب سنتی فعالیت داشته‌اند اثرات مفید نیش زنبور عسل مشخص گردید و به عنوان پایه واساس مورد استفاده قرار گرفت.»
مقدمات زنبور درمانیوی در خصوص مراحل انجام این فعالیت افزود: «در روش زنبور درمانی سم زنبور عسل روی بدن فرد بیمار آزمایش می‌شود. نیش زنبور عسل با دوز بسیار اندک وارد بدن فرد می‌شود در صورت بروز حساسیت روش درمان در فرد و میزان استفاده از نیش در روش درمانی متغیر می‌شود.»
ارجمندی به زنبورهای مورد استفاده در این روش اشاره نمود و افزود: «در روش زنبور درمانی زنبور کارگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در برخی موارد از لارو نر و لارو زنبور ملکه نیز استفاده می‌شود.»
وی در خصوص تغذیه زنبورهای درمانی بیان نمود: «زنبورهای که در درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد باید تغذیه آن‌ها با اصول خاصی انجام شود و کندوی که از آن بهره می‌گیریم با کندوی استاندارد موجود متفاوت است.»
زنبور درمانی در قالب منگوارجمندی به استفاده از داروی منگو قبل از شروع مراحل درمان تاکید نمود و افزود: «داروی منگو تشکیل شده است از مشتقات تولیدی خود زنبور عسل که حاوی گرده زنبور عسل، ژله رویال، عسل، بره موم و برخی از داروهای گیاهی است که به روش خاصی با این مواد ترکیب می‌شود. داروی گیاهی که به مشتقات زنبور افزوده می‌شود با توجه به بیماری فرد متفاوت است. استفاده از منگو در مراحل درمان لازم و ضروری است.»